Σάββατο 4 Σεπτεμβρίου 2010

Ὁ ρόλος τῆς μητέρας στήν ἀγωγή τῶν παιδιῶν.(Μέρος Η΄). Ὁμιλίες μέ τον ἱερομόναχο Πατέρα Σάββα Ἁγιορείτη.



«Ὁ ρόλος τῆς μητέρας στήν ἀγωγή τῶν παιδιῶν»
Μέρος Η΄
Ὁμιλίες μέ τον ἱερομόναχο Πατέρα Σάββα Ἁγιορείτη.
(άπομαγνητοφωνημένη ομιλία που μπορείτε να ακούσετε εδώ ή εδώ)


 
25. Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΗ ΜΗΤΕΡΑ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΝΕΙ ΟΛΗΝ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ.
 
Ἡ μητέρα εἶναι σάν τήν μαγιά καί καλεῖται νά ζημώσει ὅλη τήν οἰκογένεια.  Μέ τήν ὀμορφιά της, ὄχι τήν ἐξωτερική (πού τῆς τήν δίνει καί αὐτήν ὁ Θεός, ἀλλά καί αὐτήν τήν ἐξωτερική ὡραιότητα τήν καταστρέφει ἡ ἐσωτερική ἀσχήμια καί γίνεται ἀπαίσια, ἡ ἄλλοτε ὡραία κόρη) ἀλλά τήν ἐσωτερική- τῆς ψυχῆς. Ὅταν ὑπάρχει ἐσωτερική ὀμορφιά τότε καί ἐξωτερικά θάλλει ὁ ἄνθρωπος...Τό πρόσωπο λάμπει τότε καί χαίρεσαι νά βλέπεις ἕναν τέτοιο ἄνθρωπο.
Ἡ μητέρα λοιπόν καλεῖται νά ἔχει αὐτήν τήν ἐσωτερική ὀμορφιά καί νά λειτουργεῖ σάν μαγιά...
-Πῶς χρησιμοποιοῡμε τήν μαγιά ξέρετε;...
Τώρα δέν ζυμώνετε στά σπίτια. Ἐμεῖς στό Ἅγιο Ὅρος, πού ζυμώνουμε τό γνωρίζουμε... Βάζεις λίγο, μιά χούφτα ἀπό αὐτό τό ζυμάρι σέ μιά σκάφη μέ εἰκοσι κιλά ἀλεύρι τό μέσημέρι λ.χ. καί  τήν ἄλλη μέρα τό πρωί ἔχει φουσκώσει ὅλο αὐτό. Ἔχει ζυμωθεῖ ὅλο τό ἀλεύρι, ἀπό αὐτήν τήν χούφτα ζύμη πού ἔβαλες.  Εἶναι οἱ μύκητες οἱ ὁποῖοι δουλεύουνε τό ἀλεύρι ὅλην τήν νύχτα καί τό ζυμώνουνε.
Κατά ἀνάλογο τρόπο καλεῖται νά λειτουργήσει καί ἡ μητέρα μές στήν οἰκογένεια. Ἀφοῦ προηγουμένως ἡ ἴδια ἔχει ἐργαστεῖ στόν ἑαυτό της μέ τή Θεία Χάρη καί ἔχει ἀποκαταστήσει τήν προσωπική ἐσωτερική της ὀμορφιά, στήν συνέχεια ἤ ἔστω παράλληλα θά πρέπει νά φροντίζει ὥστε νά κάνει καί τά ἄλλα μέλη τῆς οἰκογένειάς της τό ἴδιο ὄμορφα ψυχικά, ὄχι σωματικά.


26. ΣΤΟΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ. ΕΡΓΑΣΙΑ ΓΙΑ ΟΛΗΝ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ.


