Οι Πατέρες της Εκκλησίας φορείς και εκφρασταί της Αλήθειας της Πίστεώς μας. Μητροπολίτης Ζιμπάμπουε καί Ἀγκόλας Σεραφείμ

Τό παρόν θεολογικόν κείμενον ἀναφέρεται εἰς τήν ἑορτήν τῶν Πατέρων τῆς Ζ´ Οἰκουμενικῆς Συνόδου τῆς Νικαίας καί ἐγράφη ὑπό τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Ζιμπάμπουε καί Ἀγκόλας κ. Σεραφείμ Κυκκώτη.*

Τό ἄρθρον–κήρυγμα θά ἠδύνατο νά ἀποτελέση ἀπάντησιν εἰς τήν μεταπατερικήν θεολογίαν τοῦ Δημητριάδος

Τό κείμενον ἔλαβε μεγάλην δημοσιότητα τήν Κυριακήν 17 Ὀκτωβρίου ὑπό τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Πρακτορείου «amen».
Τό κείμενον τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου εἶναι πατερικόν, ὑπερασπίζεται τήν Πατερικήν θεολογίαν καί τούς Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας, οἱ ὁποῖοι, ὡς ἐπισημαίνει ὁ Σεβασμιώτατος, εἶναι φορεῖς καί ἐκφρασταί τῆς ἀληθείας, ὡς εἶναι διατυπωμένη εἰς τήν Ἁγίαν Γραφήν καί τήν Ἱεράν Παράδοσιν τῆς Ἐκκλησίας μας. Τό κείμενον αὐτόν τοῦ Σεβασμιωτάτου Ζιμπάμπουε καί Ἀγκόλας τό ἀφιερώνομεν εἰς τόν Μητροπολίτην Δημητριάδος κ. Ἰγνάτιον καί εἰς τήν θεολογικήν του Ἀκαδημίαν μέσῳ τῆς ὁποίας διεκήρυξεν ὅτι ὀφείλομεν νά γνωρίσωμεν τήν μεταπατερικήν θεολογίαν, ἡ ὁποία διδάσκει ὅτι ὅλαι αἱ «Ἐκκλησίαι» σώζουν.

Τό κείμενον τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Ζιμπάμπουε καί Ἀγκόλας κ. Σεραφείμ ἔχει ὡς ἀκολούθως:

«Ἡ Ἐκκλησία μας κάνοντας ἀναφορά στή μνήμη τῶν ἁγίων Θεοφόρων Πατέρων τῆς ἑβδόμης Οἰκουμενικῆς Συνόδου, πού συνῆλθαν στή Νίκαια τό 787, τιμοῦμε τούς προμάχους τῆς πίστεως καί τῆς Ἐκκλησίας, πού μέ τούς ἀγῶνες τους καί τίς θυσίες τους κατόρθωσαν νά νικήσουν τούς πολλούς
καί ποικίλους ἐχθρούς τῆς Ἐκκλησίας.
Μιά ἀναφορά στό ἔργο τῶν ἁγίων Πατέρων μας ἀποκαλύπτει τό μεγαλεῖο τῆς προσφορᾶς τους καί ταυτόχρονα μᾶς ὑπενθυμίζει καί τίς δικές μας ὑποχρεώσεις, πού προβάλλονται ὡς ἱερό χρέος στό ἔργο τῆς ἐκκλησιαστικῆς μας διακονίας.
Ἡ μεγάλη προσφορά τῶν ἁγίων Πατέρων τῆς ἑβδόμης Οἰκουμενικῆς Συνόδου εἶναι ἡ θεολογία τῶν ἁγίων εἰκόνων καί μάλιστα ἡ γνωστή διάκριση μεταξύ τῆς λατρείας τῶν πιστῶν, πού ἀναφέρεται εἰς τήν Θεότητα τῆς Ἁγίας Τριάδος, στόν Πατέρα, τόν Υἱόν καί τό Ἅγιο Πνεῦμα, καί τῆς τιμῆς, πού ἀναφέρεται στίς ἅγιες εἰκόνες, οἱ ὁποῖες ἀναγάγουν τήν ἁγιότητά τους στή χάριν καί στήν παρρησία, πού δίνει ὁ Πατήρ διά τοῦ Υἱοῦ ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι στούς κορυφαίους πιστούς ἀνθρώπους, πού ζοῦν σύμ- φωνα μέ τό ἅγιο θέλημα τοῦ Θεοῦ, σύμφωνα δηλαδή μέ τίς θεῖες ἐντολές τοῦ Εὐαγγελίου καί τελει- ώνουν τήν ἐπίγειο ζωή τους εἴτε μέ μαρτύριο εἴτε ὁσιακά, ὅπως εἶναι ἡ Παναγία μας κι ὅλοι οἱ Ἅγιοί μας. Κατά συνέπεια ἡ τιμή στήν Πανα- γία μας καί στούς ἁγίους μας ἀνάγεται στήν Ἁγία Τριάδα.
Γενικότερα, ὅταν μιλᾶμε γιά τούς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, ἐννοοῦμε ὅσους ἐκ τῶν κληρικῶν τῆς Ἐκκλησίας μας διακρίθησαν σέ ἁγιότητα, ὁσιότητα καί στή διαποίμανση τῶν πιστῶν.
Ἐννοοῦμε δηλαδή τούς κληρικούς μας, πού ἀναλαμβάνουν μέ ἐπιτυχία τήν ποιμαντική εὐθύνη τῆς πνευματικῆς προκοπῆς τῶν πιστῶν.
Οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας μέ τήν ποιμαντική τους φροντίδα καί μέ τόν ἀσκητικό τους ἀγώνα ἁγίασαν καί ἔγιναν φωτεινά παραδείγματα γιά ὅλους μας. Μέ τό ἔργο τους οἱ Πατέρες ἐξηγοῦσαν τό Λόγο τοῦ Θεοῦ, ἑρμήνευαν σωστά τό περιεχόμενο τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί τῆς Παράδοσης τῆς Ἐκκλησίας μας, ὥστε νά γνωρίζουν οἱ πιστοί τήν ἀλήθεια καί νά προστατεύεται ἡ πνευματική τους προκοπή καί σωτηριολογική τους πορεία.
Οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ἀντέκρουαν μέ τόν προφορικό καί τό γραπτό λόγο τίς ὕποπτες καί τίς ἐσφαλμένες γνῶμες καί ἀντιλήψεις διαφόρων αἱρετικῶν καί σχισματικῶν.
Ἔτσι οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας εἶναι φορεῖς καί ἐκφραστές τῆς ἀλήθειας, ὅπως εἶναι διατυπωμένη στήν Ἁγία Γραφή καί στήν Ἱερά Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας.
Ἐκφράζουν τήν ἀλήθεια τῆς Παραδόσεως στή γλώσσα τῆς ἐποχῆς καί μέσῳ τῆς ἰδιομορφίας νοητοί.
Ὅλοι οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ζοῦσαν καί γνώριζαν τό θύραθεν πνευματικό κλίμα τῆς ἐποχῆς τους χρησιμοποιώντάς το ἀριστοτεχνικά μέσα στή Θεολογία τους γιά νά ἐκφράσουν τίς ἀλήθειες τῆς Ἐκκλησίας μας.
Πρόκειται περί τῆς σχέσεως Ἐκκλησίας καί κόσμου. Στή πραγματικότητα εἶναι ἡ προσπάθεια τῆς πρόσληψης τοῦ κόσμου ἀπό τήν Ἐκκλησία. Ἀντίθετα, ὅταν ἀνεύθυνα αὐτοί, πού ἡγοῦνται τῆς Ἐκκλησίας ἐπιτρέπουν ἡ Ἐκκλησία νά λειτουργεῖ μέ τίς δομές τοῦ κόσμου, τότε ἔχουμε τό φαινόμενο τῆς ἐκκοσμίκευσης τῆς Ἐκκλησίας, τότε ἡ Ἐκκλησία γίνεται κοσμική μέ κίνδυνο νά ἀπολέσει τόν πνευματικό καί σωτηριολογικό χαρακτήρα της.
Ἐκεῖ πού ἔχουμε πρόσληψη τοῦ κόσμου ἀπό τήν Ἐκκλησία πορεύε- ται ἡ Ὀρθοδοξία, ἡ ὁποία ἐκφράζεται κι ὡς ὁρατή ἑνότητα ἀνάμεσα στούς Ἐπισκόπους μιᾶς τοπικῆς Ἐκκλησίας. Ἐκεῖ πού ἔχουμε πρόσληψη τῆς Ἐκκλησίας ἀπό τόν κόσμο, προβάλλει ἐπικίνδυνα ἡ ἀπειλή τοῦ σχίσματος, τῆς κακοδοξίας καί τῆς αἵρεσης.
Συνήθως ἐκφράζεται μέ τήν ἐσωτερική ρήξη τῆς ἑνότητας τῶν ἐπισκόπων μιᾶς τοπικῆς Ἐκκλησίας, πού ἔχει τίς συνέπειές της καί στούς πιστούς μέ τίς ὁμαδοποιήσεις τους καί τίς ἀντιπαραθέσεις τους καί μάλιστα μέ τρόπον φανατικόν καί ἐπικίνδυνον.
Οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ὡς ἐμπνευσμένοι καί καθοδηγούμενοι ἀπό τό Ἅγιο Πνεῦμα μέ τήν ἄσκησή τους, τήν προσευχή τους καί τή πίστη τους, δημιούργησαν τό φρόνημα καί τό ἦθος τῆς Ἐκκλησίας καί τοῦ Χριστιανισμοῦ.
Εἶναι αὐτό πού ἔλεγε ὁ π. Φλωρόσκι, ὅτι ἄν δέν ἔχουμε τό φρόνημα τῶν ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας δέν μποροῦμε νά ἀκολουθήσουμε μέ ἐλπίδα καί ἐπιτυχία τήν ὁδόν τῆς ἐν Χριστῷ σωτηρίας μας.
Οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, ὡς οἱ συνεχιστές τοῦ Ἀποστολικοῦ ἔργου τῶν Μαθητῶν τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐκπροσωποῦν καί ἐκφράζουν τή νέα πνευματική πραγματικότητα, ἡ ὁποία ἐμφανίσθηκε μέ τήν ἐνανθρώπιση τοῦ θείου Λόγου καί συνεκλόνισε καί μεταστοιχείωσε τήν ὅλη ἀνθρωπότητα καί τήν ὅλη Δημιουργία τοῦ Θεοῦ.
Ὅπως τονίζει ὁ γνωστός διδάσκαλός μας Πατρολόγος Πανεπιστημιακός Στυλιανός Παπαδόπουλος, αὐτό πού ἔχει μεγαλύτερη σημασία εἶναι ὅτι οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ἀποτελοῦν τούς φορεῖς τῆς Παραδόσεως καί τοῦ ἤθους τῆς Ἐκκλησίας, πού ἐξ ἀφορμῆς κάποιας μεγάλης θεολογικῆς κρίσης φωτίζονται ἀπό τό Ἅγιο Πνεῦμα καί ἐκφράζουν θεολογικά μιά εὐρύτερη ἐμπειρία τῆς ἀλήθειας, μέ ἀποτέλεσμα νά συμβάλλουν ἀποφασιστικά στήν ἀντιμετώπιση τῆς κρίσεως, ἡ ὁποία ἀφορᾶ στήν ἀλήθεια καί ἄρα στή σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου.

