Ἡ Ὀρθοδοξία μας
π.Ἀντώνιος Ἀλεβιζόπουλος
Δρ. Θεολογίας, Δρ. φιλοσοφίας
γ) Ἀλήθεια καί ζωή (σελ.14-15)
Ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ δέν ἐξαναγκάζει
κανένα καί ὁ Θεός δέν ἀποκαλύπτεται ἐκεῖ πού ἡ παρουσία Του δέν εἶναι ἐπιθυμητή. Ἡ χάρη Του δέν δίδεται σ’ ὅποιον τήν ἀπορρίπτει,
σ’ ἐκεῖνον πού ἀκολουθεῖ δόγματα καί «τεχνικές» αὐτοσωτηρίας΄ ἡ χάρη
συμβαδίζει μέ τήν ἀλήθεια΄ δέν ὑπάρχει ἐκεῖ πού ἡ ἀλήθεια ἀπορρίπτεται!
Ἡ ἁγία Γραφή καί ἡ Ἐκκλησία
δέν κάνει λόγο γιά κανένα «ἀδογμάτιστο χριστιανισμό». Κάτι τέτοιο θά ἀπογύμνωνε τήν ἠθική ζωή, τό
χριστιανικό φρόνημα ἀπό τίς «ρίζες» του, πού εἶναι τά δόγματα τῆς πίστης μας
καί θά ὁδηγοῦσε τόν ἄνθρωπο σέ σύγχυση καί ἀβεβαιότητα.
Ἀπό τό ἄλλο μέρος τόν ἄνθρωπο
δέν τόν σώζει ἡ διανοητική παραδοχή τῶν δογμάτων τῆς σωτηρίας ἡ δογματική ἀλήθεια
πρέπει νά ἐπιβεβαιώνεται μέ τήν καθημερινή ζωή: «καί θά καταδικάσει (ὁ Κύριος) ἐκείνους
πού δέν γνωρίζουν τόν Θεόν καί δέν ὑπακούουν στό εὐαγγέλιο τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ
Χριστοῦ» (Β΄ Θες.α΄8. Πρβλ. Ματθ. ε΄19. ζ΄24. Ἰακ.β΄26).
Τά σωτήρια λοιπόν
δόγματα τῆς Ἐκκλησίας δέν εἶναι καρπός διανοητικῆς ἐνασχόλησης, ἀλλά Θείας ἀποκαλύψης,
σέ ἀναφορά μέ τήν καθημερινή ζωή τοῦ πιστοῦ.
Γι’ αὐτό καί ἡ χριστιανική πίστη δέν μπορεῖ νά ἰδεολογικοποιηθεῖ΄ εἶναι
κοινωνία καί ζωή. Οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας
δέν τόνιζαν ἁπλῶς τήν σύνδεση αὐτῶν τῶν δύο, ἀλλά καί τόν κίνδυνο τῶν αἱρέσεων:
