Από την ηλεκτρονική τυρανία (666) στην ελευθερία των τέκνων του Θεού. Πρεσβύτερος Διονύσιος Ταμπάκης

«Από την ηλεκτρονική τυρανία (666)  στην ελευθερία των τέκνων του Θεού»

«Έξελθε εξ’αυτής ο λαός μου» (Αποκ.ιη΄,4)

(Πρεσβύτερος π.Διονύσιος Ταμπάκης.

Ιερός Ναός Παναγίας Ναυπλίου)

Ήδη και απροκάλυπτα πλέον η Νέα Εποχή ή ο νέος Φαραώ (666) προσπαθεί με θράσος και πάση απάτη να οικειοποιηθεί την ελευθερία των ανθρώπων και να εξαθλιώσει –εξανδραποδίσει -την ζωή και την ψυχή τους.

Σε αυτήν την πρόκληση η Αγία μας Εκκλησία καλείται και πάλι για μία νέα έξοδο από την γη  της αποστασίας και του θηρίου και μία πορεία προς τη γη της Ελευθερίας των τέκνων Του Θεού.

Ας προβληματιστούμε για λίγο γύρω από παράλληλα στοιχεία που βλέπουμε  στην έξοδο του παλαιού Ισραήλ από την Αίγυπτο με αυτή που καλούμαστε αργά ή γρήγορα να διανύσουμε και μεις ως νέος Ισραήλ στις εσχατολογικές ημέρες μας.

α )Η μητέρα του προφήτη Μωυσέως  μιμούμενη τον Νώε αποκρύβει το βρέφος της ως σε κοφίνι εντός του ποταμού για να γλυτώσει από την οργή του Φαραώ.

Και η Μητέρα Εκκλησία μας καλεί εντός της σαν άλλη κιβωτό για να μας σώσει από τη θανατηφόρο λαίλαπα της ολοκληρωτικής ηλεκτρονικής τυραννίας του νέου Φαραώ

β )Ο Θεός επιτρέπει την σκλήρυνση της καρδιάς του Φαραώ προκειμένου και μέσα από αυτήν την απειλητική και εχθρική του στάση  να επιτελέσει τα θαυμάσιά Του. «Εγώ δε σκληρύνω την καρδίαν Φαραώ και ενδοξασθήσομαι εν Φαραώ και εν πάση τη στρατιά αυτού και γνώσονται πάντες οι

Αιγύπτιοι ότι εγώ ειμί Κύριος»(Εξοδ.ιδ’,4). Το ίδιο πράττει ο σοφός μας Θεός και στις ημέρες μας όπου επιτρέπει την σκλήρυνση και την άνευ προηγουμένου πώρωση των οργάνων του νέου Φαραώ προκειμένου να κατεργαστεί μέσα ακόμη και από διωγμούς (βλέπε την απόταξη των αστυνομικών) το Θείο Του σχέδιο. «Ο γαρ Θεός έδωκεν εις τας καρδίας αυτών ποιήσαι την γνώμην αυτού, και ποιήσαι μίαν γνώμην και δούναι την βασιλείαν αυτών τω θηρίω, άχρι τελεσθώσιν οι λόγοι του Θεού» (Αποκ.ιζ΄17)

γ ) Ο Μωυσής ,έστω και πριγκηπόπουλο ,εξέρχεται από την καλοπέραση και ασφάλεια της αυλής του Φαραώ (πρβ Έξοδ.β,11) μάλλον προτιμώντας να συγκακουχείται με τον λαό Του Θεού  παρά να έχει πρόσκαιρον απόλαυσιν στα βασιλικά μέγαρα.(πρβ.Εβρ.ια΄,24-26). Καλούμαστε λοιπόν και εμείς ως λαός του Θεού να μιμηθούμε με αυταπάρνηση την πρωτοβουλία του Προφήτου στην αναμέτρηση  των ημερών μας με την Νέο-Φαραωνίτικη τυραννία.

δ )Ο παλαιός Φαραώ φροντίζει για την περαιτέρω εξαθλίωση, εξοντωτική εργασία, φτώχεια και ταλαιπωρία των Ισραηλιτών. Όπως έλεγε : «Βαρυνέσθω τα έργα των ανθρώπων τούτων και μεριμνάτωσαν ταύτα και μη μεριμνάτωσαν εν λόγοις κενοίς»(Εξοδ.ε΄,9)  Συστηματικά πλέον και με μαεστρία ο Νέος Φαραώ μέσα από την μεθοδευμένη φτώχια και το επακολουθούμενο άγχος εξαθλιώνει τα πλήθη  ώστε ευκολότερα και αποδοτικότερα να εγκαθιδρύσει σύντομα την τυραννία του.

