Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν κ. Ἱερώνυμος «ἐβάπτισεν» Ὀρθοδόξους τοὺς Μονοφυσίτας. Μέρος Α΄.Μεταφρασμένο και στά Ἀραβικά

Τό ἑλληνικό κείμενο προέρχεται ἀπό τόν Όρθόδοξο Τύπο ἀρ. φύλ. 1865 4 Φεβρουαρίου 2011
καί ἡ μετάφρασή του στά ἀραβικά ἔγινε ἀπό τόν π. Ἀθανάσιο Χενεῖν.

Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν κ. Ἱερώνυμος «ἐβάπτισε» ὀρθοδόξους τους μονοφυσίτας

Μέρος Α΄

Ὅταν: 1ον) Ὁ Σεβ.Μητροπολίτης Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου κ.Ἱερόθεος ἔχει καταδείξει ὅτι οἱ Μονοφυσῖται ἐπιμένουν νὰ ἀρνοῦνται τὰς μετὰ τὴν Γ´ Οἰκουμενικὰς Συνόδους καὶ ἰδίως τὴν Δ´, διακηρύσσοντες ὅτι «ὁ Χριστὸς ἀποτελέσθηκε “ἐκ δύο φύσεων”, ἀλλὰ δὲν παραδέχονται συγρχόνως καὶ τὴν Ὀρθόδοξον διδασκαλίαν ὅτι ὁ Χριστὸς ἐνεργεῖ καὶ «ἐν δύο φύσεσιν» «ἐν μιᾷ ὑποστάσει» 2ον) Ὁ Πρωτοπρεσβύτερος π.Θεόδωρος Ζήσης Ὁμότιμος Καθηγητὴς τῆς Θεολογικῆς Σχολῆ ςτοῦ Α.Π.Θ. κατέληξεν εἰς τὰ ἴδια συμπεράσματα μὲ τὸν Σεβ. Μητροπολίτην Ναυπάκτου.
Ὁ πρῶτος ἀνέδειξε τὴν σταθερότητα τῶν Μονοφυσιτῶν εἰς τὴν αἵρεσίν των μετὰ τοὺς Θεολογικοὺς διαλόγους τοῦ 2004 καὶ ἀφοῦ εἶχε συζητηθῆ τὸ θέμα εἰς τὴν Ἱεραρχίαν, ἡ ὁποία εἶχεν ἀσχοληθῆ μὲ τὸ ἐὰν ἐπῆλθε συμφωνία μὲ τοὺς Μονοφυσίτας καὶ δὲν ὑπῆρχον πλέον διαφοραὶ μετὰ τῶν Ὀρθοδόξων.
Ὁ δεύτερος ἠσχολήθη μὲ τοὺς Ἀρμενίους καὶ ἐὰν οὗτοι εἶναι Ὀρθόδοξοι ἢ Μονοφυσῖται καὶ κατέδειξε μὲ βάσιν τὸν Μέγαν Φώτιον ὅτι εἶναι αἵρεσις.Ὁ Αρχιεπίσκοπος με δηλώσεις του  εὑρίσκεται εἰς ἀντίθετον κατεύθυνσιν. Με τό θέμα αὐτό ὀφείλει νὰ ἀσχοληθῆ ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας.
Μεγάλας  ἀντιδράσεις προεκάλεσεν εἰς Ἐκκλησιαστικοὺς καὶ Θεολογικοὺς κύκλους ἡ προσφώνησις τοῦ Ἀρμενίου Προέδρου καὶ αἱ ἐν συνεχείᾳ δηλώσεις τοῦ  Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν κ.Ἱερωνύμου.
Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ὑπεδέχθη τὸν Πρόεδρον τῆς Δημοκρατίας τῆς Ἀρμενίας ὡς Ὀρθόδοξον καὶ ἐν συνεχείᾳ διὰ δηλώσεων ἐχαρακτήρισε τοὺς Ἀρμενίους ὡς Ὀρθοδόξους καὶ τοὺς παρουσίασεν ὡς ἔχοντας κοινὴν πίστιν μὲ τοὺς Ἕλληνας, οἱ ὁποῖοι ἐγνώρισαν τὴν βαρβαρότητα τῆς αἱμοσταγοῦς γείτονος Τουρκίας ὡς καὶ οἱ Ἀρμένιοι.
Γνωρίζει ὅτι οἱ Ἀρμένιοι ἀνήκουν εἰς τὴν αἵρεσιν τοῦ Μονοφυσιτισμοῦ,μὴ ἀποδεχόμενοι τὰς Οἰκουμενικὰς Συνόδους, αἱ ὁποῖαι ὁριοθέτησαν τὴν Ὀρθόδοξον διδασκαλίαν εἰς τὸ Χριστολογικὸν δόγμα, τὸ ὁποῖον ἀφορᾶ τὸν τρόπον ἑνώσεως τῶν δύο φύσεων τοῦ Χριστοῦ, ἀλλά, προφανῶς, ἀνήκει εἰς ἐκεῖνον τὸ «μπλὸκ» τῶν Ἐκκλησιαστικῶν καὶ Θεολογικῶν παραγόντων, οἱ ὁποῖοι πιστεύουν ὅτι οἱ Μονοφυσῖται εἶναι σχισματικοί, ἐνῶ εἰς τὴν πραγματικότητα εἶναι αἱρετικοί, ἀφοῦ ἀρνοῦνται τὴν Δ´, Ε´, και Στ´ Οἰκουμενικὴν Σύνοδον.
Ἡ δήλωσις τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν κ. Ἱερωνύμου ἴσως νὰ προέρχεται ἀπὸ σύγχυσιν σχετικῶς μὲ τὰς ἀποφάσεις, αἱ ὁποῖαι λαμβάνονται εἰς τοὺς θεολογικοὺς διαλόγους, τοὺς ὁποίους διεξάγει τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον μετὰ τῶν πνευματικῶν ἡγεσιῶν τῶν πλανεμένων χριστιανῶν.
Τὸ ἐπισημαίνομεν τοῦτο, διότι τὸ θέμα εἶχεν ἀπασχολήσει τὴν Ἱεραρχίαν τοῦ Ὀκτωβρίου 2004, διότι εἶχεν ἐπικρατήσει ἡ ἄποψις ὅτι εἰς τοὺς Θεολογικοὺς Διαλόγους μὲ τοὺς Ἀντιχαλκηδονίους (Μονοφυσίτας) ἐπετεύχθη συμφωνία.
Εἰς τὴν συζήτησιν ἀνεδείχθη ὅτι εἰς τοὺς διαλόγους ὑπῆρξε διαφωνία, διότι οἱ Μονοφυσῖται ἠρνήθησαν νὰ ἀποδεχθοῦν τὰς μετὰ τὴν Γ´ Οἰκ. Συνόδους. Εἶναι δυνατὸν ὅμως ὁ Πρόεδρος τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου καὶ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν νὰ ἀγνοῆ «βασικὰς ἀρχὰς» περὶ τὴν πίστιν καὶ νὰ «βαπτίζη» τοὺς Μονοφυσίτας – αἱρετικούς, Ὀρθοδόξους Χριστιανούς, ἐπειδὴ τηροῦν τύπους ἐκ τῆς παραδόσεως τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας;
Ἐκτὸς καὶ ἐὰν αὐτὴ ἡ «ἄγνοια» εἶναι σκόπιμος, διὰ νὰ ἐξυπηρετηθοῦν στρατηγικοὶ στόχοι τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, τὸ ὁποῖον ἔχει ἐξελιχθῆ εἰς κιβωτὸν τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τὸ ὁποῖον ἔχει ὡς σκοπὸν τὴν ἕνωσιν τῶν «ἐκκλησιῶν» ἄνευ τῆς παραιτήσεώς των ἐκ τῶν δογμάτων, τὰ ὁποῖα τὰς διέπουν.
Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ἱερόθεος εἰς ἀνάλυσίν του σχετικὴν μὲ τὸν διάλογον μὲ τοὺς Μονοφυσίτας (2004) ἀπέδειξεν ὅτι: «Δὲν μπορεῖ νὰ ὑποστηριχθῆ ἀπὸ Ὀρθοδόξου πλευρᾶς ὅτι ἐπετεύχθη συμφωνία μεταξὺ Ὀρθοδόξων καὶ Ἀντιχαλκηδονίων στὴν Χριστολογία, καὶ ὅτι ἡ
διαφωνία ὑπάρχει μόνον ὡς πρὸς τὴν ἀναγνώριση τῶν οἰκουμενικῶν Συνόδων.

