Πέμπτη 30 Ιουνίου 2011

"Ας συνέλθουν οι πολιτικοί κι ας δώσουν Χριστό στην Ελλάδα". Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας Κοσμάς


«Σε συναγερμό μετανοίας» κάλεσε τους πιστούς ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Κοσμάς, μιλώντας σήμερα, κατά την θεία Λειτουργία στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίων Αποστόλων Αγγελοκάστρου.

Ο Σεβασμιώτατος λαμβάνοντας αφορμή από τους αγώνες και τους κόπους των Αγίων Αποστόλων για την διάδοση τους Ευαγγελίου στον τότε κόσμο, τόνισε την ανάγκη επανευαγγελισμού της πατρίδος μας, μέσα σε μια αντιευαγγελική εποχή και κοινωνία.

Οι Απόστολοι ανέφερε χαρακτηριστικά: «Αναμόρφωσαν όλον τον τότε κόσμο. Αναμόρφωσαν μια παντοδύναμη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και έδωσαν νόημα και περιεχόμενο στη ζωή του ανθρώπου, με το κήρυγμα του Ευαγγελίου… Δεν κηρύσσουμε Χριστό, όπως οι άγιοι Απόστολοι και χορεύει ο διάβολος, χορεύουν οι αιρετικοί, απλώνεται η πλάνη, η σαρκολατρεία και οι διαστροφές και τα παιδιά μας ζουν χωρίς φώς, γεμίζουν τα καταγώγια και σπαταλούν τη νιότη τους, την αγνότητά τους, την σφριγηλότητά τους, τον δυναμισμό και διαλύονται…

Σήμερα οι άγιοι Απόστολοι μας καλούν να κατανοήσουμε το χρέος μας. Καλούν εμάς τους κληρικούς πρώτα να καταλάβουμε ότι είναι καιρός να πάρουμε τα όπλα τα πνευματικά και να πορευθούμε στην κοινωνία, να περισώσουμε τα παιδιά μας, τις οικογένειες, την πατρίδα μας».

Κάνοντας δε αναφορά στην τρέχουσα κοινωνική κατάσταση ο Σεβασμιώτατος ανέφερε χαρακτηριστικά:

Η ευλαβής δωρήτρια



Κάποια ευλαβής χιώτισσα, από το χωριό Καλιμασσιά, αφιέρωσε όλη την περιουσία της στη Νέα Μονή. Κάποτε όμως αρρώστησε και βρέθηκε σε μεγάλη οικονομική ανάγκη. 
Τότε οι συγγενείς της,  αντί να τη βοηθήσουν, την εγκατέλειψαν και την πίκραιναν με λόγια σκληρά:
"Ας έρθει, της έλεγαν, να σε κοιτάξει η Νέα Μονή, αφού της έγραψες την περιουσία σου.
Εκείνη δεν έπαυε να προσεύχεται θερμά στην Παναγία ζητώντας τη βοήθεια της.  Κι ένα βράδυ, μέσα στον πόνο και την απελπισία της, βλέπει στον ύπνο της μια γυναίκα. Η γυναίκα αυτή την πλησίασε, την παρηγόρησε και μεταξύ των άλλων της είπε:
- Μη φοβάσαι. Η ασθένεια σου θεραπεύτηκε.  Πάρε αυτό το φλουρί και θα φροντίζω εγώ για σένα.-  Ποια είσαι;  ρώτησε η άρρωστη.- Είμαι η Νέα Μονή.Με τα λόγια αυτά ξύπνησε η γυναίκα θεραπευμένη, κρατώντας στο δεξί της χέρι το φλουρί.
Πήγε στο μοναστήρι, διηγήθηκε τ' όνειρο της στον ηγούμενο Άνθιμο και του παρέδωσε το φλουρί, που της είχε χαρίσει η Παναγία.
Πηγή: www.imlemesou.org

Εχθρός του Λαού

(ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ “ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ”
ΓΕΩΡΓΙΟΥ Π. ΑΝΣΙΜΩΦ

“ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ”
Η ΣΤΑΥΡΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΑ
π. ΠΑΥΛΟΥ ΑΝΣΙΜΩΦ
(1891 - 1937)

Ο Άγιος Νεομάρτυρας Παύλος μαρτύρησε κατά τα φρικτά χρόνια της Σοβιετικής δικτατορίας και των απαισιότατων και άδικων διωγμών κατά της Εκκλησίας. Υπήρξε χαρισματούχος Κληρικός που ξεκίνησε με πολύ ζήλο και θυσίες την διακονία του.

Παρά ταύτα χαρακτηρίζεται σύντομα ως «εχθρός του λαού»… Ο λόγος σύνηθισμένος: απλώς επειδή ήταν Κληρικός! Αυτό στιγματίζει στην συνέχεια όλη την οικογένειά του- και τον παγκοσμίου φήμης υιό του Γεώργιο, συγγραφέα της βιογραφίας του.
 Το καταπληκτικό βιβλίο «Εχθρός του λαού» περιγράφει με συναρπαστικό τρόπο κυρίως τα τελευταία γεγονότα της ζωής του Νεομάρτυρος. Επίσης, μέσα από τις γενικές περιγραφές των καταστάσεων που επικρατούσαν μπορούμε να πληροφορηθούμε την αλήθεια για εκείνη την ιστορική περίοδο.

Παραθέτουμε κάποια αποσπάσματα που συγκινούν, παραδειγματίζουν και ωφελούν. Η ανδρεία και η τελεία αγάπη των Μαρτύρων για τον Χριστό είναι πάντοτε το καλύτερο παράδειγμα για κάθε αγωνιζόμενο Χριστιανό. Ευχαριστούμε θερμώς τον Πανοσ. Καθηγούμενο της Ι. Μονής Σαγματά Αρχιμ. Νεκτάριο για την ευλογία που μας παρείχε για την αναδημοσίευση των αποσπασμάτων.

***

Η πρεσβυτέρα του περιμένει παιδί και οι γονείς ελπίζουν ότι θα αποκτήσουν ένα γιο, για να συνεχιστεί η παράδοση της ιεροσύνης στην οικογένεια. Ήλθε η μέρα του τοκετού. Ο Θεός τους χάρισε δύο γιους. Δόξα Σοι, Κύριε.

Ηχητικό Αγιολόγιο 30 Ιουνίου


Ακούστε το βίο των Αγίων της Ορθοδοξίας που εορτάζουν σήμερα 30 Ιουνίου




Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)

30 Ιουνίου Συναξαριστής


Σύναξις των 12 Αποστόλων, Φυγελλού Αποστόλου εκ των 70, Μελίτωνος, Πέτρου εκ Σινώπης, Των 1040 Μαρτύρων, Μιχαήλ Πακνανά,Μαρίας Αγίας  μητέρας  Εὐαγγελιστοῦ Μάρκου,Μαρτιάλιου Οσίου, Μελίτου Αγίου ,Δηναρίας Αγίας,Ὅσιος Γεώργιος ὁ Ἁγιορείτης ,Ἅγιος Γελάσιος,Ἅγιος Πέτρος ,Ἁγία Παρασκευὴ,Μετακομιδὴ Τιμίων Λειψάνων Ἁγίου Σωφρονίου Ἐπισκόπου Ἰρκούτσκ,Σύναξις Ὑπεραγίας Θεοτόκου τοῦ Βαλικίν.




Σύναξις Ἁγίων Ἐνδόξων καὶ Πανευφήμων Ἀποστόλων



  Τὴν ἡμέρα αὐτὴ ἡ Ἐκκλησία ἑορτάζει μὲ ξεχωριστὴ λαμπρότητα τὴ Σύναξη τῶν Δώδεκα Ἀποστόλων. Βεβαίως ὑπάρχουν καὶ οἱ μνῆμές τους σὲ διάφορες ἡμερομηνίες τοῦ λειτουργικοῦ ἔτους, ἀλλὰ μὲ αὐτὸ τὸ συλλογικὸ ἑορτασμὸ τιμᾶται σύμπασα ἡ χορεία τῶν μεγάλων αὐτῶν ἀνδρῶν, οἱ ὁποῖοι ὡς συνεχιστὲς τοῦ σωτηριώδους ἔργου τοῦ Κυρίου ἐπὶ τῆς γῆς, ἔστρεψαν τὸ ροῦ τῆς ἱστορίας καὶ ἄλλαξαν κυριολεκτικὰ τὴ μορφὴ τοῦ κόσμου.
Χάρη στὸν ἰδικό τους ἀγώνα, τὶς ἀφάνταστες προσωπικὲς τους θυσίες, τὴ μαρτυρία καὶ τὸ μαρτύριό τους ἐθεμελιώθηκε ἡ Ἐκκλησία στὸν κόσμο.
Ἡ λέξη «Ἀπόστολος» σημαίνει τὸν ἀπεσταλμένο.
Ἐν προκειμένῳ Ἀπόστολοι ὀνομάσθηκαν οἱ ἐκλεγμένοι καὶ καλεσμένοι ἀπὸ τὸν Κύριο Μαθητές Του νὰ συνεχίσουν τὸ σωστικό Του ἔργο, μετὰ τὴν εἰς τοὺς οὐρανοὺς Ἀνάληψή Του. Ἐπίσης, σύμφωνα μὲ τὴν χαρακτηριστική Του προτροπὴ ἔγιναν οἱ μάρτυρες τῆς Ἀναστάσεώς Του «ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς».
Ἡ ἐκλογὴ καὶ ἡ κλήση τῶν Ἀποστόλων, οἱ ὁποῖοι ὡς τὴν Πεντηκοστὴ καλοῦνταν Μαθητές, ἔγινε ἀμέσως μὲ τὴν ἀρχὴ τῆς δημόσιας δράσεως τοῦ Κυρίου, στὴ Γαλιλαία. Εὐθὺς μετὰ τὴ Βάπτισή Του κατευθύνθηκε  στὶς ὄχθες τῆς λίμνης Γενησαρέτ, ὅπου ἀπευθύνθηκε στοὺς ἐκεῖ ἁλιεῖς, στοὺς ὁποίου εἶπε: «δεῦτε ὀπίσω μου καὶ ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀνθρώπων». Αὐτοὶ «εὐθέως ἀφέντες τὰ δίκτυα ἠκολούθησαν αὐτῶ». Ἄλλοι, «ἀφέντες τὸν πατέρα αὐτῶν Ζεβεδαῖον ἐν τῷ πλοίῳ μετὰ τῶν μισθωτῶν, ἀπῆλθον ὀπίσω αὐτοῦ».