Κοινό γνώρισμα ὅλων τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας ὑπῆρξε ὁ πόνος καί ὁ παλμός τους γιά τά κοινά καί γιά τό κοινό καλό τῆς κοινωνίας τους. Ἡ ζωή τους κι ὅλη ἡ ὕπαρξή τους ἀποτελοῦσαν ἔκφραση καί πραγμάτωση τοῦ ὅλου σώματος τῆς Ἐκκλησίας, τῶν πόνων καί τῶν ὀνείρων τῶν ἀνθρώπων τῆς ἐποχῆς τους γιά ἕνα καλύτερο κόσμο.
Ἔτσι οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ἀποτελοῦν τά ζωντανά στόματα τῆς Ἐκκλησίας μέσῳ τῶν ὁποίων ἐκφράζεται ἡ ἐκκλησιαστική συνείδηση. Μέσῳ τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας ἐκφράζεται ἡ πίστη τῆς Ἐκκλησίας μας, καί χωρίς τή προστασία καί τή διατήρηση αὐτῆς τῆς Ὀρθόδοξης πίστης ἡ πορεία μας πρός τήν ἐν Χριστῷ σωτηρία μας μέ τή χάριν τοῦ Θεοῦ, τότε ἀποτελεῖ οὐτοπία καί σχολαστική ἀκαδημαϊκή ἐνασχόληση.
Οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας εἶναι αὐτοί, πού ἀναφέρεται κι ἡ παραβολή τοῦ σπόρου, πού ἔπεσε σέ γόνιμο ἔδαφος. Εἶναι αὐτοί δηλαδή, πού ἄκουσαν τόν λόγο τοῦ Θεοῦ μέ καλή καί ἀγαθή καρδία καί τόν φυλάξανε μέσα τους καί καρποφόρησαν μέ ὑπομονή. Αὐτό ἰσχύει καί γιά τούς εὐσεβεῖς χριστιανούς, γιʼ αὐτό στήν Ἀρχιερατική Θεία Λειτουργία ψάλλουμε “Κύριε, Σῶσον τούς εὐσεβεῖς”».

Ορθόδοξος Τύπος 22 Οκτωβρίου


* 

Ο Σεβ. Μητροπολίτης Ζιμπάμπουε και Αγκόλας κ.Σεραφείμ , Yπέρτιμος και Έξαρχος Νοτιωτέρας Αφρικής (κατά κόσμον Γεώργιος Φιλίππου Ιακώβου) γεννήθηκε στη Γαλαταριά Πάφου στις 2 Φεβρουαρίου 1961. 

Το έτος 1973 εισήχθη ως δόκιμος στην Ιερά Μονή Κύκκου. Με υποτροφία της Ιεράς Μονής Κύκκου  αποφοίτησε αριστούχος από το Α’ Λύκειο Κύκκου και στη συνέχεια από τη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1983 εχειροτονήθη Ιεροδιάκονος και το 1991 Πρεσβύτερος, προχειρισθείς εις Αρχιμανδρίτην από τον Μακαρ. Αρχιεπίσκοπο Νέας Ιουστινιανής και πάσης Κύπρου κ.κ. Χρυσόστομο. 

Από τα έτη 1998-1993 με υποτροφία της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κύπρου και της Ιεράς Μονής Κύκκου ειδικεύθηκε στα Πανεπιστήμια της Οξφόρδης και του Ντάραμ της Μέγαλης Βρεττανίας στον κλάδο της Πατρολογίας. 

Διετέλεσε Μέλος του κεντρικού Διοικητικού Συμβουλίου της Παγκοσμίου Ομοσπονδίας Ορθοδόξων Νέων «Ο Σύνδεσμος». Υπηρέτησε ως Εφημέριος στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών, στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Θυατείρων και Μεγάλης Βρεττανίας και ως Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος της Ιεράς Μητροπόλεως Κένυας και Ειρηνουπόλεως, της οποίας Μητροπολίτης εξελέγη την 23^η Σεπτεμβρίου 1997. 

Εχειροτονήθη Επίσκοπος την 28^η Σεπτεμβρίου 1997 από τον μακαριστό Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας κυρό Πέτρο Ζ’ και ενεθρονίσθη υπό του ιδίου την 16^η Νοεμβρίου 1997. 

Κατά τα έτη 1997-2001 διετέλεσε Διευθυντής της Πατριαρχικής Εκκλησιαστικής Σχολής «Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Μακάριος Γ’» στην Ναϊρόμπι, Πατριαρχικός Επίτροπος της Ιεράς Μητροπόλεως Ντάρ Ες Σαλαάμ και της Ιεράς Επισκοπής Μπουκόμπας. Στις 22 Φεβρουαρίου 2001 εξελέγη Μητροπολίτης Ιωαννουπόλεως και Πρετορίας. 

Το έτος 2002 διηκόνησε και ως Τοποτηρητής της Ιεράς Μητροπόλεως Ζιμπάμπουε. Είναι Διευθυντής της «Κατηχητικής Σχολής Αλεξανδρείας Πέτρος Ζ΄». Πρόεδρος του Μή Κυβερνητικού Οργανισμού της Ιεράς Μητροπόλεως Ιωαννουπόλεως «Αλεξανδρινός Φάρος», μέλος της Εφορείας της Πατριαρχικής Σχολής «Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Μακάριος Γ΄» Ναϊρόμπι και Μέλος Συνοδικών Επιτροπών για τον Διαχριστιανικό και Διαθρησκειακό Διάλογο. 

Είναι Πρόεδρος του Ινστιτούτου Ελληνοαφρικανικών Σπουδών και Μέλος του Δ. Συμβουλίου του ειδικού Κέντρου «Παιδιά του Δρόμου» του Γιοχάνεσμουργκ, της Εθνικής Επιτροπής Αιμδοσίας της Νοτίου Αφρικής, του Εθνικού Συβμουλίου Θρησκειών Νοτίου Αφρικής και Αντιπροεδρος του Παναφρικανού Συμβουλίου των Εκκλησιών. 

Την 7^η Οκτωβρίου 2010 εξελέγη Μητροπολίτης Ζιμπάμπουε και Αγκόλας. Ονομαστική εορτή του Σεβασμιωτάτου η 2^α Ιανουαρίου του Αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ.   

Η Ιερά Μητρόπολη Ζιμπάμπουε και Αγκόλας περιλαμβάνει στην πνευματική της δικαιοδοσία τα κράτη Ζιμπάμπουε και Αγκόλα.
 Έδρα: Χαράρε του Ζιμπάμπουε
P.O.Box 2832, Harare
Zimbabwe
 Τηλ.: +2634-744991, Φαξ: 744928
Ιστοσελίδα: http://www.greekorthodox-zimbabwe.org/