Τα παιδιά, οι χαρές και οί δυσκολίες τους Γέροντας Παίσιος

Τα μικρά παιδιά

Έχω παρατηρήσει, Γέροντα, ότι τα μωρά μερικές φορές την ώρα της Θείας Λειτουργίας χαμογελούν.
- Αυτό δεν το κάνουν μόνο στην Θεία Λειτουργία. Τα μωρά είναι σε συνεχή επαφή με τον Θεό, επειδή δεν έχουν μέριμνες. Τί ειπε ό Χριστός για τα μικρά παιδιά; «Οί Άγγελοι αυτών έν ουρανοίς διά παντός βλέπουσι το πρόσωπον τον Πατρός μου τον έν ουρανοίς» . Έχουν επικοινωνία και με τον Θεό και με τον Φύλακα Άγγελο τους, που είναι συνέχεια δίπλα τους. Στον ύπνο τους πότε γελούν, πότε κλαίνε, γιατί βλέπουν διάφορα. Άλλοτε βλέπουν τον Φύλακα Άγγελο τους και παίζουν μαζί του – τα χαϊδεύει, τα πειράζει, κουνάει τα χεράκια τους, και αυτά γελούν -, άλλοτε πάλι βλέπουν καμμιά σκηνή του πειρασμού και κλαίνε.
- Ο πειρασμός γιατί πηγαίνει στα νήπια;
- Και αυτό τα βοηθάει, για να αισθάνωνται την ανάγκη να ζητούν την μάνα τους. Αν δεν υπήρχε αυτός ο φόβος, δεν θα αναγκάζονταν να αναζητήσουν τήν αγκαλιά της μάνας τους. Όλα τα επιτρέπει ό Θεός για το καλό.
- Αυτά που βλέπουν, όταν είναι μικρά, τα θυμούνται, όταν μεγαλώσουν;
- Όχι, τα ξεχνούν. Αν θυμόταν το παιδάκι πόσες φορές είδε τον Άγγελο του, θα έπεφτε στην υπερηφάνεια. Γι’ αυτό, όταν μεγαλώση, τα ξεχνάει. Ο Θεός με σοφία εργάζεται.
- Μετά το Βάπτισμα τα βλέπουν αυτά;
- Φυσικά, μετά το Βάπτισμα.
- Γέροντα, ένα άβάπτιστο παιδάκι κάνει να προ¬σκύνηση άγια Λείψανα;
- Γιατί να μην κάνη; Μπορεί και να το σταύρωση κανείς με τα άγια Λείψανα. Είδα σήμερα ένα παιδάκι,
σαν άγγελουδάκι ήταν. «Που είναι τα φτερά σου;», το ρώτησα. Δεν ήξερε να μου πή!… Στο Καλύβι, δταν έρχεται η άνοιξη και ανθίζουν τα δένδρα, βάζω καραμέλες πάνω στα πουρνάρια, πού είναι κοντά στην πόρτα του φράχτη, και λέω στα μικρά παιδιά πού έρχονται εκεί: «Πηγαίνετε, παιδιά, να κόψετε καραμέλες από τα πουρνάρια, γιατί, αν πιάση βροχή, θα λειώσουν και θα πάνε χαμένες!». Μερικά έξυπνα παιδάκια καταλαβαίνουν ότι τις έβαλα εγώ και γελούν, άλλα πιστεύουν ότι φύτρωσαν, άλλα προβληματίζονται. Τα μικρά θέλουν και λίγο λιακάδα…
- Βάζετε πολλές καραμέλες, Γέροντα;
- Έμ, πώς! Τί να κάνω; Εγώ καλά γλυκά δεν δίνω στους μεγάλους• λουκούμια τους δίνω. Όταν μου φέρνουν καλά γλυκά, τα κρατώ για τα παιδιά της Σχολής . Νά, κι εδώ χθες βράδυ φύτεψα καραμέλες και σοκολατάκια και σήμερα… άνθισαν! Τα είδατε; Ό καιρός ήταν καλός, το χώμα ήταν αφράτο, γιατί το είχατε σκάψει καλά, και αμέσως άνθισαν ! Να δήτε τί ανθόκηπο θα σας κάνω εγώ! Δεν θα χρειάζεται να αγοράζουμε καραμέλες και σοκολατάκια για τα παιδιά. Τί; να μην έχουμε δική μας παραγωγή;
- Γέροντα, κάποιοι προσκυνητές είδαν τα σοκολατάκια πού φυτέψατε στον κηπο, επειδή το χαρτάκι τους έβγαινε πάνω άπό το χώμα. Παραξενεύτηκαν. «Κάποιο παιδάκι, είπαν, θα τα έβαλε».
- Δεν τους είπες ότι τα έβαλε ένα μεγάλο παιδί;

Ό Φύλακας Άγγελος προστατεύει τα παιδάκια

- Γέροντα, γιατί ό Θεός δίνει στον κάθε άνθρωπο έναν Φύλακα Άγγελο, άφού μπορεί ο ίδιος να μας προστατεύση;
- Αυτό είναι ξεχωριστή φροντίδα τοϋ Θεού για το πλάσμα Του. Ο Φύλακας Άγγελος είναι οικονομία Θεού. Είμαστε χρεώστες γι’ αυτό. Οί Άγγελοι ιδιαίτερα προ-στατεύουν τα μικρά παιδιά. Πώς τα φυλάνε! Μια φορά δυο παιδιά έπαιζαν έξω στον δρόμο. Το ένα άπό τα δύο σημάδευε το άλλο στο κεφάλι, για να το χτυπήση με μια πέτρα. Εκείνο δεν το έβλεπε. Την τελευταία στιγμή, φαίνεται, ό Άγγελος του το έκανε να δή κάτι, τινάχτηκε πέρα και γλίτωσε. Μια μάνα πάλι είχε πάρει στο χωράφι και το μωρό της. Το θήλασε, το έβαλε στην κούνια και πήγε να δούλεψη. Μετά άπό λίγο, όταν πήγε κοντά του, τί να δή! Το παιδάκι κρατούσε ένα φίδι και το έβλεπε! Όπως το είχε θηλάσει, είχε μείνει γάλα γύρω από το στοματάκι του. Πήγε λοιπόν το φίδι και έγλειφε το γάλα με την γλώσσα του και το παιδάκι το έπιασε με το χέρι του. Βάζει τις φωνές η μάνα, τρόμαξε το παιδί, άνοιξε το χεράκι του και έφυγε το φίδι! Φυλάει ό Θεός τα παιδιά.
- Γέροντα, τότε πώς πολλά παιδάκια υποφέρουν από αρρώστιες κ.λπ.;
- Ό Θεός ξέρει τι θα ώφελήση τον καθέναν και δίνει ανάλογα. Δεν δίνει στον άνθρωπο κάτι πού δεν θα τον ώ-φελήση. Βλέπει λ.χ. ότι περισσότερο θα μάς ωφελήση, αν μας δώση ένα κουσούρι, μια αναπηρία, παρά αν μάς προστατεύση να μή χτυπήσουμε ή να μή μείνουμε ανάπηροι.

[1] Ματθ. 18,10

[2]Για τους μαθητές της Αθωνιάδος Σχολής.

[3]Ο Γέροντας είχε φυτέψει στο φρεσκοσκαμμένο χώμα καρα­μέλες και σοκολατάκια και είχε βάλει επάνω τους ανθάκια από πα­σχαλιά, για να φαίνωνται σαν ανθισμένα.

Πηγή: Γέροντος Παΐσιου Αγιορείτη Λόγοι Δ’, Οικογενειακή ζωή, Έκδοση Ιερόν Ησυχαστήριον “Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος”, Σουρωτή Θεσσαλονίκης.


vatopaidi.wordpress.com