Τετάρτη 29 Ιουνίου 2011

Ἡ μοναχική ζωή εἶναι ἡ ζωή τῶν Ἀποστόλων καί τῶν πρώτων Χριστιανῶν. Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης


Ἡ μοναχική ζωή κατ' ἀρχάς ὀνομαζόταν «ἀποστολική ζωή»· τοῦτο διότι αὐτή δέν εἶναι τίποτε ἄλλο, παρά ἡ ἐφαρμογή -κατά τόν τελειότερο βαθμό- τῶν ἐντολῶν τοῦ Εὐαγγελίου, πού μᾶς κήρυξε ὁ Κύριος καί οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι.

Ὁ Κύριος μᾶς παρέδωσε μία κοινή διδασκαλία γιά ὅλους μοναχούς, ἀγάμους καί ἐγγάμους. Ἄλλωστε, ὅταν μᾶς ἐκήρυττε, δέν ὑπῆρχε διαμορφωμένη ἡ τάξη τῶν μοναχῶν. Ὅ,τι εἶπε ὁ Κύριος, σέ ὅλους μας τό εἶπε. Ὅ,τι ἔκανε, γιά ὅλους μας τό ἔκανε· γιά νά μᾶς δώσει τό σωστό πρότυπο ζωῆς καί τόν τρόπο τῆς σωτηρίας. Δηλαδή, μᾶς ἀποκάλυψε τόν τρόπο νά πραγματώσουμε τόν προορισμό μας: νά ἐπιτύχουμε (μέ τήν βοήθεια τοῦ «κατ' εἰκόνα» καί τήν Θεία Χάρη) τό «καθ' ὁμοίωσιν».

Ὁ Κύριος ἐνήστευε (σαράντα ἡμέρες δέν ἔφαγε τίποτε), ἀγρυπνοῦσε («διανυκτέρευε στήν προσευχή κατά μόνας), προσευχόταν ἀδιάλειπτα, κακοπαθοῦσε, δέν εἶχε σπίτι, δέν εἶχε περιουσία, δέν εἶχε χρήματα. Ὅλα αὐτά τά ζοῦν οἱ σημερινοί ἀληθινοί μοναχοί.

Εγκύκλιο σημείωμα Μητροπολίτη Αιτωλίας -Ακαρνανίας Κοσμά για την εκδήλωση για την "Κάρτα του Πολίτη". (Κυριακή 3 Ιουλίου 7.30 Αγρίνιο)



Εγκύκλιο σημείωμα απέστειλε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. ΚΟΣΜΑΣ, προς το χριστεπώνυμο πλήρωμα της Ιεράς Μητροπόλεως, με το οποίο καλεί τα μέλη της τοπικής μας Εκκλησίας στην εκδήλωση για την «Κάρτα του Πολίτη», που θα πραγματοποιηθεί την και ώρα Κυριακή 3 Ιουλίου 201107:30’ μ.μ. στην αίθουσα Εκδηλώσεων του Παπαστρατείου Μεγάρου της Γυμναστικής Εταιρείας Αγρινίου.



Ακολουθεί το εγκύκλιο σημείωμα του Σεβασμιωτάτου.



«Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά,



Στην εποχή μας πολλά έχουν λεχθεί και δημοσιευθεί για την λεγομένη «Κάρτα του Πολίτη».
Γρίφος έχει γίνει η περί την «κάρτα» φιλολογία και κανείς δεν γνωρίζει τι τέλος πάντων θα ανακοινωθεί, τι θα ζητηθεί από τους Έλληνες πολίτες, αν θα μας ζητήσουν να προδώσουμε ακόμη την Ορθοδοξία μας, την πίστη μας, τον Αναστάντα Σωτήρα και Λυτρωτή μας. Ναι η όχι; Που ξέρουμε;


Πολλοί μας ρωτάνε για την «κάρτα» και πρέπει να απαντήσουμε. Δυστυχώς έγκυρη απάντηση δεν έχουμε.



Ἡ Ὀρθοδοξία μας.Ἡ πτώση. Ἡ πτώση τῶν δαιμόνων. Π. Ἀντώνιος Ἀλεβιζόπουλος.


Ἡ Ὀρθοδοξία μας
π.Ἀντώνιος Ἀλεβιζόπουλος
Δρ. Θεολογίας, Δρ. φιλοσοφίας

Κεφ.5ον Ἡ πτώση


Ἡ κατάπτωση τοῦ ἀνθρώπου καί τοῦ κόσμου, ὅπως τή γνωρίζουμε σήμερα, δέν εἶναι ἔργο τοῦ Θεοῦ, ἀλλά ἀποτέλεσμα ἐπέμβασης τοῦ αὐτονομημένου ἀνθρώπου.
Ὁλόκληρη ἡ δημιουργία, ὅταν ἐξῆλθε ἀπό τά χέρια τοῦ Δημιουργοῦ, εἶχε ἑνότητα καί ἁρμονία. Ὁ ἄνθρωπος εἶχε ἀληθινή κοινωνία μέ τό Δημιουργό του καί ἀπολάμβανε τήν ἄκτιστη δόξα τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ ζώντας σέ ἁρμονία μέ τή λοιπή δημιουργία. Ἡ ζωοποιός δύναμη γιά ὁλόκληρο τόν κόσμο ἦταν ἡ Θεία ἀγάπη καί ἡ κοινωνία τοῦ ἀνθρώπου μέ τόν Θεό.
Ὅμως αὐτή ἡ ἁρμονία διασπάσθηκε μέ πρωτοβουλία τοῦ ἀνθρώπου καί ὁλόκληρη ἡ δημιουργία πῆρε τό δρόμο τῆς ἀποσύνθεσης καί τῆς φθορᾶς.  Τή νέα πραγματικότητα τοῦ κόσμου προσπαθοῦν σήμερα νά ἑρμηνεύσουν πολλές ὁμάδες, μέ ἀποτέλεσμα νά ἐπιφέρουν σύγχυση καί ἀβεβαιότητα σέ πολλούς, ἰδιαίτερα νέους ἀνθρώπους.  Ποιά εἶναι ἡ θέση τῆς Ἐκκλησίας σ’ αὐτό τό θέμα;

α) Ἡ πτώση τῶν δαιμόνων (σελ.111-112)

Πρίν ἀπό τήν πτώση τοῦ ἀνθρώπου συντελέσθηκε μιά ἄλλη πτώση στό χῶρο τῶν πνευματικῶν ὄντων. Ἡ ἁγία Γραφή σημειώνει:

«Πῶς ἐξέπεσε ἀπ’ τόν οὐρανό ὁ Ἑωσφόρος,
ὁ πρωΐ ἀνατέλλων;...
Σύ δέ διανοήθηκες;

Κακοπάθεια καί ταπείνωση στόν Ἀπόστολο Παῦλο. Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

 

ΚΑΚΟΠΑΘΕΙΑ ΚΑΙ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ ΑΠΑΛΛΑΣΣΟΥΝ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ, ΔΙΑ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΧΑΡΙΤΟΣ, ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΘΗ


«Κακοπάθεια καί ταπείνωση ἀπαλλάσσουν τόν ἀνθρώπο ἀπό ὅλα τά πάθη» διδάσκει ὁ Ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής. Καί συνεχίζει: Ἡ μέν κακοπάθεια ἀφαιρεῖ τά σωματικά, ἡ δέ ταπείνωση τά ψυχικά πάθη. Ὅλοι οἱ Ἅγιοι διά μέσου αὐτῶν τῶν μέσων εἵλκυσαν τήν Θεία Χάρη καί καθαρίστηκαν ἀπό κάθε «μολυσμό σαρκός καί πνεύματος». Στή συνέχεια πάλι διά τῆς Θείας Χάρης φωτίστηκαν καί θεώθηκαν. Ὁ Ἴδιος ὁ Κύριος ἔζησε μέ ἄκρα κακοπάθεια καί ταπείνωση δίνοντάς μας τό σωστό πρότυπο ζωῆς γιά νά τό μιμηθοῦμε.
Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἀναδείχθηκε ἀληθινά κορυφαῖος μιμητής τοῦ Κυρίου στήν κακοπάθεια καί τήν ταπείνωση.
Ἄς δοῦμε πῶς μιμήθηκε τόν Κύριο καί α) πῶς βίωσε τήν κακοπάθεια :

α1) Ἀποδέχθηκε μέ χαρά ὅλες τίς ΑΚΟΥΣΙΕΣ θλίψεις (ψυχικές καί σωματικές) πού τοῦ ἔστειλε ὁ Κύριος:
α2) Μέ ἐνθουσιασμό καί πόθο νά νεκρωθεῖ ὡς πρός τόν παλαιό ἄνθρωπο ἀναλαμβάνει, ἀναδέχεται  πλῆθος ΕΚΟΥΣΙΕΣ κακοπάθειες σωματικές ἀλλά καί ψυχικές αὐτοπροαίρετα, μιμούμενος τόν Κύριο: νηστεῖες, ἀγρυπνίες, προσευχές, στέρηση σωματικῆς ἀνάπαυσης, ἀκτημοσύνη, ὑπακοή, ἀναχώρηση.