Κάτι τέτοιο εἶναι ἀντιφατικό. Πῶς ἐπῆλθε συμφωνία στὸ Χριστολογικὸ δόγμα, ὅταν δὲν γίνονται ἀποδεκτὲς οἱ Οἰκουμενικὲς Σύνοδοι, ποὺ τὸ καθόρισαν;
Ἐπίσης ὁ ὀρθότερος χαρακτηρισμὸς τῶν ἀνθρώπων αὐτῶν δὲν εἶναι ἁπλῶς Ἀντιχαλκηδόνιοι ἢ Προχαλκηδόνιοι, ἀλλὰ Μονοφυσίτες, ἀφοῦ δέχονται τὴν ἄποψη ὅτι ὁ Χριστὸς ἀποτελέσθηκε “ἐκ δύο φύσεων”, ἀλλὰ δὲν παραδέχονται συγχρόνως καὶ τὴν Ὀρθόδοξη διδασκαλία, ὅτι ὁ Χριστὸς ἐνεργεῖ καὶ “ἐν δύο φύσεσιν”, “ἐν μιᾷ ὑποστάσει”».
Ἀλλὰ καὶ ὁ Πρωτοπρεσβύτερος π. Θεόδωρος Ζήσης, εἰς ἄρθρον του μὲ θέμα: «Εἶναι οἱ Ἀρμένιοι Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί», κατέληξεν εἰς τὰ ἴδια συμπεράσματα μὲ τὸν Σεβ. Μητροπολίτην Ναυπάκτου κ. Ἱερόθεον. Ἀκολούθως θὰ παραθέσωμεν τὴν ἀνάλυσιν τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου, ἀποσπάσματα ἀπὸ τὸ ἄρθρον τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου π. Θεοδώρου Ζήση καὶ ἀποσπάσματα ἐκ τῶν δηλώσεων τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν.