Δέν πρέπει νά ἐκδαπανᾶται στό πῶς θά στολίσει τά παιδιά της γιά νά εἶναι κουκλάκια ἐξωτερικά, μέ φιογκάκια κ.λ.π. ἀλλά πῶς θά τά στολίσει μέ τήν ἁγνότητα, τήν ταπείνωση, καί τήν ἀγάπη...
  Τώρα ἔχουνε βγάλει καί μόδες γιά τά παιδάκια, γιά τά μωρά...Δέν ξέρω ἄν κάνουνε -πῶς τά λένε αὐτά- καί ἐπιδείξεις μόδας γιά τά μωρά...
Δέν πρέπει λοιπόν ἡ μητέρα νά ἐκδαπανᾶται σ’αὐτά, ἀλλά νά φροντίζει πῶς θά στολίσει τά παιδιά της πνευματικά.  Πῶς θά τά μάθει νά ἀγωνίζονται γιά νά γίνουν ταπεινά, νά γίνουν ὑπάκουα, νά εἶναι πιό ἁγνά στήν σκέψη τους στίς αἰσθήσεις τους κλπ., κλπ.
Ἀπ΄ὅλα αὐτά εἶναι φανερό ὅτι, γιά τόν Ἱερό Χρυσόστομο, ἡ χριστιανική ἀγωγή δέν ἀποτελεῖ αὐτονομημένο ἔργο, πού ἀναφέρεται καί περιορίζεται σέ κάποια στενά χρονικά ὅρια τῆς πρώτης ἡλικίας τῶν παιδιῶν.  Δέν εἶναι μόνο γιά τά παιδικά χρόνια ἡ ἀγωγή, ἀλλά εἶναι ἡ ὑποδομή γιά τήν μετέπειτα προσωπική ζωή τοῦ ἀνθρώπου. Καί ὄχι μόνο...
Ἡ ἀγωγή πού θά ἀσκηθεῖ στό παιδί, εἶναι ἡ προϋπόθεση καί τό θεμέλιο τῆς κατοπινῆς ἐπιτυχημένης, εὐάρεστης στόν Θεό συζυ¬γικῆς καί εὐρύτερης κοινωνικῆς ζωῆς. 
Δηλαδή τό ἔργο πού κάνει ἡ μητέρα στό βρέφος εἶναι ἔργο γιά ὅλη τήν κοινωνία - προσέξτε!!- γιά ὅλη τήν ἀνθρωπότητα.  Ἡ ἀγωγή ἐπηρεάζει τό βρέ-φος, ἐπηρεάζει τήν κατοπινή γυναῖ¬κα, ἐπηρεάζει τήν κατοπινή μητέρα, τήν κατοπινή κοινωνική λειτουργό, τό μελλοντικό ὑπεύθυνο μέλος τῆς κοι-νωνίας...

27. ΣΥΜΠΝΟΙΑ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΣΥΖΥΓΩΝ.

 Ἀσκώντας ἡ μητέρα τήν ἀγωγή τῶν παιδιῶν της μπορεῖ καί θά πρέπει βέβαια νά ἔχει πρόθυμο βοηθό στό ἔργο της τόν σύζυγό της.
-Πότε ὅμως;
-Ἐξαρτᾶται ἀπ΄ αὐτήν...Ὅταν προηγουμένως τόν ἔχει κατακτήσει καί αἰχμαλωτήσει μέ τήν ἀγάπη της.   Μέ τό νά εἶναι σάν μητέρα σεμνή ἁγνή καί γενικῶς ἐνάρετη. Ἔτσι θά προσελκύσει τόν Θεό στήν παιδαγωγική αὐτή φροντίδα, καί  ὅταν ἔχει τόν Θεό, τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ πάνω της, θά ἑλκύει  καί τόν ἄνδρα της κοντά της.
Ὅταν εἶναι ἐνάρετη καί χαριτωμένη (μέ τή Θεία Χάρη ἐπάνω της), τότε καί ὁ ἄνδρας της θά ἀναπαύεται σ΄ αὐτήν. Θά τήν βοηθάει καί δέν θά χρειάζεται νά τοῦ πεῖ: «μήν πᾶς στό καφενεῖο, μήν μ΄ ἀφήνεις μόνη μου»... ἀφοῦ θά χαίρεται νά εἶναι μαζί της.
-Γιατί φεύγουν οἱ  ἄνδρες νομίζετε ἀπ΄ τά σπίτια;
-Διότι οἱ γυναῖκες εἶναι «στριμμένες», ἔχουν χάσει τήν Χάρη καί σοῦ λέει ὁ ἄνδρας: «Ἀμάν! πῶς θά καθήσω δίπλα της; Νά φύγω λίγο γιά νά γλυτώσω».  Καί κοιτάει πότε θά περάσει ἡ ὥρα...Ὅσο γίνεται περισσότερο ἀργά νά πάει πίσω, μήπως καί ἔχει κοιμηθεῖ ἐν τῷ μεταξύ ἡ γυναίκα του στό σπίτι.
Ἀπ΄ τήν ἄλλη μεριά γκρινιάζει ἡ γυναῖκα γιατί λείπει ὁ ἄντρας. Ἔ! Βέβαια θά λείπει, γιατί δέν τόν ἔχεις ἑλκύσεις μέ τήν ἀγάπη σου, τόν διώχνεις μέ τήν γκρίνια σου ἤ καί ἄν δέν τοῦ λές τίποτα, βλέπει τά μοῦτρα σου.  Βλέπει τήν ἔκφρασή σου, αἰσθάνεται τήν ψυχή σου, τήν ἐσωτερική κατάκριση πού τοῦ κάνεις.
Ὅταν λοιπόν ἑλκύσει ἡ γυναίκα τόν ἄνδρα της μ΄ αὐτόν τόν τρόπο, ὄχι μόνο δέν θά συμβεῖ τίποτα δυσάρεστο, ἀλλά καί ὅλα στήν οἰκογένεια θά πηγαίνουν καλά.  Αὐτά τά λέει ὁ Ἱερός Χρυσόστομος.
Καί τό τελευταῖο γιά νά ὁλοκληρώσουμε.

28. Η ΜΗΤΕΡΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΤΗΡΙΖΕΙ ΤΟ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΣΥΖΥΓΟΥ ΤΗΣ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ.

