Ὁ Ἰησούς Χριστός, τό ἀληθινό μας Πάσχα. Μηνύματα ἐπί τῇ ἑορτῇ τοῦ Πάσχα Ἀρχιμανδρίτου Γεωργίου Καθηγουμένου Ἱ. Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου.

Ἀρχιμανδρίτου Γεωργίου Καθηγουμένου Ἱ. Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου

Ἐκδόσεις Ἱερᾶς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου

Ἅγιον Ὅρος 2005

Ἀνάστασιν Χριστοῦ
Θεασάμενοι

Μηνύματα ἐπί τῇ ἑορτῇ τοῦ Πάσχα

Ὁ Ἰησούς Χριστός, τό ἀληθινό μας Πάσχα

Ὁ ἄνθρωπος δέν ἡμπορεῖ νά ἀναπαυθῇ στόν θάνατο, τόν ἐγωϊσμό, τήν μοναξιά καί τήν ἁμαρτία.  Οὔτε ἡ συμμαχία καί ἡ ὑπακοή του στόν διάβολο ἡμπορεῖ νά τόν ἀναπαύσῃ οὐσιαστικά.  Χωρισμένος ἀπό τόν Θεό εἶναι πάντοτε ἀνέστιος καί ἀνικανοποίητος.  Ζητεῖ νά περάσῃ ἀπό τήν κατάστασι αὐτή σέ μία ἄλλη κατάστασι, ὅπου θά βρῇ τήν εἰρήνη τῆς ψυχῆς του, τήν ἀγάπη, τόν Θεό, τήν ἀθανασία, τήν δικαιοσύνη, τήν ἐλευθερία.

Πάσχα σημαίνει διάβασις, πέρασμα.  Τό πάσχα ὡς πέρασμα γιά τόν ἄνθρωπο ἀποτελεῖ ὑπαρξιακή ἀνάγκη.

Ὅλες οἱ θρησκεῖες, οἱ φιλοσοφίες καί οἱ ἀγῶνες τοῦ ἀνθρώπου αὐτό τό πάσχα ἐσκόπευαν.  Μέ ὅλα αὐτά ἐπτεύγχανε κάποτε ὁ ἄνθρωπος κάποιο πέρασμα, κάποια βελτίωσι τῆς καταστάσεώς του. Ὄχι ὅμως καί τό πέρασμα ἀπό τόν θάνατο στήν ζωή. Τήν οὐσιαστική δηλαδή ἀπελευθέρωσι ἀπό τήν δουλεία τοῦ διαβόλου καί τοῦ θανάτου καί τό πέρασμά του στήν ἐλευθερία τῶν υἱῶν τοῦ Θεοῦ.

Τό πάσχα τῶν Ἑβραίων (ἡ ἔξοδος καί ἡ διάβασίς των ἀπό τήν Αἴγυπτο στήν γῆ τῆς ἐπαγγελίας) προσανατόλιζε τόν λαό τοῦ Θεοῦ καί ὅλους τούς λαούς στό ἀληθινό Πάσχα τοῦ ἀνθρωπίνου γένους.

Αὐτό τό Πάσχα  ἀδυνατοῦσε ὁ ἄνθρωπος νά πραγματοποιήσῃ μόνος του, ἀφοῦ ἦταν σχεδόν νεκρός.  Περίμενε τόν νέο Μωϋσῆ.  Τόν Υἱό τοῦ Θεοῦ καί Υἱό τοῦ ἀνθρώπου τόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό.

Ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός ἦλθε ὡς ἀπεσταλμένος καί ὡς δῶρο τοῦ Θεοῦ στόν ἄνθρωπο, γιά νά γίνῃ ὁ ἴδιος τό Πάσχα τοῦ ἀνθρώπου.

Ὁ Μωϋσῆς ὡδήγησε τόν Ἰσραηλιτικό λαό μέχρι τόν λόφο τοῦ Ναβοῦ. Ἐκεῖ ὁ Θεός τοῦ ἔδειξε τήν γῆ τῆς ἐπαγγελίας καί μετά ὁ θεόπτης προφήτης ἀπέθανε. Ὁ νέος Μωϋσῆς Ἰησοῦς Χριστός, ἀνέβηκε καί αὐτός στόν λόφο τοῦ Γολγοθᾶ, γιά νά ἀποθάνῃ στόν Σταυρό «ὑπέρ παντός τοῦ λαοῦ». Ὄχι μόνον εἶδε καί εἰσῆλθε στήν Γῆ τῆς Ἐπαγγελίας, ἀλλά ἀναστάς ἔγινε ὁ ἴδιος Γῆ τῆς Ἐπαγγελίας. Χώρα τῶν ζώντων.

Κατέβηκε καί στόν Ἄδη νά συνεγείρῃ τόν Ἀδάμ, τόν Μωϋσῆ καί ὅλους τούς δικαίους, πού εἶχαν πεθάνει χωρίς νά ζήσουν τό ἀληθινό Πάσχα καί ἀνέμεναν ὑπομονητικά τήν ἐλευσί Του.