الحوار اللاهوتى بين الكنائس البيزنطية الأرثوذكسية والكنائس الشرقية

بين الواقع والامنيات

تعريب الاب الدكتور اثناسيوس اسحق حنين

مقدمة للمترجم

تسببت زيارة قام بها موخرا رئيس جهمورية أرمينيا الى اليونان فى فتح ملف ماضى وحاضر ومستقبل الحوار اللاهوتى ين الكنائس الارثوذكسية البيزنطية والمعروفة بالخلقيدونية وبين الكنائس الشرقية المعروفة  بالغير الخلقيدونية.بدأت القصة حينما قام رئيس جمهورية أرمينيا بزيارة غبطة  رئيس الاساقفة اليونانى أيرونيموس الثالث فى  مقره بأثينا . قام الرجلان كالمعتاد فى مثل هذه المناسبات بتبادل الخطب الرسمية .جاء فى خطاب رئيس الاساقفة عبارات تتحدث عن أن اليونان والأرمن كنائس ارثوذكسية قديمة جمعهم دم واحد فى مواجهة المذابح التى قام بها الأتراك عام 1915 ضد الأرمن و 1920-1922 ضد اليونانيين سكان اسيا الصغرى. تم وقتها قتل وذبح السكان العزل وتهجيرهم الى  اليونان بعد اتفاقية تبادل السكان المعروفةوالتى تمت باشراف الدول الكبرى فى لوزان بسويسرا.
تلقت الأوساط اللأهوتية خبر اعلان المسئول الكنسى اليونانى رفيع المستوى بقبوله ارثوكسية الأرمن بدهشة كبيرة وصلت الى حد الصدمة فلا يمكن أن تكون العبارت التى نطق بها رئيس الأساقفة زلة لسان أو لون من المجاملات.الكنائس الأرثوذكسية ذات النظام المجمعى الرصين والرسولى لا تؤمن بعصمة الرؤساء ولا بحقهم فى التدخل فى أى قضايا بدون رأى أباء المجمع اللاهوتيين ويمكن اللجوء الى دكاترة فى اللاهوت وقت اللزوم .لهذا قام اللاهوتيون الاثينيون وعلى رأسهم المطران أيروثيؤس والتسالونيكيين وعلى رأسهم الاب البروفسور زيزيس والاباء رهبان جبل أثوس وعلى رأسهم الأب جورج كبسانيس باتهام رئيس الاساقفة اليونانى بالتنازل عن الايمان ايمان الأباء والمجامع بخصوص القضايا العالقة مع الكنائس الغير الخلقيدونية وأهمها القضية الخرستولوجية وعدم قبول هذه الكنائس المجامع المسكونية الرابع والخامس والسادس والتى قررت هذه العقيدة الخرستولوجية أى ما يتعلق بشخصية السيد المسيح له المجد.قام اللاهوتيون اليونانيون مثل المطران ايروثئوس والاب البروفسور ثيؤدوروس زيسيس استاذ اللاهوت بجامعة تسالونيكى بالدعوة الى عقد مجمع مقدس لمناقشة تصريحات رئيس الاساقفة وفتح ملف الحوارات اللاهوتية مع الكنائس المذكورة. المطران ايروثيؤس وهو من اللاهوتيين المعتبرين والنساك فى الكنيسة الارثوذكسية قاطبة وله من المؤلفات اللاهوتية المائة والثمانين وأخرها أنه قام بتجميع المحاضرات والكاسيتات والكلمات التى القاها اللاهوتى الكبير وأستاذ العقائد فى كلية اللاهوت بتسالونيكى والصليب المقدس بالولابات المتحدة الاب جون رومانيدس وأصدرها فى جزئين تحت عنوان (العقيدة الاختبارية للكنيسة الارثوذكسية).