Κατά τόν χρόνο, πού ὁ ἄνδρας ἀσκεῖ τήν χριστιανική ἀγωγή στά παιδιά του, ἡ σύζυγος ὀφείλει νά εἶναι παροῦσα καί νά ὑποβοηθᾶ τό παιδαγωγικό ἔργο τοῦ ἄνδρα της!  Ὄχι νά φεύγει ἤ νά λέει τ΄ ἀντίθετα...- πολύ χειρότερο αὐτό τό δεύτερο: «Ἀφῆστε τόν πατέρα σας, μήν τόν ἀκοῦτε»... αὐτό εἶναι φοβερό (ἐννοεῖται  βέβαια, ὅτι λέει σωστά πράγματα ὁ πατέρας...).
 Θά πρέπει κανείς νά προσέξει πολύ πρίν παντρευτεῖ, μέ ποιόν θά συνάψει σχέση, μέ ποιόν-ποιάν θά φτιάξει τήν κατ΄οἶκον Ἐκκλησία του.
«Ὅταν ὁ πατέρας διηγεῖται μιά βιβλική ἱστορία θά πρέπει ἡ μητέρα νά ἐπικροτεῖ καί νά ἐπιβεβαιώνει» λέει ὁ ἱερός Πατήρ...Θά μοῦ πεῖτε:
-«Ὑπάρχουν τέτοιοι πατεράδες σήμερα»;
- Ὑπάρχουν...
 -Πῶς; .....
-Λίγοι ...
- Ὑπάρχουν...Γνωρίζω ἕναν πατέρα, πού αὐτός μαζί μέ ὅλη του τήν οἰκογένεια ἀκοῦ¬νε τίς ὁμιλίες, αὐτές πού κάνουμε ἐδῶ- μέσω ἴντερνετ (ἀφοῦ βρίσκεται σέ ἄλλη πόλη)...Καί μοῦ λέει αὐτός ὁ εὐλογημένος: «Πάτερ τίς ἀκοῦμε οἰκογενειακά ὅλοι (τά παιδιά του εἶναι στήν ἐφηβεία) καί δόξα τῷ Θεῷ δέν ἔχουμε κανένα πρόβλημα...».
Δέν ἔχουν κανένα πρόβλημα μέ τά παιδιά τους.
-Μά πῶς εἶναι δυνατόν... Στήν ἐφηβεία τά παιδιά καί νά μήν ἔχουν προβλήματα;
Ὁ κόσμος συνήθως λέει ὅτι «εἶναι στήν ἐφηβεία τό παιδί» ὁπότε τοῦ δικαιολογοῦνται τά πάντα- «στήν ἐφηβεία τό παιδί μπορεῖ νά κάνει τά πά-ντα».  Δέν μπορεῖ ἤ μᾶλλον δέν θέλει «νά κάνει τά πάντα», ἐάν ἔχει σωστή ἀγωγή...Θά θέλει καί θά κάνει μόνο τά σωστά...
 «Ὅταν λοιπόν ὁ πατέρας διηγεῖται μιά τέτοια βιβλική ἱστορία», λέγει ὁ ἱερός Χρυσόστομος, «ἄς κάθεται κοντά καί ἡ μητέρα». Ἐφόσον μέ τίς διηγήσεις αὐτές διαπλάθεται ἡ ψυχή τοῦ παιδιοῦ ἄς βοηθεῖ καί αὐτή  μέ τήν παρουσία της καί ἄς ἐπαινεῖ  αὐτά πού διηγεῖται ὁ πατέρας.
-Βλέπετε; Πρέπει ἡ μητέρα νά στηρίζει τήν προσωπικότητα τοῦ πατέρα στά παιδιά. Νά ἐπικροτεῖ τά ὠφέλιμα, πού ἐκεῖνος διδάσκει.
Ὄχι, αὐτό πού γίνεται συνήθως...: Δηλαδή τό νά προσπαθεῖ ἡ γυναῖκα νά γκρεμίσει τόν σύζυγό της μπροστά στά παιδιά, γιά νά τά πάρει μέ τό μέρος της καί νά ἔχει αὐτή τό «κουμάντο» στήν οἰκογένεια...  Αὐτό εἶναι φοβερό. Τό ἴδιο βέβαια μπορεῖ νά κάνει καί ὁ ἄνδρας. Ἀλλά τώρα, ἐπειδή εἶστε ἐδῶ γυναῖκες γιά αὐτό τό λέω σέ σᾶς.



συνεχίζεται ...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Για να σχολιάσετε (με ευπρέπεια) πρέπει να συνδεθείτε με τον λογαριασμό google ή wordpress που διαθέτετε. Αν δεν διαθέτετε πρέπει να δημιουργήσετε έναν λογαριασμό στο @gmail ή στο @wordpress. Μπορείτε βεβαίως πάντα να στέλνετε e-mail στο anavaseis@gmail.com
Ευχαριστούμε.