Ἄς μελετήσουμε τό πρῶτο γιά νά κατανοήσουμε καί τήν ἀναγκαιότητα τῆς κακοπάθειας γιά τήν προσωπική μας κάθαρση:

Εκπομπή στην 4-E TV με θέμα την Κάρτα του Πολίτη. (28-6-11)


Ενημερωτική εκπομπή στην 4-E TV με θέμα την Κάρτα του Πολίτη.


Καλεσμένος ο Στάθης Αδαμόπουλος οικονομολόγος, εκπρόσωπος της ΠΡ.Α.Ο.Σ (Πρωτοβουλία Αντιρρησιών Ορθόδοξης Συνείδησης)




Η πρώτη εκπομπή στις 21-6-11



youtube.com/user/megasfilippos

Ηχητικό Αγιολόγιο 29 Ιουνίου


Ακούστε το βίο των Αγίων της Ορθοδοξίας που εορτάζουν σήμερα 29 Ιουνίου




Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)

29 Ιουνίου Συναξαριστής


Πρωταποστόλων Πέτρου και Παύλου, Μνήμη Πάντων των εν Λέσβω Αγίων, Κυρίλλου μάρτυρα,Ἀνακομιδὴ Τιμίων Λειψάνων Ὁσίου Νικάνδρου ἐν Πσκὼφ Ρωσίας,Σύναξις Ὑπεραγίας Θεοτόκου τοῦ Κασπερώφ,Σύναξις Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς Γλυκοφιλούσης.


 

Ὁ Ἅγιος Παῦλος ὁ Ἀπόστολος


Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἡ ἡρωικότερη ἀποστολικὴ μορφὴ τῆς πρώτης Χριστιανικῆς περιόδου, ὑπῆρξε ὁ κατ’ ἐξοχὴν Ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν, ὁ μοναδικὸς διδάσκαλος καὶ ὁ σπουδαιότερος παιδαγωγὸς τῆς Οἰκουμένης, ὁ ἐκκλησιαστικὸς ἀγωνιστὴς καὺ φυτουργὸς τῆς Ἐκκλησίας.
Οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ἐκφράζονται μὲ τὸ μεγαλύτερο θαυμασμὸ καὶ ἐξυμνοῦν μὲ τὰ καλύτερα λόγια τὴν προσωπικότητά του, τὸ καταπληκτικὸ ἱεραποστολικὸ ἔργο του καὶ τὴ μοναδικὴ διδασκαλία του.
Μάλιστα ὁ κυριότερος ἑρμηνευτής του, ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, ἐκ τῶν κορυφαίων πατέρων τῆς Ἐκκλησίας, εὔστοχα τὸν χαρακτηρίζει ὡς «τὸν πρῶτον μετὰ τὸν Ἕνα» καὶ συνιστᾶ «μὴ θαυμάζειν μόνον ἀλλὰ καὶ μιμεῖσθαι τὸ ἀρχέτυπον τοῦτο τῆς ἀρετῆς».
Ἄριστος γνώστης τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας καὶ παιδείας, ἔφερε τὸ ἀληθινὸ φῶς τῆς θεογνωσίας, τὸ φῶς τοῦ Εὐαγγελίου ἀπὸ τὴν Ἀνατολὴ στὴ Δύση.
Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἐγεννήθηκε στὴν Ταρσὸ τῆς Κιλικίας, μεταξὺ τῶν ἐτῶν 5 – 15 μ.Χ., ἀπὸ Ἰουδαίους γονεῖς τῆς φυλῆς Βενιαμίν, ἡ ὁποία μαζὶ μὲ τὴ φυλὴ τοῦ Ἰούδα θεωροῦνται οἱ μόνες καθαρὲς φυλές.
Κατεῖχε τὴ ρωμαίκὴ ὑπηκοότητα ἀπὸ τὸν πατέρα του, ὁ ὁποῖος ἦταν Ρωμαῖος πολίτης, δικαίωμα τὸ ὁποῖο ἀπέκτησε  καὶ ὁ ἴδιος καὶ ἀπὸ τὸ ὁποῖο φαίνεται ὅτι ὁ κάτοχός του καταγόταν ἀπὸ τὰ ἀνώτερα στρώματα τῆς κοινωνίας τῆς Κιλικίας.
Στὸ ἑβραϊκό του ἀρχικὸ ὄνομα Σαοὺλ ἢ Σαῦλος, κατὰ τὴ γνωστὴ τότε συνήθεια  τῶν Ἰουδαίων τῆς διασπορᾶς νὰ χρησιμοποιοῦν διπλὴ ὀνομασία, προστέθηκε ἀργότερα δεύτερο ὄνομα – καὶ ὡς Ρωμαῖος πιὰ πολίτης – τὸ χρησιμοποιούμενο στὶς Πράξεις ἑλληνικὸ ἢ ρωμαϊκὸ ὄνομα Παῦλος, ὁμόηχο τοῦ Ἰουδαϊκοῦ Σαῦλος
(Σαῦλος – Παῦλος). Ἡ δεύτερη ὀνομασία δὲν ἦταν ἀσυνήθης ἐνέργεια στὶς εὐκατάστατες καὶ ὁπωσδήποτε σημαντικὲς ρωμαϊκὲς οἰκογένειες.

Τρίτη 28 Ιουνίου 2011

Γέροντος Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου. Λόγοι Δ΄ 1)«Ἡ πνευματική ζωή εἶναι βασική προϋπόθεση γιά τήν καλή ἀποκατάσταση»

Λόγοι Γ΄
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ" 
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ  

«Ἡ πνευματική ζωή εἶναι βασική προϋπόθεση γιά τήν καλή ἀποκατάσταση»


-Γέροντα, ἡ τάδε πού σᾶς εἶπε ὅτι σκέφτεται τόν Μοναχισμό μοῦ εἶπε ὅτι ἕνας συμφοιτητής της τήν ρώτησε γιατί δέν πάει στόν κινηματογράφο καί δέν βγαίνει ἔξω μέ ἀγόρια.  Τί ἔπρεπε νά τοῦ ἀπαντήση;
-Ἔπρεπε νά τοῦ πῆ: «Τέτοια ἐρώτηση οὔτε ὁ ἀδελφός μου μοῦ ἔκανε ποτέ καί μοῦ τήν κάνεις ἐσύ;»
-Μετά ἀπό λίγες μέρες τήν συνάντησε ἔξω ἀπό τήν Σχολή της –αὐτή δέν τόν εἶχε δεῖ- καί τήν ἔπιασε ἀπό τόν ὦμο. Ἐκείνη τοῦ εἶπε μόνον ἕνα «γειά σου» καί μπῆκε ἀμέσως μέσα.
-Ὄχι, δέν ἔκανε καλά!  Σ’ αὐτήν τήν περίπτωση ἔπρεπε νά ἀντιδράση, γιατί, ἔτσι ὅπως φέρθηκε, μπορεῖ νά τοῦ ἔδωσε τήν ἐντύπωση ὅτι δέχθηκε αὐτήν τήν ἐκδήλωσή του, ὁπότε ἐκεῖνος θά τό ξανακάνη. Ἡ ἡλικία στήν ὁποία βρίσκεται τώρα εἶναι λίγο δύσκολη καί δέν τήν ὠφελεῖ νά κάνη συντροφιά μέ ἀγόρια.  Οὔτε χρειάζεται νά μιλήσει μαζί τους, τάχα γιά νά τά βοηθήσει.  Καί ἄν ἀποφασίση νά δημιουργήση οἰκογένεια, ὅταν γνωρίση ἕνα καλό παιδί, πρέπει νά τό πῆ στούς γονεῖς της.
Αὐτοί θά ἐξετάσουν ἄν ἔχη τίς προϋποθέσεις νά κάνουν μιά καλή οἰκογένεια. Ἀλλά τώρα πού δέν ἔχει ἀκόμη ἀποφασίσει ποιά ζωή θά ἀκολουθήση, δέν τήν βοηθάει νά μιλάη μέ τά ἀγόρια, γιατί ζαλίζεται χωρίς λόγο καί χάνει τήν γαλήνη της.
Ὅσα παιδιά ἀσχολοῦνται μέ τέτοια εἶναι τά καημένα πολύ ζαλισμένα καί συνέχεια ταραγμένα·  δέν ἔχουν γαλήνη.  Τό πρόσωπό τους καί τά μάτια τους εἶναι ἀγριεμένα.
Ἡ ἔλξη τοῦ γυναικείου φύλου ἀπό τόν ἀνδρικό, καί τό ἀντίθετο, ὑπάρχει στήν φύση τοῦ ἀνθρώπου. Ἀλλά νά τῆς πῆς ὅτι τώρα δέν εἶναι καιρός γι’ αὐτό.

