Διαλογική συζήτησις Ευαγγελικών και Ορθοδόξων
Αρχιμανδρίτου Ιωήλ Γιαννακοπούλου
Εκδόσεις Πουρνάρα – Θεσσαλονίκη
ΘΕΜΑ 2ον: «Περί Ἐκκλησίας» Γ΄ Μέρος σελίδων 17-32
Αρχιμανδρίτου Ιωήλ Γιαννακοπούλου
Εκδόσεις Πουρνάρα – Θεσσαλονίκη
ΘΕΜΑ 2ον: «Περί Ἐκκλησίας» Γ΄ Μέρος σελίδων 17-32
Εὐαγγελικός: Πῶς θά ἀποδείξητε, ὅτι ἡ πραγματική ἐκκλησία ἔχει καί νεκρά μέλη;Ὀρθόδοξος: Τό σταυρωθέν καί ἀναστάν Σῶμα τοῦ Κυρίου ἔχει τάς πληγάς Του. Διατί καί ἡ ἐκκλησία Του, ἡ ὁποία εἶναι σῶμα Του, δέν εἶναι πραγματικήν ἐκκλησία, ἐπειδή ἔχει τάς πληγάς της, τούς φαύλους, τά νεκρά χριαστιανικῶς αὐτά μέλη;
Εὐαγγελικός: Ὠραία καί συγκινητική εἶναι ἡ εἰκών αὕτη. Δέν παύει ὅμως νά εἶναι εἰκών καί ὄχι ῥητός λόγος τοῦ Κυρίου.
Ὀρθόδοξος: Ὁ Ἰούδας δέν ἧτο καί αὐτό μαθητής ἐκ τῶν 12 Ἀποστόλων, ὁ ὁποῖος συμμετέσχε μάλιστα εἰς τήν Τράπεζαν τοῦ μυστικοῦ δεῖπνου; Οὕτος ἧτο μαθητής καί Ἀπόστολος, ἀλλά καί προδότης. Ὁ Κύριος δέν ἐξεδίωξεν αὐτόν, ἀλλά ἀφῆκε νά φύγῃ μόνος του. Ὅπως λοιπόν εἰς τήν χορείαν τῶν Ἀποστόλων ὑπῆρξε ὁ Ἰούδας, διατί καί ἐν τῇ ἐκκλησία του ἀποκλείεται νά ὑπάρχουν ἄνθρωποι ὄμοιοι πρός αὐτόν;
Εὐαγγελικός: Βέβαιως δυνατόν εἶναι τοῦτο, ὄχι ὅμως ὅτι εἶναι καί γεγονός. Θά ἤθελα ῥητούς λόγους τοῦ Κυρίου, οἱ ὁποῖοι νά ὁμιλῶσι περί φαύλων μελῶν ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ Του.
Ὀρθόδοξος: Καί αὐτό θά σᾶς τό παρουσιάσω. Καί ἰδού. Ὁ Κύριος ὁμιλεῖ εἰς τήν παραβολήν τῆς Σαγήνης Μαθ. 13,47 περί σαπρῶν μερῶν ἐν αὐτῇ, εἰς τήν Παραβολήν τῶν Ζιζανίων Μαθ. 13,24 περί ζιζανίων, τά ὁποῖα εἶχον φυτρώσει πλησίον τοῦ καλοῦ σίτου, εἰς τήν Παραβολήν τοῦ βασιλικοῦ γάμου Μαθ. 22,11 περί ἀνθρώπου μή ἔχοντες ἔδνυμα γάμου καί εἰς τήν Παραβολήν τῶν δέκα παρεθένων Μαθ. 25,1-14 περί μωρῶν παρθένων, αἵτινες ἐξῆλθον καί αὗται πρός προϋπάντησιν τοῦ νυμφίου, ὅπως καί οἱ ἄλλαι φρόνιμοι παρθένοι. Ρητῶς εἰς τά παραβολάς ταύτας τονίζει ὁ Κύριος τήν συνήπαρξιν καλῶν καί κακῶν ἐν τῇ αὑτῇ σαγήνῃ ἐν τῷ αὐτῷ ἀγρῷ, ἐν τῷ αὐτῷ βασιλικῷ γάμῳ καί ἐν τῇ αὐτῇ συνοδείᾳ πρός προϋπάντησιν τοῦ Κυρίου, τοῦ νυμφίου. Ἐπίσης εἰς τάς παραβολάς αὐτάς ὁ Κύριος τονίζει, ὅτι ὀ χωρισμός τῶν καλῶν καί τῶν κακῶν ἤτοι σαπρῶν μερῶν, ζιζανίων, ἄνθρωπου μή ἔχοντος ἔνδυμα γάμου καί τῶν μωρῶν παρθένων θά γίνῃ κατά τή μέλλουσα κρίσιν. Τοῦτο διδάσκει καί τό Εὐαγγέλιον τῆς μελλούσης κρίσεως (Μαθ. 25,31-46) κατά τό ὁποῖον ὁ χωρισμός τῶν ἀγαθῶν καί τῶν φαύλων θά γίνῃ κατά τήν Δευτέραν Παρουσίαν.