ε )Eπιφέρει Ο Θεός δια του δούλου του Μωυσέως πλήθος πληγών στον Φαραώ καθώς και μεταβάλει τον Νείλο σε αίμα «και μετέβαλλεν παν το ύδωρ το εν τω ποταμώ εις αίμα.» (Εξοδ.ζ,19). Παρομοίως και οι Προφήτες  Ηλίας και Ενώχ που θα επανέλθουν για να ελέγξουν τον αντίχριστο «ούτοι έχουσιν εξουσίαν επί των υδάτων στρέφειαν αυτά εις αίμα και πατάξαι την γην εν πάση πληγή, οσάκις εάν θελήσωσιν» (Αποκ.ια’, 6)

στ΄ )Ο παλαιός Ισραήλ στην πορεία προς την έξοδό του ώφειλε να βρίσκεται περιζωσμένος και σε εγρήγορση όπως αναφέρει Ο Θεός στον Μωυσή : «αι οσφύες υμών περιεσωσμέναι και τα υποδήματα εν τοις ποσίν υμών και αι βακτηρίαι εν ταις χερσίν υμών» (Εξοδ.ιβ΄,11) Οφείλει λοιπόν και ο νέος Ισραήλ στις πονηρές ημέρες μας να προβληματίζεται κατά Θεόν , να βλέπει,να σκέφτεται και να γρηγορεί και όχι  μονάχα να τονε νοιάζει τι καιρό θα κάνει αύριο, όπως έλεγε ο Γέροντας Παϊσιος.

ζ)Ο Θεός ορίζει δια το σφράγισμα του αίματος αρνίου επάνω στις παραστάδες των οικιών του παλαιού Ισραήλ προκειμένου να σωθούν απ’τον εξολοθρευτή Άγγελο. Με το σφράγισμα το Παναγίου Πνεύματος κατά την Βάπτισή μας και εφόσον το διατηρούμε αμόλυντο από κάθε θέλημα ή σφράγισμα του αντιχρίστου ή του αριθμού του ονόματος αυτού(Αποκ.ιε΄2). Ο Τριαδικός Θεός θα μας λυτρώσει από την επερχόμενη δαιμονική αντάρα .

η )Παρά το γεγονός ότι ο παλαιός Ισραήλ αριθμούσε κατά την έξοδό του σύμφωνα με Βιβλικούς υπολογισμούς περίπου στα 2.000.000 ο Θεός φρόντισε ούτως ώστε οργανωμένα να λάβει χώρα η ανακοίνωση αποφάσεων, ο συντονισμός, η μετακίνηση, η διατροφή  ύδρευση  κ.λ.π. σε τόσους ανθρώπους μαζί με τα  ζώα. Θα φροντίσει λοιπόν ο καλός μας Χριστός μέσα στην απερινόητη  σοφία του και για την νέα έξοδο του νέου Ισραήλ, με τον τρόπο που Εκείνος γνωρίζει, αγαπά και θέλει.

Θ) Καταφεύγει ο παλαιός Ισραήλ στην έρημο και εκεί ο Θεός  αναλαμβάνει ως πατέρας την προστασία και την συντήρησή τους

Στην «έρημο» λοιπόν (δηλαδή σε εκτός της καθιερωμένης κοινωνικής ζωής τόπους, μακρινά χωριά, έρημες τοποθεσίες, κ.α.) θα  καταφύγει  αργά ή γρήγορα και ο νέος Ισραήλ, ο λαός του Θεού. Εκείνοι δηλαδή  που δεν θα προσκυνήσουν τον Αντίχριστο.

Στην ερημιά, εξάλλου και σε περιόδους αποστασίας οι προφήτες επιδίωκαν να οδηγήσουν τον λαό του Θεού όπου ήταν δυνατή η μετάνοια και επιστροφή. Όπως και ο Προφήτης Ηλίας μαζί με τους υιούς των Προφητών  και άλλους πολλούς που περιστοίχιζαν τότε τον προφήτη Ηλία πηγαίνει στο όρος Χωρήβ  -, καταφεύγουν στην έρημο και κρύβονται.