«Δυο φωτεινοί και αλησμόνητοι Άγιοι »

 
Στο σπήλαιο του οσίου Μελετίου

Μεγάλη ήταν ή χαρά του Γέροντα, οσάκις δημιουργούσε ευκαιρίες αναστροφής μεταξύ των μοναστικών αδελφοτήτων, για να συσφίγγονται οι δεσμοί της αδελφικής εν Χριστώ αγάπης.

Έτσι, το έτος 1979, ό Παππούς, με όλη την αδελφότητα, επισκέφθηκε την παλαίφατο ιερά Μονή του Οσίου Μελετίου, για να λειτουργήσει στο σπήλαιο όπου ασκήτευε ό Όσιος. Ό π. Δαμασκηνός έτρεφε ιδιαίτερη ευλάβεια προς τον πολιστή του Κιθαιρώνος, ό όποιος -κατά μία εκδοχή- πιθανώς είχε ιδρύσει, μεταξύ των άλλων, και την Μονή του Μακρινού.

Στην Θεία Μυσταγωγία μέσα στο ιερό σπήλαιο, ή παρουσία του Οσίου ήταν πολύ αισθητή και ή χάρις του Μυστηρίου μετέδιδε σε όλους την αγαλλίασι της Αναστάσεως. Το σκοτεινό, αποπνικτικό κρησφύγετο του Οσίου είχε μεταβληθεί σε φωτεινό και δροσερό ενδιαίτημα. Μέσα στην ασκητική παλαίστρα του, την πλημμυρισμένη ευωδία, ό όσιος Μελέτιος προεξήρχε της πανηγύρεως και σκόρπιζε την ευλογία του.

Εκείνη ή θεία Λειτουργία ήταν μία πραγματική μυσταγωγία. Ό Γέροντας μεταρσιωμένος, μετέδιδε τα κύματα τής Χάριτος γύρω του. Ή αλλοιωμένη όψις του, ή λυγμική φωνή του και τα δάκρυα που έρρεαν από τα μάτια του έδειχναν ότι είχε ενδυθεί την Χάρι… Επί πολύ καιρό μετά μιλούσε για εκείνη την θεσπέσια Θεία Λειτουργία.

Η Εκκλησία να σπάσει τη σιωπή της έναντι των Αιρέσεων και των Σεκτών.


Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΝΑ ΣΠΑΣΕΙ ΤΗ ΣΙΩΠΗ ΤΗΣ
 ΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΕΚΤΩΝ
ΕΚΚΛΗΣΗ ΠΡΟΣ:
Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος,
Αρχιεπίσκοπο κ.Ιερώνυμο,
Συνοδική Επιτροπή επί των αιρέσεων,
Ιερές Μητροπόλεις, Ιερές Μονές, Ιερό Κλήρο και Λαό.


Ο σύγχρονος Απολογητής της Εκκλησίας, μακαριστός π. Αντώνιος Αλεβιζόπουλος οριοθετώντας τα πλαίσια του Απολογητικού αγώνα έλεγε ότι «η Νέα Εποχή θέλει ΟΧΙ ν’ αδειάσουν οι Εκκλησίες, αλλά να γεμίσουν με ανθρώπους που θα έχουν ΑΛΛΟΙΩΜΕΝΟ φρόνημα, αλλοιωμένη την ορθόδοξο πίστη». 
Σήμερα 15 μόλις χρόνια από την κοίμησή του φτάσαμε στο σημείο αιρετικοί και νεοεποχίτες να πουλάνε «Ορθοδοξία» και η Εκκλησία να μην αντιδρά! Αιρετικοί πουλάνε «Ορθοδοξία» με γλωσσολαλιές και «προφητείες» και νεοεποχίτες, ταντρικό σεξ και αυτοθεραπείες, με Ορθόδοξο προσωπείο. Τα ερωτήματά μας είναι πολλά και οι διαπιστώσεις μας τραγικές. Προς το παρόν δεν τις δημοσιοποιούμε κατά το «ειπέ τη εκκλησία» (Ματθ. 18,17). Θα τολμήσουμε όμως να ρωτήσουμε:
  • Είναι προσηλυτισμός η παρουσία δεκάδων-εκατοντάδων (διαπιστωμένων) αιρετικών ομάδων στο διαδίκτυο, οι οποίες έντεχνα αποκρύπτουν το πραγματικό τους θρησκευτικό πρόσωπο και παρουσιάζονται με Ορθόδοξο προσωπείο;

Ερώτηση στην Βουλή του βουλευτή Γ. Ανατολάκη με θέμα:«Αυξανόμενοι αεροψεκασμοί στον εθνικό εναέριο χώρο»


Από αεροψεκασμούς Θεσ/νίκη 5/6/2011
ΠΡΟΣ:   Τον Αξιότιμο Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής.
Τον Αξιότιμο Υπουργό Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων
Τον Αξιότιμο Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων
ΘΕΜΑ: «Αυξανόμενοι παρατηρούνται οι αεροψεκασμοί στον εθνικό εναέριο χώρο.»
            Τα τελευταία χρόνια έντονο και αυξανόμενο είναι το φαινόμενο νεφοειδών γραμμών (λευκών ουρών) που αφήνουν πίσω τους αεροσκάφη σε όλες σχεδόν τις μεγάλες πόλεις της Ελλάδας. Οι ουρές αυτές δεν εξαφανίζονται σε μερικά λεπτά, όπως συμβαίνει συνήθως,  αλλά διατηρούνται στον ουρανό για μεγάλο χρονικό διάστημα, και κάποιες φορές σχηματίζουν ένα εκτεταμένο ουράνιο «πέπλο». 
Όπως ισχυρίζονται επιστήμονες που έκαναν αναλύσεις, το δημιουργούμενο από αεροψεκασμούς ουράνιο «πέπλο» περιέχει σωματίδια αλουμινίου ή βαρίου σε ποσότητες που φυσιολογικά δεν έπρεπε να υπάρχουν ούτε στο έδαφος, ούτε στο νερό. Κανείς δεν μπορεί να απαντήσει με βεβαιότητα τι ακριβώς περιέχουν αυτές οι «ουρές» και τι επιπτώσεις έχουν στην υγεία του πληθυσμού. 

«Οἱ ἐνορίες πρέπει νά μεταβληθοῦν σέ ἀσκητικά κέντρα» (Ἁγ. Ἰουστῖνος Πόποβιτς)


ΤΟ ΠΡΟΤΥΠΟ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ
Πρίν 10 περίπου αἰῶνες, ἕνας ἐκ τῶν ἀληθινῶν Θεολόγων τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας, ὁ ἅγιος Συμεών ὁ Νέος Θεολόγος, ἔλεγε: «Σέ ὅλα αὐτά (ἐννοεῖται στούς λόγους τοῦ Εὐαγγελίου, στή διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ) πιστεύουμε μόνο μέ λόγια, ἐνῶ μέ τά ἔργα τά ἀρνούμαστε. 
Δέν ὁμολογεῖται παντοῦ ὁ Χριστός στίς πόλεις, στά χωριά, στά κοινόβια, στά ὄρη; Κοίταξε ὅμως καί ἐρεύνησε ἄν τηροῦν τίς ἐντολές Του. Μετά βίας θά βρεῖς μέσα σέ χιλιάδες καί μυριάδες ἕναν, πού νά εἶναι μέ ἔργα καί λόγια χριστιανός»[1].

Ἄν ζοῦσε σήμερα ὁ ἅγιος Συμεών, πιθανότατα, θά ἔλεγε τά ἴδια λόγια μέ αὐτά, πού εἶπε πρίν ἀπό 1000 περίπου χρόνια, ἀναφερόμενος στούς ἀνθρώπους τῆς ἐποχῆς του.
«Μόνο ἕνας πνευματικά τυφλός καί ἀδιάφορος ἄνθρωπος θά ἀρνιόταν» σημειώνει ὁ π. Ἀλέξανδρος Σμέμαν «ὅτι παρά τή σχετική της εὐημερία, ἐξωτερική καί ὑλική, αὐτό πού ἀπειλεῖ τήν Ἐκκλησία προέρχεται ἐκ τῶν ἔσω καί δέν εἶναι παρά ὁ κίνδυνος τῆς ἐκκοσμίκευσης, τῆς βαθιᾶς πνευματικῆς ἀποσύνθεσης»[2].
 Ἡ ἐκκοσμίκευση στήν Ἐκκλησία ὀφείλεται κυρίως στήν ἐκκοσμίκευση τῆς Ἐνορίας καί τῆς ἐνοριακῆς ζωῆς· διότι «στήν ὀρθόδοξη πραγματικότητα ἡ μικρότερη ἑνότητα ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς εἶναι ἡ Ἐνορία»[3].

Το “Λωβoκoμείo” . Όσιος Άνθιμος της Χίου

 


Ήδη από τον έβδομο αιώνα, οι λεπροί εξορίζονταν, έχαναν τα δικαιώματά τους, την περιουσία τους και γίνονταν ίσοι με τους νεκρούς. Η λέπρα θεωρούταν σημείο αμαρτίας. Από τους κανόνες τις τρίτης συνόδου του Λατερανού προβλεπόταν ο περιορισμός τον λεπρών σε παρεκκλήσια ή νεκροταφεία. Η διαδικασία εισαγωγής τους στο λεπροκομείο απαιτούσε μια ακολουθία αντίστοιχη με την νεκρώσιμη.

