Τιμητική διάκριση στον Επίσκοπο Αρτέμιο. Επείγουσα και άνευ όρων επιστροφή ζητούν με υπογραφές οι κάτοικοι του Κοσσόβου

Στίς 24 Ἰουνίου 2010, στά πλαίσια τοῦ ἑορτασμοῦ τοῦ ἁγίου Πρίγκηπα Λαζάρου, στή Γκρατσάνιτσα, ὅπως κάθε χρόνο διοργανώθηκε ποιητικός διαγωνισμός πρός τιμήν καί εἰς ἀνάμνησιν τῶν πεσόντων στή Μάχη τοῦ Κοσόβου τό 1389, πού ἀποτελεῖ τήν κατεξοχήν σερβική ἐθνική ἑορτή.

Τό βραβεῖο τοῦ διαγωνισμοῦ αὐτοῦ ἀπονεμήθηκε ἀπό τόν Dragisa Bojović, πρόεδρο τῆς τριμελοῦς κριτικῆς ἐπιτροπῆς καί τοῦ Προγράμματος τοῦ Συμβουλίου τῆς τελετῆς Vidovdan, στόν (ἀπόντα) Ἐπίσκοπο Ἀρτέμιο, πού βιαίως ἀπεμακρύνθη ἐκ τῆς Ἐπισκοπῆς Ράσκας καί Πριζρένης.

Ἡ εἴδηση μεταδόθηκε ἀκαριαία ἀπό σερβικά καί διεθνῆ μέσα ἐνημέρωσης (ὅπως τό πρακτορεῖο εἰδήσεων Tanjug, www.danas.rs & www.vesti-online.com).

Τό γεγονός αὐτό ἀποτέλεσε ἀφορμή πανηγυρισμῶν γιά τούς παραδοσιακούς πιστούς ἀλλά καί τούς Σέρβους πού ἀγαποῦν τήν Πατρίδα τους καί ἔδωσε τό ἔναυσμα γιά τή συλλογή ὑπογραφῶν ἐκ μέρους τοῦ Σερβικοῦ Ἐθνικοῦ Συμβουλίου Κοσσόβου καί Μετοχίων καί τοῦ Σερβικοῦ Ἐθνικοῦ Συμβουλίου Βορείου Κοσσόβου.
Δι᾿ αὐτῶν τῶν ὑπογραφῶν ζητεῖται ἡ «ἐπείγουσα καί ἄνευ ὅρων ἐπιστροφή τοῦ συνταξιούχου Ἐπισκόπου Ράσκας καί Πριζρένης Ἀρτεμίου σέ ἕνα ἀπό τά μοναστήρια τοῦ Κοσσυφοπεδίου».