Μητροπολιτου Ναυπάκτου καί Αγ.Βλασίου
Ιεροθέου
Εμπειρική Δογματική της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας
Κατά τις Προφορικές Παραδόσεις του Π. Ιωάννου Ρομανϊδου 2011.
    
وسوف نعود فى مبحث أخر الى هذا المرجع الهام الذى يعيد العقائد الارثوذكسية الى الاختبار الروحى والأبائى الأصيل بالشركة فى النور الالهى والنقاوة والاستنارة للوصول الى التأله عن طريق الاسرار والصلاة الدائمة والشركة مع الكلام الالهى وتفاسير الاباء .
قام المطران  ايروثيئوس والبروفسور زيسيس  بكتابة دراسة هامة حول تاريخ ومستقبل  الحوار اللاهوتى بين الكنائس الارثوذكسية والكنائس الشرقية .تم نشرهذه الدراسات فى جريد لاهوتية روحية اسبوعية تسمى (الأرثوذوكسوس تيبوس- 4  فبراير 2011) .ان ظاهرة رؤية الدراسات اللاهوتية العميقة والموثقة والهامة على صفحات الجرائد اليومية انما  هو أمرا لا نراه الا فى اليونان الأرثوذكسية.
جل قصدنا من تقديم هذه الدراسة الموثقة –وقد قمنا بالترجمة الدقيقة على قدر الطاقة بدون مجاملات لأحد-هو المشاركة فى نشر الوعى اللاهوتى بين الشعوب وذلك  بعد أن أمسكت الشعوب بمصيرها السياسى والزمنى  فلابد أن تبحث عن مصيرها الأبدى. ليس فقط الشعوب بل بين القادة هذا من ناحية. من الناحية الأخرى تعربف القارئ الشرقى المحروم من قرأة اللاهوت الأبائى والأكيريكى الباحث والخادم الأمين والباحث المتخصص والقارئ العادى -الذين يعنيهم أمر الحوار اللاهوتى وتاريخ العقائد والفكر الأبائى- بأراء كبار اللاهوتيين فى الكنيسة اليونانية الارثوذكسية الرسمية اليوم.  أن هذه الدراسات تؤكد أن القضايا اللاهوتية هى قضايا مصيرية وخلاصية ويجب التعاطى معها بقدر كبير من النسك العقلى والوعى الذاتى والدراسة الموضوعية  العميقة وقبول النقد العلمى والاستعداد دائما لفحص الامور فى شركة الروح القدس والأهم الرجوع الى أياء وعلماء الكنيسة.لقد حاولنا تبسيط النص الأصلى الصعب على قدر الطاقة لأننا ندرك أن القارئ المسيحى العربى اللسان لم يعتاد على هذا النوع من الدراسات المتعمقة والتقنية طوعا أو قهرا.أننا نعلم أن الانفصال الذى حدث فى الكنيسة الشرقية بين الواقع الروحى والتراث الابائى اللاهوتى قد أدى الى انتشار التعليم المسيحى الذى يركز على الاخلاقيات بدون العقيدة وعلى الجهاد بدون النعمة وعلى البساطة بدون العلم .هذا جعل العقل العربى المسيحى لا يميل ولا بستمتع بقرأة اللاهوت وأحيانا يقاومه عن عدم معرفة أو نتيجة معلومات سابقة التجهيز.من أجمل ما قرأت للبروفسور الاب جون رومانيدس فى المرجع السابق ذكره هو تفسيره لصلاة السيد الوداعية فى الاصحاح السابع عشر من انجيل يوحنا(وأنا أعطيتهم المجد الذى أعطيتنى ليكونوا واحدا كما اننا نحن واحد )يو 17 :20 -26 والتى يفسرها أتباع الحركة المسكونية على الكنائس المتفرقة اليوم .يرى الاب رومانيدس انه وحسب رؤية الاباء لم يكن التلاميذ مختلفين أو متفرقين لكى يطلب الرب ان يكونوا واحدا بل يطلب ان يكونوا واحدا فى المجد الذى اعطاه الاب له واعطاه هو للتلاميذ وهذا المجد هو مجد شركة البشرية فى طبيعة المسيح الانسانية المتحدة باللاهوت أى رؤية النور الالهى والاستنارة والتأله فى الافخارستيا ويربط بين هذا المجد ومجد التجلى على جبل طابور الذى شارك فيه أنبياء العهد القديم وتلاميذ العهد الجديد. ان العقبدة والروحانية والحياة الكنسية رؤبة واحدة عند أباء الكنيسة.
النصوص

Ἀναβάσεις 

1η Ὀκτωβρίου 2012

Γιά νά διαβάσετε ὅλα τά μέρη πατῆστε Ἀρχιεπίσκοπος Ἱερώνυμος - Μονοφυσίτες