Αναφέρει το βιβλίο της Αποκαλύψεως (Αποκ.ιβ’,14) «Και εδόθησαν τη γυναικί δύο πτέρυγες του αετού του μεγάλου, ίνα πέτηται εις την έρημον εις τον τόπον αυτής.» Δόθηκαν, λέει, στη γυναίκα, στην Εκκλησία, δυο φτερούγες του μεγάλου αετού. Αυτές οι δυο μεγάλες φτερούγες του αετού είναι η μεγάλη προστασία του Θεού. Όταν λοιπόν λέει «δόθηκαν δύο φτερούγες του αετού του μεγάλου», σημαίνει: ο Θεός προστατεύει την Εκκλησία.

Και συνεχίζει: «ίνα πέτηται εις την έρημον εις τον τόπον αυτής», για να πετάξει και να φύγει στην ερημιά, στον τόπο της. Διότι ο τόπος και το φυσικό περιβάλλον της Εκκλησίας είναι η έρημος. Άλλωστε από την έρημο ξεκίνησε η Εκκλησία. «φωνή βοώντος εν τη ερήμω» και στην έρημο λοιπόν θα καταλήξει.

ι )Ο Θεός για σαράντα ολόκληρα χρόνια  έτρεφε τον παλαιόν Ισραήλ στην έρημο με μάνα , ορτύκια, ανέβλυζε πόσιμο νερό από ξερούς βράχους κ.λ.π. Αλλά και εκεί στην έρημο ο προφήτης Ηλίας τι έτρωγε;   «Και οι κόρακες έφερον αυτώ άρτους το πρωί και κρέα το δείλης, και εκ του χειμάρρου έπινεν ύδωρ». Κοράκια του έφερναν ψωμί το πρωί, και το βράδυ του έφερναν κρέας, κι έπινε νερό από τον χείμαρρο. Παρόμοια θα τρέφεται και η Εκκλησία στην έρημο. Λέει πάλι το βιβλίο της Αποκαλύψεως: «όπως τρέφηται εκεί καιρόν και καιρούς και ήμισυ καιρού από προσώπου του όφεως», για να τρέφεται εκεί η Εκκλησία, λέει, «καιρόν» -είναι το έτος- «και καιρούς» -είναι τα δύο χρόνια. δύο συν ένα, τρία- «και ήμισυ καιρού» -είναι ο μισός χρόνος- δηλαδή τριάμισι χρόνια, «από προσώπου του όφεως», δηλαδή για όσο καιρό ο Διάβολος και ο Αντίχριστος θα επικρατούν σ' αυτόν τον κόσμο.  Ώστε λοιπόν θα τρέφει ο Θεός. Πώς όμως θα τρέφει ο Θεός εκεί;  Ξέρουμε ότι ο παλαιός Ισραήλ τρεφόταν στην έρημο κατά θαυμαστό τρόπο σαράντα ολόκληρα χρόνια.. Ξέρουμε ακόμη ότι και οι Χριστιανοί στην έρημο, που κατέφευγαν από τους διωγμούς, τρέφονταν κατά τρόπο που οικονομούσε ο Θεός. Πώς όμως θα τρέφονται στα έσχατα οι Χριστιανοί που θα φεύγουν στην έρημο; Αυτό το ξέρει ο Θεός, και θα το φανερώσει τότε. Δεν είπε ποτέ, φέρ' ειπείν, στους Εβραίους στην Αίγυπτο  «Όταν θα σας βγάλω στην έρημο, εγώ θα σας τρέφω με το μάννα» δεν είπε κάτι τέτοιο ο Θεός. αλλ' όταν ο λαός βρέθηκε στην έρημο και είπαν «Τι θα φάμε;», τότε ο Θεός έριξε το μάννα. Όταν λοιπόν και οι Χριστιανοί θα βρεθούν στις ερημιές και θα πουν «Τι θα φάμε;», τότε ο Θεός ξέρει τι θα δώσει.

ια΄)Ο παλαιός Ισραήλ φεύγει για την φοβερή και απαράκλητη έρημο και εκεί απαλλασσόμενος από τις αρνητικές επιδράσεις της Α-θέου Αιγύπτου αποκτά την αυτοσυνειδησία του ως λαού Του Θεού. Καλούμενος λοιπόν ο νέος Ισραήλ στα χρόνια της τυραννίας του Αντιχρίστου  να καταφύγει στην εκτός της επιβεβλημένης  κοινωνικής ζωής  «έρημο» αποκρυβόμενος «μικρόν όσον όσον» (Πρβλ. Ησ. 26,20. Εβρ. 10, 37.)  θα έχει την ευκαιρία και ευλογία να αποκτήσει εναργέστερα την συνείδηση ότι ξεχωρίζει απ' αυτό που λέγεται «κόσμος» . αλλά και να προφυλαχθεί κυρίως από τις κακές επιδράσεις των επερχομένων  τριάμισι ετών.