Εὐαγγελικός: Πῶς θά πεισθῶ ὄμως, ὄτι τά σαπράν ἐν τῇ Σαγήνῃ, τά ζιζάνια ἐν τῷ ἀγρῷ, ὁ μή ἔχων ἔνδυμα γάμου κατά τήν παραβολήν τοῦ βασιλικοῦ γάμου καί αἱ πέντε μωραί παρθένοι εἰκονίζουσι τούς ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ φαύλους καί οὐχί τούς ἐν τῷ κόσμῳ γενικῶς ἐκτός τῆς ἐκκλησίας κακούς ἀνθρώπους;
Ὀρθόδοξος: Ἁπλούστατα: Ὁ Κύριος λέγει: «ὡμοιώθη ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν σαγήνῃ βληθήσῃ εἰς τήν θάλασσαν..», «ὡμοιώθη ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν δέκα παρθένοις...», «ὡμοιώθη ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἀνθρώπῳ σπείροντι καλόν σπέρμα...» «ὡμοιώθη ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἀνθρώπῳ βασιλεῖ, ὅστις ἐποίησε γάμους τῷ υἱῷ αὐτοῦ...» Βασιλεία τοῦ Θεοῦ εἶναι ἡ ἐκκλησία Του. Ἑπομένως ἡ σαγήνη εἶναι ἡ Ἐκκλησία τοῦ Θεοῦ, θάλασσα εἶναι ὁ κόσμος, ψάρια εἰς τήν θάλασσαν εἶναι γενικῶς οἱ ἄνθρωποι, ψάρια καλά καί σαπρά ἐν τῇ σαγήνῃ εἶναι οἱ ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ ἄνθρωποι καλοί καί κακοί, καί τό τράβηγμα τῆς σαγήνης, τῶν δικτύων πρός τά ἔξω ἡ μέλλουσα Κρίσις. Ἡ εἰκῶν εἶναι λίαν σαφής. Ἀλλά καί εἰς τήν παραβολήν τῶν Ζιζανίων ὅταν ὁ κύριος τοῦ ἀγροῦ, ὀ ὀποῖος εἶναι ὁ Κύριος τοῦ κόσμου, παρεκλήθη ἀπό τούς δούλους Του νά ἐπιτραπῇ εἰς αὐτούς να μεταβῶσι καί ἐκκριζώσωσι τά ζιζάνια, ὁ Κύριος οὗτος τοῦ ἀγροῦ εἶπεν: «ἄφετε συναυξάνεσθαι ἀμφότεραι» σῖτον και ζιζάνια «ἄχρι τοῦ θερισμοῦ». Εἶναι τόσον πλησίον τά ζιζάνια καί ὁ σῖτος, ὤστε θά ἐκριζωθῶσι οἱ στάχυς, ὅταν ἐκριζωθῶσι τά ζιζάνια. Εἰς τόν αὐτόν θάλαμον τοῦ βασιλικοῦ γάμου εὑρίσκονται οἱ ἔχοντες καί ὁ μή ἔχων ἔνδυμα γάμου, εἰς τήν αὐτήν τιμητικήν συνοδείαν αἱ πέντε μωραί μετά τῶν ἄλλων φρονίμων παρθένων εὑρίσκονται πρός προϋπάντησιν τοῦ νυμφίου. Ἡ στενή αὕτη συνύπαρξις