Επιστρέφοντας στην Χίο, ο Άγιος Άνθιμος αποφασίζει να ζήσει στο λεπροκομείο. Με την ιερή του διακονία μετέτρεψε το άθλιο “Λωβoκoμείo” σε επίγειο παράδεισο. Οι ασθενείς τον αγάπησαν με όλη τους την καρδιά. Όλα τα φρόντιζε ο ίδιος.
Όλοι άνηκαν στην οικογένειά του. Ήταν μάλιστα πάρα πολλοί ασθενείς που ενδύθηκαν το μοναχικό σχήμα. Η Υπεραγία Θεοτόκος έτρεχε αρωγός στην δύσκολη πάλη του Αγίου με τον ανθρώπινο πόνο. Αποκαλύφθηκε στον ναό του ιδρύματος η εικόνα της Παναγίας Υπακοής. Η Θεοτόκος εμφανίσθηκε σε όραμα κα του είπε:
- Λάβε την Εικόνα μου και επιμελήσου την και να ειδής τί θα γίνει μιαν ημερα.
Οι ασθενείς θεραπεύονταν καθώς ο Άγιος τους σταύρωνε με το Άγιο έλαιo από την κανδήλα Της.

Ύστερα από μια σειρά αγώνων (εξαιτίας τις αντίθετης στάσης του Μητροπολίτη προς τον μοναχικό βίο), ο Άγιος κατάφερε να κτίσει την γυναικεία Μονή της Παναγίας Βοηθείας στην Χίο, όπου φιλοξενήθηκαν μοναχές που είχαν φτάσει στην Χίο από τον διωγμό του 1914. Ο ίδιος εκτελούσε χρέη αρχιτέκτονα, διευθυντή, γραμματέα και ταμία.
Με δύσκολο καιρό εργαζόταν μαζί με τους μαστόρους.

Αγρίνιο, Κυριακή 3 Ιουλίου 2011 (ώρα 19.30) - ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ - Όλοι στην συγκέντρωση - εκδήλωση της Ιεράς Μητρόπολης Αιτωλίας και Ακαρνανίας



πηγή Ορθόδοξο Παρατηρητήριο

Ηχητικό Αγιολόγιο 28 Ιουνίου


Ακούστε το βίο των Αγίων της Ορθοδοξίας που εορτάζουν σήμερα 28 Ιουνίου




Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)

28 Ιουνίου Συναξαριστής

 Εύρεση Τιμίων Λειψάνων Αγίων Αναργύρων Κύρου & Ιωάννου, Παππία, Σεργίου Μάγιστρου, Μακεδονίου, Ουλκιανού Οσίου, Παύλου Ιατρού, Των Αγίων δύο Παιδιών, Μωυσέως Αναχωρητού, Δοναγού Επισκόπου, Των 70 Μαρτύρων, Των 3 Μαρτύρων από την Γαλατία, Μάγνου Οσίου, Σεργίου & Γερμανού Οσίων, Συμεών Οσίου,των 7 Μαρτύρων,Σύναξη υπεραγίας Θεοτόκου της Τριχερούσης, Πλούταρχου, Σερένου, Ἡρακλείδιου, Ἥρων, Ἡραΐδας, Ποταμιαίνης καὶ Μαρκέλλας οἱ Άγιοι Μάρτυρες.

 


Ἀνακομιδὴ Τιμίων Λειψάνων Ἁγίων Κύρου καὶ Ἰωάννου τῶν Ἀναργύρων καὶ Θαυματουργῶν καὶ τῶν σὺν αὐτοῖς «Τῇ αὐτῇ ἡμέρα, μνήμη τῆς ἀνακομιδῆς τῶν λειψάνων τῶν Ἁγίων καὶ Θαυματουργῶν Ἀναργύρων Κύρου καὶ Ἰωάννου· καὶ τῆς Ἁγίας Μάρτυρος Ἀθανασίας καὶ τῶν τριῶν αὐτῆς θυγατέρων καὶ παρθένων Θεοδότης, Θεοκτίστης καὶ Εὐδοξίας».
Οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες Κύρος καὶ Ἰωάννης, Ἀθανασία, Θεοδότη, Θεοκτίστη καὶ Εὐδοξία († 31 Ἰανουαρίου) ἄθλησαν κατὰ τὴν ἐποχὴ τοῦ αὐτοκράτορος Διοκλητιανοῦ (284 – 305 μ.Χ.). Σήμερα ἑορτάζεται ἡ εὕρεση τῶν ἱερῶν λειψάνων αὐτῶν. Ἡ Σύναξή τους ἐτελεῖτο «ἐν τοῖς Φωρακίου καὶ ἐν ταῖς Ἀρκαδιαιναῖς».

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Θείας χάριτος, τῇ ἐνεργείᾳ, ἀναβλύζοντα, θαυμάτων ῥεῖθρα, ἀναργύρως τὰ σεπτὰ ἡμῶν λείψανα, ἐκ τῶν λαγόνων τῆς γῆς κόσμῳ ἔλαμψαν, Κῦρε θεόφρον, Ἰωάννη τε ἔνδοξε· ὅθεν ἅπαντες, τὴν τούτων τιμῶντες εὕρεσιν, αἰτοῦμεν δι’ ἡμῶν τὸ μέγα ἔλεος.

Δευτέρα 27 Ιουνίου 2011

Γέροντος Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου. Λόγοι Δ΄ 1)«Σπουδές καί ἀποκατάσταση»

Λόγοι Γ΄

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ" 
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ  

«Σπουδές καί ἀποκατάσταση»


-Γέροντα, πολλά παιδιά δυσκολεύονται νά προχωρήσουν στίς σπουδές τους, ὅταν δέν ἔχουν ἀποφασίσει ποιά ζωή θά ἀκολουθήσουν.  Τούς  ἀπασχολεῖ συνέχεια αὐτό τό θέμα καί δέν μποροῦν νά συγκεντρωθοῦν στό διάβασμά τους.
-Ἐγώ, ὅταν κάποιος νέος ἔχη τέτοια προβλήματα, τοῦ λέω: «Ξέρεις ὅτι σήμερα ὑπάρχουν κάτι μεγάλα ψυγεῖα; Νά βάλης λοιπόν αὐτό τό θέμα σέ ἕνα τέτοιο ψυγεῖο, μέχρι νά τελειώσης τίς σπουδές σου.  Δέν σοῦ λέω νά πετάξης αὐτά πού σέ ἀπασχολοῦν, ἀλλά νά τά φυλάξης ἐκεῖ, μέχρι νά τελειώσης.
Ἄν δέν προσέξης τώρα τήν μελέτη σου, τίς σπουδές σου, οἱ φίλοι σου θά τακτοποιηθοῦν, θά ἠρεμήσουν, καί μετά θά κάνουν κομποσχοίνι γιά σένα, γιά νά τακτοποιηθῆς».
Χρειάζεται πολύ νά προσέξουν, γιατί αὐτό εἶναι τέχνασμα τοῦ ἐχθροῦ, γιά νά τόυς δημιουργῆ περισπασμούς.
-Γέροντα, εἶπα σέ κάποια κοπέλα: «Ἄν σκέφτεσαι νά παντρευτῆς, νά μή σπουδάσης».
-Καί μέχρι νά παντρευτῆ, τί θά κάνει; Θά πουλάη καραμέλες; Καλύτερα νά τελειώση μιά ἐπιστήμη ἤ νά μάθη μιά τέχνη, γιατί κάτι μπορεῖ νά παρουσιασθῆ στήν ζωή της καί νά τῆς χρειασθοῦν αὐτά πού θά μάθη.
Μοῦ εἶπε κάποτε μιά κοπέλα: «Σκέφτομαι τόν Μοναχισμό, ἀλλά συνέχεια ἀλλάζω γνώμη». «Τί τάξη πᾶς;», τήν ρωτάω. «Δευτέρα λυκείου, μοῦ λέει, ἀλλά δέν θέλω νά σπουδάσω». «Δέν θέλεις νά σπουδάσης; τῆς λέω.

Ἡ καταπολέμηση τῆς ἐπιθυμίας νά μᾶς ἀγαποῦν.


Γιά νά ταπεινωθοῦμε θά πρέπει νά καταπολεμήσουμε τήν ἐπιθυμία νά μᾶς ἀγαποῦν καί νά μᾶς ἀποδέχονται. Ὅταν θέλουμε νά μᾶς ἀγαποῦν φανερώνουμε τήν ἄρρωστη ἀγάπη πού ἔχουμε στόν ἑαυτό μας, τόν ἐγωκεντρισμό μας. Νά τί μᾶς συμβουλεύει ὁ Γέροντας Παΐσιος:
«Νά προσεύχεσαι καί νά ἀγαπᾶς. Νά ἀγαπᾶς τό Θεό καί τούς ἀνθρώπους.Δέν βλέπεις ἐδῶ τί κάνει ἡ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ; Νά μή λές μέσα σου ”μέ ἀγαποῦν οἱ ἄλλοι; ”. Ἄν τούς ἀγαπᾶς ἐσύ πρῶτα,νά ξέρεις ὅτι καί αὐτοί σέ ἀγαποῦν τό ἴδιο”»[1].