ιβ΄) Όπως αναφέρει και με καύχηση ο Προφητάνακτας Δαϋίδ στην σύντομη εξιστόρηση της Εξόδου «Ου γαρ εστίν εν αυτοίς ο ασθενών» (Ψαλμ.104,37) Δεν υπήρχε λοιπόν στον παλαιό Ισραήλ  κατά την περιπετειώδη έξοδό του κανείς ασθενής ούτως ώστε να σκοντάφτει στην πορεία.

Θα φροντίσει λοιπόν ο καλός Θεός όχι μόνον τη διατροφή αλλά και δια την υγεία και ευρωστία όσων τον ακολουθήσουνε φεύγοντας απ’τη δουλεία του νέου Φαραώ.

ιγ΄)Αναφέρει η Αποκάλυψη ότι:  «και έβαλεν ο όφις εκ του στόματος αυτού οπίσω της γυναικός ύδωρ ως ποταμόν, ίνα αυτήν ποταμοφόρητον ποιήση.» Ο Διάβολος, ο Αντίχριστος, πίσω από τον οποίο είναι ο Διάβολος, θα κυνηγήσει την Εκκλησία, θα διώξει την Εκκλησία -γι' αυτό εκείνη θα καταφύγει στην έρημο- και θα βγάλει νερό από το στόμα του, για να την πνίξει.  «Και εβοήθησεν η γη τη γυναικί, και ήνοιξεν η γη το στόμα αυτής και κατέπιε τον ποταμόν ον έβαλεν ο δράκων εκ του στόματος αυτού.»(Αποκ.ιβ΄15-17) Έρχονται τα φυσικά στοιχεία να βοηθήσουν. Η γη, λέει, κατάπιε το νερό. Αλλά αυτό το ύδωρ γίνεται και παράλληλα ύδωρ καταποντισμού για τους Αιγυπτίους στην Ερυθρά Θάλασσα. Με τον τρόπο αυτό φαίνεται και προμηνύεται  ξεκάθαρα η αυτοκαταστροφικότητα του διαβόλου αλλά και πως ο Πάνσοφος Θεός μεταχειρίζεται ακόμη και τα ενάντια σε καλό, όπως ο βοριάς σηκώνει τον χαρταετό ψηλότερα ή όπως έλεγε ο γέροντας Παΐσιος «όπου οργώνει ο διάβολος σπέρνει Ο Θεός»

Αγαπητοί μου εν Χριστώ αδελφοί,οι συγκοινωνοί εν τη θλίψει και βασιλεία και υπομονή εν Ιησού Χριστώ (Αποκ. α΄9) Τα πράγματα πλέον ξεκαθαρίζουν με εκπληκτικό και  απρόσμενο τρόπο. Η διπλωματία ήδη στερεύει, είτε το θέλουμε θα αναγκαστούμε να ξεκαθαρίσουμε αν αγαπάμε αληθινά τον Ι.Χριστό και αν Εκείνος αποτελεί πράγματι την προτεραιότητα στην ζωή μας. Το να μαρτυρήσεις τον Χριστό δεν είναι ούτε κακοτυχία, ούτε ταλαιπωρία, ούτε κόστος, αλλά  ευλογία, χαρά και πανηγύρι.

Ας μας χαρίζει λοιπόν ο καλός μας Θεός με τις πρεσβείες της Παναγίας μας Μητέρας, του Γέροντος Παϊσίου και όλων των Αγίων την θείαν Του Χάριν για να αξιωθούμε και εμείς να  ομολογήσουμε τον «αγαπώντι ημάς και λούσαντι ημάς από των αμαρτιών ημών εν τω αίματι αυτού.»(Αποκ.α ΄5)

_____________

Βιβλιογραφία:

Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ.Π.Τρεμπέλα εκδ. «Ο ΣΩΤΗΡ»

Η ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ + .Αρχιμ.Ιωήλ Γαννακόπουλου.

ΤΟ ΨΑΛΤΗΡΙΟΝ .εκδ.Αποστ.Διακονία.

ΛΟΓΟΙ ΑΦΥΠΝΙΣΕΩΣ +Αρχιμ.Αθανασίου

 Μυτιληναίου.εκδ.Ι.Μ.Στομίου

Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ. Γ.Πατρώνου εκδ. Δόμος