καλῶν καί σαπρῶν ἐν τῇ σαγήνῃ, ζιζανίων καί σίτου ἐν τῷ ἀγρῷ, ἔχοντες καί μή ἔχοντες ἔνδυμα γάμου ἐν τῷ βασιλικῷ θαλάμῳ τοῦ γάμου καί μωρῶν μετά φρονίμων παρθένων ἐν τῇ αὐτῇ συνοδείᾳ δέν δηλοῦσι ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι στενῶς συνδεδεμένοι μεταξύ των συνδέονται διά τῆς αὐτῆς πίστεως πρός τόν Κύριον χωρίζονται ὅμως διά τοῦ φαύλου βίου των;
Εὐαγγελικός: Καί ὅμως δέν παύουσι αἱ παραβολαί Σαγήνης, ζιζανίων να εἶναι εἰκόνες, αἱ ὁποῖοι νά παρέχωσι τό δυνατόν, τό πιθανόν, ὄχι ὅμως καί τό βέβαιον, διότι δέν εἶναι ρητοί λόγοι τοῦ Κυρίου.
Ὀρθόδοξος: Ἡ παρουσία εἰς τήν παραβολήν τοῦ βασιλικοῦ γάμου ἀνθρώπου μή ἔχοντος ἔνδυμα γάμου καί ἡ ἅμεσος ἀποπομπή αὐτοῦ εἰς τήν κόλασιν, τό κλείσιμον τῆς θύρας τοῦ οἴκου τοῦ νυμφίου εἰς τάς μωράς παρθένους, τό κτύπημα τῆς θύρας τάυτης ὑπό τῶν μωρῶν παρθένων καί ἡ ἀπάντησις τοῦ Κυρίου πρός αὐτάς «οὐκ οἶδα ὑμᾶς» δέν νομίζετε, ὅτι θέλουσι νά εἴπωσι, ὅτι βασιλικός γάμος εἶναι ἡ Ἐκκλησία Του ἐντός τῆς ὁποίας εὑρίσκονται μωραί παρθένοι καί μέλη μή ἔχοντα ἔνδυμα γάμου, τά ὁποῖα θά παραμείνωσι ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ του ἐν τῇ παρούσῃ ζωῇ μέχρις ὅτου ἀποπεμφθῶσι μετά θάνατον εἰς τήν κόλασιν;
Εὐαγγελικός: Καί πάλιν δυνατόν νά εἶναι ἔτσι, ὄχι ὅμως καί γεγονός. Θά ἤθελα κατηγορηματικόν λόγον τοῦ Κυρίου ἐπ’ αὐτοῦ.
Ὀρθόξοδξος: Μάλιστα. Ἀκούσατε αὐτόν. Ὁ Κύριος λέγει «πολλοί ἐροῦσί μοι ἐν ἐκείνη τῇ ἡμέρᾳ: Κύριε, Κύριε οὐ τῷ σῷ ὀνόματι ἐπροφητεύσαμεν καί τῷ σῷ ὀνόματι δυνάμεις πολλάς ἐποιήσαμεν καί τότε ὁμολογήσω αὐτοῖς οὐδέποτε ἔγνων ὑμᾶς, ἀποχωρεῖτε ἀπ’ ἐμοῦ οἱ ἐργαζόμενοι τήν ἀνομίαν» (Ματθ. 7,23). Ἐδῶ βλέπομεν ὄτι ὑπάρχουν ἄνθρωποι, οἱ ὁποῖοιδύνανται νά προφητεύωσι καί νά θαυματουργῶσι, οὗτοι ἦσαν ἐντός τῆς ἐκκλησίας, ἦσαν ὅμως ἐργάται τῆς ἀνομίας, ἤτοι σαπρά νεκρά μέλη τῆς ἐκκλησίας.