Ὁ ἄνθρωπος πού ἔχει μεγάλο ἐγωισμό θέλει νά εἶναι τό ἐπίκεντρο τῆς προσοχῆς ὅλων. Ἐπίσης ζηλεύει ὅταν ἀγαποῦν ἄλλους, αὐτοί, πού περιμένει νά ἀγαποῦν αὐτόν.

Ὁ σοφός π. Πορφύριος ἔλεγε σέ πνευματική του θυγατέρα, γιά τήν ὁποίαν νόμιζαν ὅτι πάσχει ἀπό κρίσεις ἐπιληψίας: «Ἐσύ ἔχεις μεγάλο ἐγωισμό μέσα σου, θέλεις νά σ’ ἀγαποῦνε ὅλοι. Καί πολλές φορές, ὅταν δεῖς τούς γονεῖς σου νά περιποιοῦνται κάποιον ἀδερφό σου, ἔ! Τό κάνεις μόνη σου. 

Ἡ Ὀρθοδοξία μας. Κεφάλαιο 2ο. Οἱ ἅγιοι ἄγγελοι. Π. Ἀντώνιος Ἀλεβιζόπουλος.


Ἡ Ὀρθοδοξία μας
π.Ἀντώνιος Ἀλεβιζόπουλος
Δρ. Θεολογίας, Δρ. φιλοσοφίας

η) Οἱ ἅγιοι ἄγγελοι (σελ.103-110)

Στά ἔργα τοῦ Θεοῦ ἀνήκουν καί τά πνευματικά ὄντα· οἱ ἅγιοι ἄγγελοι. Ἐδημιουργήθησαν πρίν ἀπό τήν ὕπαρξη τοῦ ὑλικοῦ κόσμου·  «ὅταν ἐδημιουργήθησαν τά ἄστρα, οἱ ἄγγελοι μου μέ δοξολόγησαν μέ μεγάλη φωνή»,  ἀναφέρεται στήν ἁγία Γραφή (Ἰώβ λη΄ 7, πρβλ. Ψαλμ. ρμη΄ 2-5).
Οἱ ἅγγελοι εἶναι πνευματικές προσωπικότητες, δέν ἔχουν σῶμα!  Περιορίζονται χρονικά, γιατί ἔχουν ἀρχή.  Περιορίζονται ἀκόμη καί τοπικά, ἀλλά λόγῳ τῆς ταχύτητας τῆς φύσεώς των, ἐνεργοῦν παντοῦ·  ἀντίθετα ὁ Θεός δέν προσδιορίζεται τοπικά· «εὑρίσκεται παντοῦ καί εἶναι πέρα ἀπ’ ὅλα» καί συνεπῶς «ἐνεργεῖ συγχρόνως μέ διαφορετικούς τρόπους μέ μία καί μόνη ἐνέργεια» (Δαμασκηνός).
Οἱ ἄγγελοι, ἀπό τήν πρώτη στιγμή πού ἐπλάσθησαν, «εἶχαν φυτευμένη τήν ἁγιότητα, τρόπον τινά μέσα στό φύραμα τῆς οὐσίας των.  Διά τοῦτο δύσκολα μεταπίπτουν στήν κακία, διότι εὐθύς ἐξ ἀρχῆς, σάν μέ κάποια βαφή, ἠσφαλίσθησαν μέ τήν ἁγιότητα καί ἔχουν σταθεροποιθεῖ στήν ἀρετή μέ τήν χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος» (Μ. Βασίλειος).
Αὐτό δέν σημαίνει πώς ἡ ἀγγελική φύση εἶναι ἄτρεπτος.  Ἡ σταθεροποίησή τους στήν ἀρετή ὁλοκληρώθηκε μέ τή σταυρική θυσία τοῦ Χριστοῦ καί μένουν πιστοί στήν πρωταρχική τους ἀποστολή, πού εἶναι ἡ δοξολογία τοῦ Θεοῦ.  Αὐτό μαρτυρεῖται στήν ἁγία Γραφή:

«Εἶδον τόν Κύριον καθήμενον
ἐπί θρόνου ὑψηλοῦ καί  ἐπηρμένου,
καί πλήρης ὁ οἶκος τῆς δόξης Αὐτοῦ.
Καί Σεραφείμ εἰστήκεισαν κύκλῳ Αὐτοῦ,
ἕξ πτέρυγες τῷ ἑνί καί ἕξ πτέρυγες τῷ ἑνί..
Καί κέκραγεν ἕτερος πρός τόν ἕτερον καί ἔλεγον·
ἅγιος, ἅγιος, ἅγιος Κύριος Σαβαώθ,
πλήρης πᾶσα ἡ γῆ τῆς δόξης Αὐτοῦ» (Ἠσ. στ΄ 1-3).

Η «Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών»της Ι.Μ Δημητριάδος Ιδεολογικό Εργαστήριο του Συγκρητισμού της «Νέας Εποχής»






«Βλέπετε μη τις υμάς έσται ο συλαγωγών δια της φιλοσοφίας και κενής απάτης, κατά την παράδοσιν των ανθρώπων, κατά τα στοιχεία του κόσμου και ού κατά Χριστόν... » (Κολ. β΄ 8)
ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΤΙΘΕΤΟΙ ΜΕ ΤΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΤΗΣ «ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ»

Εφέτος συμπληρώθηκαν δέκα έτη από την ίδρυση της «Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών», που διατηρεί υπό την σκέπη της η Ι.Μ. Δημητριάδος.
Πολλοί εκ των πιστών της αγιοτόκου ημών τοπικής Εκκλησίας, απλά γνωρίζουν την ύπαρξή της, άλλοι ίσως την αγνοούν, όμως είναι βέβαιο πως λίγοι γνωρίζουν επακριβώς τις δραστηριότητές της και τι σκοπούς εξυπηρετεί, ιδιαίτερα στον χώρο της θεολογίας και ευρύτερα στον εκκλησιαστικό. Για παράδειγμα, λίγοι είναι αυτοί που γνωρίζουν πως στο συγκεκριμένο «θεολογικό εργαστήρι» προσέρχονται τακτικά εκπρόσωποι αιρετικών «εκκλησιών» , κατά κανόνα της Δύσεως, όπου καταθέτουν ισότιμα τις δικές τους θεολογικές θέσεις, εξυφαίνοντας έτσι παρέα με τους Ορθοδόξους οικοδεσπότες, ένα συγκρητιστικό κατασκεύασμα, που εσκεμμένα και σε βάθος χρόνου αποδομεί τις έννοιες «αίρεση» και «πλάνη», και οδηγεί στη θρησκευτική πολυ-πολιτισμικότητα, στοιχείο δομικό της Νέας Εποχής του Αντιχρίστου. 

Περί σωφροσύνης και αγνότητος. Γέροντος Γερμανού Σταυροβουνιώτου)

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥ ΣΤΑΥΡΟΒΟΥΝΙΩΤΟΥ
(1906-1982)

* Φρόντιζε, όσο το δυνατόν, ο νους σου να 'ναι καθαρός από ρυπαρούς και πονηρούς λογισμούς. Να βλέπης την κτίση και να δοξάζης τον Θεό, όπου από το χώμα έπλασε τα πάντα τόσο ωραία! Και, αντί να βλάπτεσαι από τη θεωρία των όντων, να χαίρεσαι και να δοξάζης τον Θεό, που τα έπλασε όλα με τόση αρμονία, και τα διοικεί με τόση σοφία.


* Δεν το γνωρίζεις ότι η πολυυπνία δεν ωφελεί; Γεννά την ακηδία, γεννά και πειρασμούς, κυρίως σαρκικούς.

* Πρέπει, παιδί μου, να χρησιμοποιής και κάποιες ειδικές καλές σκέψεις, ή μάλλον να τις μεταχειρίζεσαι κατάλληλα, ώστε ν’ αποδιώκης την ασθένεια της ψυχής σου. Όταν δηλαδή σου έλθη αισχρός λογισμός, εσύ να αντιτάσσης τα εναντία σ’ αυτόν και να φέρνης στον νου σου καλούς, δηλαδή ταπεινούς και άγιους λογισμούς.

Θαῦμα σὲ μονάδα στρατοῦ


Τὴν ἐποχὴ ποὺ ὑπηρετοῦσα τὴν στρατιωτική μου θητεία στὴν Ἄσσυρο Θεσσαλονίκης στὰ τεθωρακισμένα, (1984) συνέβη κάτι συνταρακτικὸ καὶ ἔμεινε στὴν μνήμη ὅλων τῶν συναδέλφων μου ἀναλλοίωτο.
Ὅσα χρόνια καὶ ἂν περάσουν δὲν θὰ μπορέσουμε νὰ δώσουμε καμιὰ λογικὴ ἐξήγηση σ΄ αὐτὸ ποὺ μᾶς συνέβη. Ὅλα ξεκίνησαν ὅταν κατὰ τὴν διάρκεια τῆς βραδινῆς προσευχῆς ποὺ ἔγινε στὸν θάλαμο, λόγω ὑπερβολικοῦ ψύχους (θὰ ἦταν 15 ἢ 16 Ἰανουαρίου καὶ τὸ θερμόμετρο ἔδειχνε -18 C).
Μετὰ τὴν βραδινὴ ἀναφορὰ στὸν ἀξιωματικὸ ὑπηρεσίας (ἀσκοῦσα χρέη λοχία ὑπηρεσίας) πήραμε ἐντολὴ ὅλοι μας, τὴν προσευχὴ νὰ τὴν κάνουμε στοὺς θαλάμους μας, ἀντὶ ἔξω ἀπὸ τὸ διοικητήριο, ὅπως γινόταν καθημερινά.
Ἀφοῦ λοιπὸν τοὺς κάλεσα γιὰ τὴν προσευχὴ συγκεντρωθήκαμε στὸν 1ο θάλαμο τῆς 1ης Ἴλης τῆς 32ας ΕΜΑ.
Ἕνας συνάδελφός μας, ὁ Γ..... Δημήτριος ἀπὸ τὸ Ἀχλάδι Εὐβοίας, ἦταν ξαπλωμένος στὸ κρεβάτι του σὲ ἀπρεπῆ στάση. Δὲν σηκώθηκε πὰρ΄ ὅλες τὶς παραινέσεις ὅλων μας. Ἔτσι λοιπὸν ξεκινήσαμε τὴν προσευχὴ χωρὶς αὐτόν. Τὴν ὥρα ποὺ λέγαμε γιὰ δεύτερη φορὰ τὸ «ΑΓΙΟΣ Ο ΘΕΟΣ» ἔσκισε τὴν ἡσυχία τῆς προσευχῆς μας ἡ....