Γιά τούς φιλοδυτικούς καί φιλοπαπικούς ὅμως ὅλα τά παραπάνω ἀπετέλεσαν «πέτρα σκανδάλου», διότι ἄρχισαν νά ἀντιλαμβάνονται ὅτι δέν τελειώνει εὔκολα τό «πρόβλημα Ἀρτέμιος».
Ἔτσι, μετά ἀπό διάστημα δύο ἡμερῶν, στίς 26 Ἰουνίου, κατόπιν ἀπειλῶν καί ἀσφυκτικῶν πιέσεων τοῦ Ὑπουργοῦ Θρησκευμάτων καί τοῦ Ὑπουργοῦ Πολιτισμοῦ τῆς Σερβίας, ἀλλά καί κατόπιν ἐκφράσεως τῆς δυσφορίας τοῦ Πατριάρχου Εἰρηναίου, ἐκπρόσωπος τῆς Ἐπιτροπῆς δήλωσε ὅτι ἐσφαλμένως
ἀνακοινώθηκε ἀπό τά ΜΜΕ ὅτι τό βραβεῖο ἀπονέμεται στόν Ἐπίσκοπο Ἀρτέμιο, χωρίς ὡστόσο νά δικαιολογεῖ τήν ἀλλαγή τῆς στάσης τῆς Ἐπιτροπῆς…
Ὅμως ὁ σερβικός λαός, ἀπτόητος καί ἀκαταπόνητος, καί μετά ἀπό αὐτήν τήν κατάφωρη ἀδικία εἰς βάρος τοῦ πατέρα τους Ἀρτεμίου, ἔδωσε βροντερό παρών τήν Κυριακή 27-6-2010 στή Μονή τοῦ Σισάτσοβατς, ὅπου λειτούργησε γιά πρώτη φορά ὁ ἐξόριστος Ἐπίσκοπος Ἀρτέμιος.
Πλήθη πιστῶν ἀπό ὅλη τή Σερβία καί τό Κοσυφοπέδιο, καθώς καί πολλοί διωκόμενοι μοναχοί καί μονάζουσες ἀπό τήν Ἐπαρχία Ράσκας καί Πριζρένης συγκεντρώθηκαν γιά νά λατρεύσουν τόν Θεό καί νά Τόν παρακαλέσουν νά λυτρώσει τή Σερβία καί ἰδιαιτέρως τό Κόσοβο ἀπό τήν λυσσαλέα θρησκευτική καί πολιτική δίωξη πού ἐξαπολύθηκε ἐκ μέρους τῆς Πολιτείας καί μερίδος τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας (Ἀθανάσιος Γιέφτιτς, Ἀμφιλόχιος Ράντοβιτς, Εἰρηναῖος Μπούλοβιτς κ.ἄ.) ἐναντίον τοῦ Ἀρτεμίου, τῶν συνεργατῶν του καί τῶν Μοναχῶν τοῦ Κοσόβου.
Ἐντυπωσιακό ἦταν τό γεγονός ὅτι ὑπῆρχε διάχυτη κατάνυξη σέ ὅλους τούς πιστούς καί ἄφθονα δάκρυα ἔρρεαν ἀπό τά μάτια τους.
Εἶναι λοιπόν ἠλίου φαεινότερον ὅτι ὁ Σεβασμιώτατος Ἀρτέμιος ἔχει καθιερωθεῖ στή συνείδηση τῆς Ἐκκλησίας καί τιμᾶται ὡς ἀληθινός ποιμένας.
Αὐτό ἐπιβεβαιώνεται καί ἀπό τόν ἀντίκτυπο πού ἔχει στή ζωή τῶν μοναχῶν τοῦ Κοσόβου ἡ ἄδικη ἀπομάκρυνσή του.
Οἱ μοναχοί, μαρτυροῦν μέ τήν ζωή καί τήν αὐταπάρνησή τους τήν Ἀλήθεια τοῦ Εὐαγγελίου.
Γι᾽ αὐτό ἀνέκαθεν σέ ἐποχές αἱρέσεων (ὅπως π.χ. κατά τήν περίοδο τῆς Εἰκονομαχίας) ὁ πιστός λαός τούς ἐμπιστευόταν περισσότερο.
Ἡ συνείδησή τους ἀποτελεῖ καί τήν βαθύτερη συνείδηση τῆς Ἐκκλησίας.
Αὐτήν τή στιγμή περισσότεροι ἀπό τούς μισούς μοναχούς καί μοναχές τοῦ Κοσόβου, ὑπό καθεστώς διωγμοῦ, ἔχουν ἐγκαταλείψει τά Μοναστήρια τους, ἐπειδή ἀκριβῶς δέν ἀποδέχονται τήν ἄδικη καί ἀντικανονική ἀπόφαση τῆς Συνόδου γιά τήν ἀπομάκρυνση τοῦ Ἀρτεμίου, τήν ἐπιβολή τῶν δύο Τοποτηρητῶν καί τήν ἐπιβολή ὅσων ἄλλων δεινῶν διαισθάνονται ὅτι θά ἐπακολουθήσουν…
Κάποιοι μάλιστα ἀντιμετωπίζουν καί διώξεις διαφορετικῶν μορφῶν, ὅπως oἱ Ἡγούμενοι Νικόλαος τῆς Μονῆς Μαύρου Ποταμοῦ (Crna Reka) καί Βενέδικτος τῆς Μονῆς τῶν Ἀρχαγγέλων πού ἀντιμετωπίζουν τήν ποινή τῆς καθαιρέσεως, μέ πλούσια κατασκευασμένο κατηγορητήριο (ἀντικανονικές ἐνέργειες, οἰκονομικές ἀτασθαλίες, ἀνυπακοή κλπ).
Τέλος νά σημειωθεῖ ὅτι καί ὁ Ἡγούμενος τῆς Μονῆς Μπάνισκα Συμεών Βιλόφσκι, ὁ στενότερος συνεργάτης τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρτεμίου, ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος πού τόν στήριξε στίς θεολογικές ἀντιπαραθέσεις του μέ μερίδα Ἱεραρχῶν τῆς Σερβικῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά καί ἐκεῖνος πού ἀγωνίστηκε ἀντάξια δίπλα του ὑπέρ τῶν ἐθνικῶν δικαίων τῆς Σερβίας στό Κόσοβο, δέχθηκε ἕως τώρα τά περισσότερα πυρά.
Αὐτή τή στιγμή βρίσκεται κρατούμενος σέ ἑλληνικές φυλακές, κατηγορούμενος μέ ἀνυπόστατες κατηγορίες, καί κινδυνεύει, σέ περίπτωση πού οἱ ἑλληνικές ἀρχές ἐνδώσουν στίς ἄδικες ἀπαιτήσεις τῶν ἀντιστοίχων σερβικῶν γιά ἔκδοση στή Σερβία, νά καταδικαστεῖ σέ κάθειρξη πολλῶν ἐτῶν, ἀφοῦ, ὅπως δείχνουν τά πράγματα, δέν πρόκειται νά τύχει δίκαιης δίκης στήν Πατρίδα του (βλέπε ἀπολογία Συμεών Βιλόφκσι, www.romfea.gr).
Εὐχόμαστε στόν λαοφιλή καί ὁμολογητή Σεβασμιώτατο Ἀρτέμιο, τόν προδομένο σερβικό λαό τοῦ Κοσυφοπεδίου, τούς ἐξόριστους μοναχούς καί μοναχές, καλή ὑπομονή στόν Γολγοθᾶ πού βιώνουν.
Οἱ προσευχές μας εἶναι πάντοτε κοντά τους. Καλή Ἀνάσταση.

Aπό την εφημεριδα της Θρακης «ΑΝΤΙΦΩΝΗΤΗΣ»

hristospanagia.blogspot.com