Εὐαγγελικός: Ὁ Κύριος ὅμως ἐνταῦθα τονίζει το «οὐκ ἐγνων ὑμᾶς». Ἄρα δέν ἦσαν μέλη του.
Ὀρθόδοξος: Τό «οὐκ ἔγνων» δέν σημαίνει αὐτό, ὅτι δέν ἦσαν μέλη του, ἀλλ’ ὅτι ἦσαν νεκρά μέλη, ἔζησαν βίον φαῦλον. Ἄν δέν ἦσαν τελείως μέλη του, πῶς προεφήτευσαν καί ἐθαυματούργον; Αὐτό εἶναι ἐκεῖνο τό ὁποῖον λέγει καί ὁ Ἀπόστ. Παῦλος : «ἐάν ἔχω πίστιν, ὥστε ὅρη μεθιστάνειν, ἀγάπην δέ μή ἔχω, οὐδέν εἰμί». Ἰδού λοιπόν μέλη Χριστοῦ. Μέλη μέν διότι ἔχουν πίστιν, νεκρά δέ διότι δέν ἔχουν ἀγάπην. Καί κάτι ἄλλο: Εἰς τήν Κόρινθον ὑπῆρξεν χριστιανός τίς αἱμομίκτης. Οὗτος ἔχων φαῦλον βίον σᾶς ἐρωτῶ ἦτο ἐκτός τῆς ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἤ ἐντός ταύτης;
Εὐαγγελικός: Ὡς φαῦλος ἦτο ἐκτός τῆς ἐκκλησίας.
Ὀρθόδοξος: Ἐν τοιαύτῃ περιπτώσει, ἀφοῦ δηλαδή ἦτο ἐκτός τῆς ἐκκλησίας, διατί ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἀπειλεῖ νά ἐκδιώξῃ αὐτόν τῆς ἐκκλησίας του λέγων: «ἤδη κέκρικα ὡς παρών τόν οὕτως τοῦτο κατεργασάμενον ....παραδοῦναι τῷ Σατανᾷ....» Α! Κορινθ. 5,3-5. Ἰδού λοιπόν ἡ ἐκκλησία τῆς Κορίνθου ἐπί τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, ἡ ὁποία εἶχε τό νεκρόν μέλος της τόν αἱμομίτκην. Δέν ἦτο μόνο αὐτός τοιοῦτος ἀλλά καί ἄλλα μέλη ἴσως εἰς μικρότερον βαθμόν, διότι ὁ Παῦλος λέγει: «Ὅλως ἀκούεται ἐν ὑμῖν πορνεία» (Α΄ Κορινθ. 5,1) Περί ὑπάρξεων νεκρῶν μελῶν ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ ὁμιλεῖ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἐν τῷ αὐτῷ τμήματι ( Α΄ Κορινθ. 5,9-11) ὅπου εἶναι σαφής ὁ χωρισμός τῶν ἐκτός τῆς ἐκκλησίας τοιούτους λέγων: «Ἔγραψα ὑμῖν ἐν τῇ ἐπιστολῇ μου μή συναναμίγνυσθαι πόρνοις οὐ πάντως τοῖς πόρνοις τοῦ κόσμου τούτου ἤ τοῖς πλεονέκταις ἤ ἅρπαξιν ἤ εἰδωλολάτραις΄ἐπεί ὀφείλετε ἄρα ἐκ τοῦ κόσμου ἐξελθεῖν΄ νῦν δέ ἔγραψα ὑμῖν μή συναναμίγνυσθαι ἐάν τις ἀδελφός ὀνομαζόμενος ᾖ πόρνος πλεονέκτης ἤ εἰδωλολάτρης ἤ λοίδορος ἤ μέθυσος ἤ ἅρπαξ, τῷ τοιούτῳ μηδέ συνεσθίειν». Οἱ φαῦλοι οὗτοι ἀδεφλοί εἶναι μέλη τῆς ἐκκλησίας μέχρις ὅτου τηρηθῶσιν εἰς ἀπόστασιν ὑπό τῶν ἄλλων χριστιανῶν. Ἑπομένως ἡ Ἐκκλησία τῆς Κορίνθου εἶχε τά νεκρά της μέλη. Τί ἔχετε νά ἀπαντήσετε εἰς αὐτό;
Εὐαγγελικός: .......