φωνὴ τοῦ Δεκανέα. ΠΑΙΔΙΑ ΕΣΒΗΣΕ Η ΚΑΝΤΗΛΑ ΑΠΟ ΤΟ ΕΙΚΟΝΟΣΤΑΣΙ...... Τὰ βλέμματα ὅλων μας στράφηκαν μὲ δέος στὸ εἰκονοστάσι. Πράγματι ἡ καντήλα (ποὺ ἦταν ἠλεκτρικὴ λάμπα σὲ σχῆμα κεριοῦ) εἶχε σβήσει. Ρεῦμα ὅμως εἴχαμε.
Γιὰ μία στιγμὴ μᾶς πέρασε ἡ ἰδέα ὅτι κάηκε.

Ηχητικό Αγιολόγιο 27 Ιουνίου


Ακούστε το βίο των Αγίων της Ορθοδοξίας που εορτάζουν σήμερα 27 Ιουνίου




Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)

27 Ιουνίου Συναξαριστής

Σαμψών Οσίου, Ανθούσης Οσίας, Ανεκτού, Ιωάννας Μυροφόρου, Λουκά Ερημίτου,Θεραπών, Μακάριου, Μαρκίου & Μαρκίας, Πιερίου Ιερομ.,Ιωάννας Οσίας,Μνήμη διηγήσεως Συνεσίου, Ιακώβου Νεομάρτυρα, Σεραπίων Οσίου, Γρηγορίου,Αλεξάνδρου,Βλαδίμηρου & Πέτρου Αγίων,Κυρίων Β΄Αγίου.

 


Ὁ Ὅσιος Σαμψὼν ὁ Ξενοδόχος Ὁ Ὅσιος Σαμψὼν ἐγεννήθηκε στὴ Ρώμη, ἀπὸ εὔπορους καὶ εὐσεβεῖς γονεῖς καὶ ἦταν συγγενὴς τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου. Ἐσπούδασε φιλολογία, φιλοσοφία καὶ ἰατρική. 
Μεταχειρίσθηκε ὅμως τὴν ἰατρικὴ ὄχι σὰν ἐπικερδὲς ἐπάγγελμα, ἀλλὰ γιὰ εὐεργετικοὺς καὶ φιλανθρωπικοὺς σκοπούς. Ὁδηγὸς στὸ βίο του ἦταν ὁ λόγος τοῦ Κυρίου: «Γίνεσθε οὖν οἰκτίρμονες καθὼς καὶ ὁ πατὴρ ἡμῶν οἰκτίρμων ἐστί». 
Ἔτσι ὁ Ὅσιος Σαμψὼν ἦταν προστάτης ἰατρὸς τῶν φτωχῶν. Τὴν οἰκία του τὴν εἶχε μετατρέψει σὲ νοσοκομεῖο καὶ περιέθαλπε πάσχοντες ἀστέγους.
Ὅταν ἀπέθαναν οἱ γονεῖς του, μὲ τὸν ἴδιο τρόπο ὁ Σαμψὼν συνέχισε τὴν ζωή του στὴν Κωνσταντινούπολη προσευχόμενος στοὺς ναοὺς τῶν Ἁγίων Προφητῶν. Ὁ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Μηνᾶς (536 – 552 μ.Χ.), βλέποντας τὸ ἔργο καὶ τὴν ἀρετὴ τοῦ Σαμψών, τὸν ἐχειροτόνησε ἱερέα.
Μὲ ὅση περιουσία τοῦ ἀπέμεινε, ὁ Ὅσιος ἔκτισε νοσοκομεῖο, ποὺ ἀναδείχθηκε σὲ φημισμένο φιλανθρωπικὸ ἵδρυμα. Ἡ φήμη του προσείλκυσε τὴν εὔνοια καὶ αὐτοῦ τοῦ αὐτοκράτορος Ἰουστινιανοῦ (541 μ.Χ.), τὸν ὁποῖο ἐθεράπευσε ἀπὸ βαριὰ ἀσθένεια. Ὁ αὐτοκράτορας ἀπὸ εὐγνωμοσύνη ἀνακαίνισε τὸν ξενώνα, ποὺ εἶχε καταστραφεῖ ἀπὸ πυρκαγιὰ τὸ 532 μ.Χ., δίνοντάς του τὸ ὄνομα τοῦ ἰατροῦ ποὺ τὸν ἐθεράπευσε.

Κυριακή 26 Ιουνίου 2011

Το τέλος εγγύς, αλλά.. «μη μου χαλάτε την άσκησή μου». Ιάκωβος Τσαλίκης


 Ο χειμώνας του 1990/1991 πέρασε μαρτυρικά. Υπέφερε φοβερά εκεί στα βουνά, με κρύο και υγρασίες. Έβγαινε λιγότερο από το κελί. Σπάνια μπορούσε να κατέβει στην τράπεζα. Και όταν έβγαινε, έπρεπε να επιστρέφει γρήγορα, διότι ούτε τα πόδια τον κρατούσαν, ούτε η καρδιά του το επέτρεπε.
Κάθε τόσο ένα σφίξιμο στο στήθος τον έπνιγε…
Τη νύχτα, μα και την ημέρα, πάθαινε κρίσεις. Περνούσανε με τη βοήθεια του Θεού… μα όλο και δυσκολότερα. Και κάθε τόσο έπρεπε να παίρνει τα φάρμακά του… Τα φάρμακα όμως, για να μη βλάπτουν το στομάχι, θέλουνε και φαγητό, καλό φαγητό.
 Σ’ αυτό αντιδρούσε ο γέροντας. Αντέδρασε όμως και το στομάχι, που εξασθένησε αφάνταστα και τον ταλαιπωρούσε πια με το παραμικρό.

Τα έβλεπαν οι πατέρες της Μονής, στενοχωριόσανε, δεν ξέρανε πώς να βοηθήσουν. Οι γιατροί επιμένανε να μην κουράζεται, να μην εξομολογεί, να μη λειτουργεί, και να τρώει καλά για τα φάρμακα. Όμως, ούτε τα ιερά του έργα μπορούσε ν’αφήσει, ούτε την άσκησή του να λιγοστέψει.
Του ήταν αδιανόητο, Νήστεψε αυστηρά από το τέλος Φεβρουαρίου και όλο το Μάρτιο… Μεγάλη Σαρακοστή. Εξαντλήθηκε επικίνδυνα. Το στομάχι με τα φάρμακα πονούσε πολύ. Τη Μεγάλη Δευτέρα, 1η Απριλίου, οι πατέρες το διακινδύνεψαν.
Δεν μπορούσε πια να βγει. Στο κελί του πήγανε λίγα φασόλια με δυο σταγόνες λάδι. Μόλις το κατάλαβε στεναχωρήθηκε αφάνταστα. Μελαγχόλησε. Δεν τα έφαγε και διαμαρτυρήθηκε:

Λόγος περί πίστεως και γνώσεως .Ισαάκ του Σύρου


Η ψυχή που περπατά στις στράτες της ευσεβείας και στους δρόμους της πίστεως, και κατώρθωσε να βαδίσει καλά σ’ αυτούς, αν γυρίσει πάλι στους τρόπους με τους οποίους αποκτάται η χωρίς πνεύμα Θεού γνώσις, αμέσως παραπατά έξω από την πίστι και χάνει τη νοερή δύναμί της, που φανερώνεται στην καθαρή ψυχή από τα μεταλλάγματα της θεϊκής βοηθείας, και πορεύεται με απλότητα σε όλα· γιατί η ψυχή που παρέδωσε μια φορά τον εαυτό της με πίστι στον Θεό, και που δοκίμασε πολλές φορές τη γεύσι της φροντίδος Του, δεν πιάνει πάλι να νοιάζεται για τα δικά της πράγματα, αλλά κάθεται κατάπληκτη και σωπαίνει, σαν να έχει φίμωτρο, και δεν έχει εξουσία να γυρίσει πάλι σε κείνους τους τρόπους με τους οποίους αποκτάται η γνώσις του κόσμου, και να ζει μ’ αυτούς.