Τώρα ὅλοι οἱ αἰχμάλωτοι, ὅλοι οἱ μελλοθάνατοι, ὅλοι οἱ ἐξόριστοι, ὅλοι οἱ ὑπόδουλοι ἠμποροῦν νά χαροῦν τήν πρώτη ἀληθινή χαρά τοῦ ἀνθρώπου, τό Πάσχα πού ὁ Κύριος μᾶς χαρίζει.

Αὐτό τό Πάσχα, δῶρο τοῦ Κυρίου, τό κάνουμε ἰδικό μας Πάσχα μέ τήν πίστι.  Εἶναι Πάσχα τῶν πιστῶν. Ὁ Ἰησοῦς σταυρώθηκε καί ἀναστήθηκε γιά ὅλο τόν κόσμο.  Μόνον ὅμως οἱ πιστοί συσταυρώνονται καί συνίστανται μέ τόν Ἰησοῦ.

Ἡ Ἐκκλησία ἐξωτερικά φαίνεται σάν μία κοινωνική ὀργάνωσις πού στά μάτια πολλῶν συμμαχεῖ μέ τό κατεστημένο.  Στόν πυρῆνα της ὅμως εἶναι τό Σῶμα τοῦ Σταυρωθέντος καί Ἀναστάντος Χριστοῦ.  Παρά τήν φαινομενική συντηρητικότητά της καί τά λάθη τῶν μελῶν της εἶναι τό μόνο Σῶμα πού δέν βελτιώνει ἁπλῶς τά ἀνθρώπινα, ἀλλά τά θανατώνει καί τά ἀνασταίνει «ἐν καινότητι ζωῆς», ἐκεῖ ὅπου «θάνατος οὐκέτι κυριεύει» (Ρωμ.στ΄,4,9).

Χρειάζεται νά ἔχῃ κανείς μάτια γιά νά ἴδῃ καί αὐτιά γιά νά ἀκούσῃ τά μυστήρια τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ, γιατί ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ δέν ἔρχεται «μετά παρατηρήσεως» (Λουκ. ιζ΄20).

Στή θεία Λειτουργία τῆς Ἐκκλησίας οἱ πιστοί κάνουν Πάσχα.  Περνοῦν αὐτοί καί περνᾶ μαζί τους ὁ κόσμος ἀπό τόν θάνατο στήν ζωή.

«Ἄξιόν σε ἐν πᾶσι καιροῖς ὑμνεῖσθαι φωναῖς αἰσίας, Υἱέ Θεοῦ, ζωήν ὁ διδούς, διό ὁ καιρός σέ δοξάζει».
 

Ὁ ἀναστάσιμος ἑσπερινός καί ὄρθος τῆς Κυριακῆς εἶναι μεγάλα γεγονότα, γιατί μᾶς προετοιμάζουν καί μᾶς εἰσάγουν στό Πάσχα τῆς θείας Λειτουργίας καί στό αἰώνιο Πάσχα τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ.

Ὅλη ἡ ζωή, ὅσων πιστῶν ἐν αἰσθήσει μετέχουν στήν θεία Λειτουργία, γίνεται πασχάλιος ζωή διά τοῦ σταυρικοῦ δρόμου τῆς θυσίας τῆς ἀγάπης καί τῆς ὀρθόδοξης ἀσκήσεως.

Πασχάλιοι ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ, Ἀπόστολοι, Μάρτυρες, Ἱεράρχαι, Ὅσιοι καί Δίκαιοι, ἄνδρες καί γυναῖκες, πρεσβεύσατε γιά μᾶς νά συμφάγουμε ἀκατάκριτα τόν Πασχάλιο Ἀμνό.

Βοηθῆστε μας νά μη μείνουμε ἐν τῇ ἐρήμῳ, ἐκεῖ πού κατεστρώθησαν τά ὀστᾶ πολλῶν Ἰσραηλιτῶν, ἀλλά νά εἰσέλθουμε μαζί σας στό Αἰώνιο Πάσχα τῆς ἀνεσπέροου Κυριακή τῆς Ἀναστάσεως.

«Τό πάσχα ἡμῶν, ὑπέρ ἡμῶν ἐτύθη Χριστός» (Α΄ Κορ. ε΄,7). Αὐτῷ ἡ δόξα καί τό κράτος εἰς τούς αἰῶνας.

Χριστός Ἀνέστη! Ἀληθῶς Ἀνέστη!

Ἅγιον Πάσχα 1981

Ἀπόσπασμα ἀπό τό «Ἀνάστασιν Χριστοῦ  Θεασάμενοι».
Μηνύματα ἐπί τῇ ἑορτῇ τοῦ Πάσχα Ἔκδοση της Ι. Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου Ἁγίου Ὅρους 
Ἔτος 2005
σελίδες 25 - 28

Διαβάστε περισσότερα πατῶντας στο  Ἀνάστασιν Χριστοῦ  Θεασάμενοι

________________________

Ψηφιοποίηση κειμένου Κατερίνα