Ὀρθόδοξος: Καί τώρα ἄς ἀνακεφαλαιώσωμεν τά λεχθέντα περί ἐκκλησίας. Ἀπεδείχθη, ὄτι ἡ ἐκκλησία εἶναι ὠρανωμένη, ἀκατάλυτος κοινωνία ἀνθρώπων χριστιανῶν ταμιοῦχος τῆς χάριτος καί διδάσκαλος τῆς ἀληθείας. Αὕτη δέν εἶναι μόνον ἀόρατος, ἀλλά καί ὁρατή, διότι ὡς εἴπομεν, ὁ Κύριος καί ὁ Ἀπόστ. Παῦλος ὁμιλοῦν ῥητῶς περί τοῦ ὁρατοῦ μέρους ταύτης. Εἴπομεν ἐπίσης, ὅτι ἐκεῖνα τά ὁποῖα ἀντίκεινται εἰς τήν πραγματικήν ἐκκλησίαν εἶναι ἡ αἵρεσις καί ὁ φαῦλος βίος. Ἡ αἵρεσις χωρίζεται τῆς ἀληθείας ἐνταῦθα διά τῆς πραγματικῆς ἐκκλησίας, ὄπως ἐντέλλεται ρητῆς ὁ Ἀπόστολος Παῦλος καί Πέτρος εἰς τά ἀναφερθέντα χωρία Τίτ. 3,10. Γαλ.5,20. Β! Πετρ. 2,1. Οἱ δέ φαῦλοι θά χωρισθῶσι τῶν καλῶν ὑπό τοῦ Κυρίου κατά τήν μέλλουσαν κρίσιν, ὅπως εἴδομεν εἰς τάς παραβολάς Σαγήνης, Ζιζανίων, βασιλικοῦ γάμου, δέκα παρθένων καί εἰς τό Εὐαγγέλιον Μελλούσης Κρίσεως. Συνεπῶς ἐκκλησία εἶναι ὁρατή και ἐντός αὐτῆς ὑπάρχουν ὄχι αἰρετικοί, ἀλλά οἱ ὑγειῶς φρονοῦντες, οἱ ὀρθόδξοξοι και ἐξ αὐτῶν θά εἶναι ἄλλοι μέν γνήσια μέλη καί ἄλλοι νεκρά. Ἐκκλησία τοιαύτη, ὠργανωμένη ἀκατάλυτος ὁρατή ἔχουσα τήν Ἀποστολικήν διαδοχήν ἱστορικῶς ἀποδεδειγμένην εἶναι ἡ Ὀρθόδοξος. Αὐτή εἶναι λοιπόν ἡ πραγματική ἐκκλησία καί ὄχι σεῖς οἱ Εὐαγγελικοί οἱ ὁποῖοι ἀνεφάνητε τόν δέκατον ἕκτον αἰῶνα.
Εὐαγγελικός: .... Δέχομαι τήν Ἱεράν Παράδοσιν καί τούς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας τῶν τεσσάρων πρώτων αἰώνων.
Τέλος Β΄ θέματος «περί Εκκλησίας»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για να σχολιάσετε (με ευπρέπεια) πρέπει να συνδεθείτε με τον λογαριασμό google ή wordpress που διαθέτετε. Αν δεν διαθέτετε πρέπει να δημιουργήσετε έναν λογαριασμό στο @gmail ή στο @wordpress. Μπορείτε βεβαίως πάντα να στέλνετε e-mail στο anavaseis@gmail.com
Ευχαριστούμε.