Η Εμφάνιση των πρώτων σημαιών (μέχρι το 1821)

Η εμφάνιση ποικίλων αυτοσχέδιων σημαιών στα διάφορα επαναστατικά κινήματα που εκδηλώθηκαν την επαύριον της Άλωσης, καταδείκνυε αφενός την επιθυμία του υπόδουλου ελληνισμού να υιοθετήσει ένα κοινό σύμβολο που θα προσδιόριζε την εθνική του ταυτότητα, και αφετέρου τον τοπικιστικό χαρακτήρα των κινημάτων αυτών.

Η διατήρηση του βυζαντινού μονοκέφαλου ή δικέφαλου αετού σε συνδυασμό με το σταυρό ή την εικόνα ενός Αγίου που αποτελούσαν τα στοιχεία
συσπείρωσης των χριστιανών, συνιστούσαν τα κυριότερα κοινά σύμβολα των σημαιών αυτών.


Διαβάστε παρακάτω το αφιέρωμα.

Η σημαία του κλέφτη Μάκη Κορκόνδειλα Κλαδά. Υψώθηκε το 1464 στην γενέτειρα του, το 1479-81 κυμάτιζε στη Μάνη και στη Χειμάρρα το 1481-1482 .Ο Χρίστος Μηλιώνης ύψωσε αργότερα δικέφαλο που το ονόμασαν κορώνα του Μηλιώνη.

Σημαία των Φαναριωτών στη Βλαχία κατά την διάρκεια της Τουρκοκρατίας.

Ο Καπετάν Ζαχαρίας γεννήθηκε στο χωριό Μπαρμπίτσα,στην δυτική πλευρά του Πάρνωνα στις 22 Οκτωβρίου του 1759.'Ηταν δευτερότοκος γιός του Θεόδωρου Παντελάκου ή Παγώνη.Ύψωσε την δική του σημαία το 1777.

Το 1665 οι αδελφοί Καλλέργη στη Κρήτη πάνω στο οικόσημο τους που ήταν πέντε γαλάζιες και 4 άσπρες λωρίδες έβαλαν τον λευκό σταυρό πάνω σε γαλάζιο φόντο με την επιγραφή "εν τούτω νίκα".

Σημαία που ύψωσε ο αρματολός του Παρνασσού Λάμπρος Τσεκούρας (1750-1760). H σημαία έφερε σταυρό, σε συνδυασμό με τον αετό. Πέρα από τον γνωστό πουλί σταυραετό, τα διάφορα κοσμήματα που φορούσαν τότε και οι σημαίες αυτές ονομάζονταν σταυραετοί.

Σημαία των Χειμαριωτών.Οι Χειμαριώτες χρησιμοποιούσαν σημαίες που έφεραν τους ταξιάρχες Μιχαήλ και Γαβριήλ.

H σημαία του Σουλίου που ύψωσε ο Μάρκος Μπότσαρης στο Σούλι στις 26 Οκτωβρίου του 1820.

Ο σκιαθίτης αρματολός Γιάννης Σταθάς χρησιμοποιούσε στο στολίσκο του κατά τα 1800 μια γαλανή σημαία με ένα λευκό φαρδύ σταυρό στο κέντρο, όμοια με την πρώτη επίσημη σημαία ξηράς της Ελλάδας.

Η σημαία του Λάμπρου Κατσώνη (1792).Η αρχική σηµαία του Λάµπρου Κατσώνη είχε την εικόνα του Αγίου Κωνσταντίνου και της Αγίας Ελένης. Η µεταγενέστερη σηµαία είχε επιρροές από αντίστοιχες ιταλικές της περιόδου. Έφερε τα χρώµατα κόκκινο - µαύρο - µπλε (κόκκινο – πράσινο - µπλε στην ιταλική εκδοχή), τρεις καρδιές και στο κάτω µέρος την επιγραφή: «Λάµπρος - πρί­γκηψ της Μάνης, ελευθερωτής της Ελλάδος». Ύψώθηκε στο Πόρτο Κάγιο της Μάνης, όταν ο Κατσώνης πληροφορήθηκε τη σύναψη ειρήνης µεταξύ Ρωσίας και Οθωµανικής Αυτοκρατορίας, εγκαινιάζοντας έτσι µια απέλπιδα τοπική εξέγερση, που κατεστάλη από τους Οθωµανούς.

Σημαία του καπετάν Τζιουβάρα το 1770, στην άλλη πλευρά είχε προσθέσει την εικόνα της Παναγίας.

Σημαία των Κρητών με τον Άγιο Τίτο.Το 1363 οι Κρήτες επαναστάτησαν κατά των Βενετών και ύψωσαν ερυθρά σημαία με τον προστάτη τους Τίτο. Η σημαία παρέμεινε σ' όλη την διάρκεια της τουρκοκρατίας.

Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης είχε σημαία λευκή με κυανό σταυρό στη μέση, την οποία από το 1806 χρησιμοποιούσε.Ήταν η σημαία των Κολοκοτρωναίων.

Η σημαία που ύψωσε ο Φωκιανός.
Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης εκτιμώντας τις ικανότητες των  Γιωργάκη Ολύμπιου και Σάββα Φωκιανό,στο "Σχέδιον Γενικόν" για την οργάνωση του αγώνα που εκπονεί το Μάιο του 1820, τους ορίζει επικεφαλής της εξέγερσης στο Βουκουρέστι.

 

Από τις σημαίες της προεπαναστατικής περιόδου ενδεικτικά αναφέρουμε εκείνη των Σπαχήδων (σώμα χριστιανών ιππέων-πολεμιστών στην υπηρεσία της Υψηλής Πύλης από τον 15ο μέχρι τον 17ο αι.), η οποία ήταν χρώματος λευκού οποίου εικονιζόταν ο Άγιος Γεώργιος  και τη χρησιμοποιούσαν μόνο στην Ήπειρο.

Τη σημαία του Ρήγα Φεραίου (1757- 1798), η οποία ήταν τρίχρωμη (κόκκινη, λευκή και μαύρη σε οριζόντιες σειρές) και απεικόνιζε το ρόπαλο του Ηρακλή και τρεις σταυρούς πάνω σε αυτό.

Το 1800, τα Επτάνησα απέκτησαν την αυτονομία τους υπό την επικυριαρχία του σουλτάνου και αποτέλεσαν την πρώτη αυτόνομη ελληνική πολιτεία με τη δική της επίσημη και αναγνωρισμένη σημαία. Το σύμβολο της Ιονίου Πολιτείας ήταν κυανού χρώματος και απεικόνιζε τον φτερωτό λέοντα της Βενετίας, σε κιτρινωπό χρώμα, να κρατάει το Ευαγγέλιο, από το οποίο εκπηδούσαν επτά λόγχες σε δέσμη, που συμβόλιζαν τα επτά νησιά της
Πολιτείας .Λίγο πριν την επίσημη έναρξη και κατά το πρώτο έτος της Επανάστασης, και ενώ οργανωμένο ελληνικό κράτος δεν υφίστατο, χρησιμοποιήθηκαν διάφορες σημαίες με ποικίλες παραστάσεις, οι οποίες εξυμνούσαν την παράδοση της φατρίας και εξέφραζαν τη θρησκευτική πίστη κάθε οπλαρχηγού.

(Η βρετανική σημαία προστέθηκε το 1807)

Το σύμβολο του σταυρού εξακολουθούσε να αποτελεί το κοινό σημείο αναφοράς των σημαιών αυτών.Όσον αφορά στο ναυτικό, μετά τη Συνθήκη του Κιουτσούκ Καϊναρτζή (1774), τα ελληνικά πλοία ταξίδευαν υπό ρωσική σημαία, τις λεγόμενες «ρούσικες πανδιέρες». Αυτές παρουσίαζαν χρωματική ποικιλία, αλλά κυριαρχούσαν εκείνες που έφεραν τρεις οριζόντιες ζώνες, λευκή, γαλάζια και

κόκκινη. Όμως, στο πλαίσιο των προνομίων που παραχώρησε η Υψηλή Πύλη στους Έλληνες ναυτικούς προκειμένου να μην χάσει τον έλεγχο του εμπορίου, τα ελληνικά εμπορικά πλοία μπορούσαν να φέρουν τη λεγόμενη γραικοτουρκική σημαία (ραγιάδικη Οθωμανική παντιέρα), η οποία συνίστατο από τρεις οριζόντιες ζώνες, μία γαλάζια πλαισιωμένη από δύο ερυθρές,χωρίς όμως σταυρό. Κατά καιρούς όμως, χρησιμοποιήθηκαν και σημαίες άλλων κρατών,όπως η γαλλική, βενετική κ.ά.

Η σημαία των Ιονίων την περίοδο της Ενετοκρατίας 1386-1797, έφερε τον λέοντα του Αγίου Μάρκου και πάνω αριστερά την εικόνα του προστάτη του νησιού με το σταυρό στο χέρι.

                                                        

Τα κοντάρια που στηρίζονταν οι σημαίες στην επανάσταση τελείωναν σε διάφορα σχέδια που είχαν θέμα τον σταυρό. Αυτά ονομάζονταν επίστεψη. Η επίστεψη τελείωνε σε λόγχη για να χρησιμοποιείται σαν όπλο. Το κάτω μέρος των κονταριών ήταν επίσης μυτερό για να μπήγεται εύκολα στο έδαφος.

greek-flag.blogspot.com