Γιατί νοιώθει, μήπως με τα εναντιώματα που φέρνει η γνώσις στην πίστι, στερηθεί την πρόνοια του Θεού, που αποσκεπάζει την ψυχή αδιάκοπα και φροντίζει γι’ αυτήν και την παρακολουθεί ολοένα σε κάθε τι, επειδή απομωράθηκε και θάρρεψε πως είνε ικανή να προνοήσει για τον εαυτό της με τη δύναμι του λογικού της.
Επειδή σ’ όσους ανέτειλε το φως της πίστεως, αυτοί δεν μπορούνε πάλι να παρακαλέσουνε για τον εαυτό τους με θάρρος τον Θεό, ούτε να Του ζητήσουνε, δος μας τούτο ή πάρε από μας εκείνο, κι ούτε φροντίζουνε για τον εαυτό τους με κανένα τρόπο· επειδή με τα νοερά μάτια της πίστεως βλέπουνε σε κάθε ώρα την πατρική πρόνοια να τους αποσκεπάζει και νάρχεται πάνω τους από εκείνον τον Πατέρα τον αληθινόν, που ξεπερισσεύει η πολλή και αμέτρητη αγάπη Του από κάθε πατρική αγάπη, κι ο Οποίος μπορεί και δύναται περισσότερο από όλους μας να μας βοηθήσει όσο δεν μπορεί κανένας άλλος, σε ό,τι πράγμα ζητούμε και σε ό,τι θυμόμαστε και σε ό,τι συλλογιζόμαστε.

Γέροντος Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου. Λόγοι Δ΄ 1)«Ἀπόφαση γιά τήν ἐπιλογή τρόπου ζωῆς»

Λόγοι Δ΄

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ" 
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ


«Ἀπόφαση γιά τήν ἐπιλογή τρόπου ζωῆς»



Τά χρόνια περνοῦν γρήγορα. Καλά εἶναι ο νέος νά μή μένη γιά πολύ καιρό στό σταυροδρόμι ἀναποφάσιστος. Νά διαλέξη ἕναν σταυρό -ἕναν ἀπό τούς δύο δρόμους τῆς Ἐκκλησίας μας- ἀνάλογα μέ τήν κλίση του καί τό φιλότιμό του καί νά προχωρήση σ’ αὐτόν μέ ἐμπιστοσύνη στόν Χριστό.
Ἄς ἀκολουθήση τόν Χριστό στήν Σταύρωση, ἐάν θέλη νά χαρῆ ἀναστάσιμα. Καί στίς δύο ζωές ὑπάρχουν φαρμάκια, ἀλλά, ὄταν βρίσκεται κανείς κοντά στόν Θεό, τά γλυκαίνει ὁ γλυκύς Ἰησοῦς. Ὅταν περάση κανείς τά τριάντα, ἀρχίζει νά δυσκολεύεται νά ἀποφασίση. Καί ὅσο περνοῦν τά χρόνια, τόσο πιό πολύ δυσκολεύεται.
Ὁ νέος προσαρμοζεται εὐκολώτερα σέ ὅποια ζωή κι ἄν ἀκολουθήση. Ὁ μεγάλος ὅλα τά ἐξετάζει μέ τήν λογική του. Ἕχει πιά διαμορφωθῆ ὁ χαρακτήρας τους καί δύσκολα ἀλλάζει· εἶναι χυμένο μπετόν. Καί βλέπεις, αὐτοί πού τακτοποιοῦνται σέ μικρή ἡλικία, εἴτε στήν ἔγγαμη εἴτε στή μοναχική ζωή, μέχρι τά γεράματά τους διατηροῦν μιά παιδική ἁπλότητα καί συνδέονται εὔκολα μεταξύ τους.
Εἶδα ἕνα ἀνδρόγυνο πού παντρεύτηκαν μικροί.
Ὅπως μιλοῦσε ὁ ἄνδρας, ἔτσι μιλοῦσε καί ἡ γυναίκα· ὅ,τι ἔκανε ὁ ἄνδρας, ἔκανε καί ἡ γυναίκα. Ἑπειδή παντρεύτηκαν μικροί, ὁ ἕνας πῆρε ὅλες τίς σύνήθιες τοῦ ἄλλου, καί στήν ὁμιλία καί στήν συμπεριφορά, ἀλλά καί συνδέθηκαν εὐκολώτερα.

Εκπομπή στο ΤΗΛΕ ΑΣΤΥ με π.Σαράντη Σαράντο και Στάθη Αδαμόπουλο με θέμα τη Κάρτα του Πολίτη. (Βίντεο-25/6/11)


Απόσπασμα από εκπομπή του ΤΗΛΕ ΑΣΤΥ με θέμα την Κάρτα του Πολίτη. 
Καλεσμένοι ο π. Σαράντης Σαράντος και ο οικονομολόγος Στάθης Αδαμόπουλος.



Αρχείο από youtube.com/user/megasfilippos

Ηχητικό Αγιολόγιο 26 Ιουνίου


Ακούστε το βίο των Αγίων της Ορθοδοξίας που εορτάζουν σήμερα 26 Ιουνίου




Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)

26 Ιουνίου Συναξαριστής

Δαβίδ εκ Θεσσαλονίκης, Ιωάννου και Παύλου Οσίου, Ανθίων Οσίου, Δαβίδ του Νέου Οσιομ., Θεράποντως, Μακαρίου, Μαρκίου & Μαρκίας,Ιωάννου επισκόπου,Δαβίδ του οσιομάρτυρα,Σύναξη Υπεραγίας Θεοτόκου της οδηγήτριας,Σύναξη Υπεραγίας Θεοτόκου εν Νεάμτς,Σύναξης Υπεραγίας Θεοτόκου των επτά λιμνών,Σύναξης Υπεραγίας Θεοτόκου της Ρωμαίας.


 

Ὁ Ὅσιος Δαβὶδ ἐν Θεσσαλονίκη
Ὁ Ὅσιος Δαβὶδ καταγόταν ἀπὸ τὴ βόρεια Μεσοποταμία, ποὺ ἦταν μεγάλο μοναστικὸ κέντρο, καὶ ἐγεννήθηκε περὶ τὸ 450 μ.Χ. Γιὰ λόγους ποὺ δὲν ἀναφέρονται ἦλθε στὴ Θεσσαλονίκη μαζὶ μὲ τὸ μοναχὸ Ἀδολᾶ. Κατὰ τὸ βιογράφο τους ὁ Ὅσιος εἰσῆλθε ἀρχικὰ στὴ μονὴ τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Θεοδώρου καὶ Μερκουρίου, ἐπιλεγομένη Κουκουλλιατῶν, τῆς ὁποίας ἡ τοποθεσία προσδιορίζεται «ἐν τῷ ἀρκτικῷ μέρει τῆς πόλεως πλησίον τοῦ τείχους ἐν ᾧ ἐστι τὸ παραπόρτιον τῶν Ἀπροΐτων».
Τὸ προσωνύμιο «Κουκουλλιατῶν» ἢ «Κουκουλλατῶν» δηλώνει τοὺς μοναχοὺς ποὺ ἔφεραν κουκούλιο, ἴσως κατὰ ἰδιάζοντα τρόπο, ἂν κρίνει κανεὶς ἀπὸ τὶς σωζόμενες ἀπεικονίσεις τοῦ Ὁσίου, δηλαδὴ ριγμένο στοὺς ὤμους. Ἡ θέση τῆς μονῆς πρέπει νὰ ἀναζητηθεῖ βορειοανατολικὰ τῆς Ἀκροπόλεως, ἐκεῖ ὅπου ἀναγνωρίζεται τὸ τοπωνύμιο «Κῆπος τοῦ Προβατᾶ».
Τὰ παραδείγματα τῶν ἁγίων ἀνδρῶν τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ἰδιαιτέρως τοῦ Προφήτου καὶ βασιλέως Δαβίδ, ὁ ὁποῖος «τριετῆ χρόνον ᾐτήσατο, ἵνα δοθῇ αὐτῷ χρηστότης καὶ παιδεία καὶ σύνεσις», ὤθησαν τὸν Ὅσιο Δαβὶδ νὰ ἀποφασίσει νὰ καθίσει σὲ δένδρο ἀμυγδαλέας μέχρι ὁ Κύριος νὰ τοῦ ἀποκαλύψει τὸ θέλημά Του καὶ νὰ τοῦ χαρίσει σύνεση καὶ ταπείνωση.

Σάββατο 25 Ιουνίου 2011

Δύο δάκρυα με παράπονο και η Παναγιά μάς απάντησε


Το μάθημα της Ρητορικής-Κατηχητικής, προχωρούσε, κόντευε η ώρα να τελειώσει, όταν άρχισαν οι ερωτήσεις από τους φοιτητές του πρώτου έτους της Θεολογικής Σχολής «Άγιος Αθανάσιος ο Αθωνίτης» του Ορθοδόξου Πανεπιστημίου του Κογκό.

-Πως πρέπει να πλησιάσουμε τον κόσμο;

-Πως θα βοηθήσουμε τον ιερέα της ενορίας μας;

-Έχει μεγάλη επαρχία ο ιερέας μας. Είναι υπεύθυνος σε πολλά χωριά, σε πολλές εκκλησίες∙ άλλες από αυτές είναι κτισμένες και άλλες λασποκαλύβες;

-Εμείς δεν έχουμε ιερέα. Έχουμε όμως ωραία Εκκλησία με τον κατηχητή μας∙ συγκεντρωνόμαστε και ψάλλουμε. Κάπου-κάπου μας έρχεται ιερέας. Περιμένουμε μήπως και τώρα το Πάσχα έρθει κανείς.

Καθένας έλεγε τις δυσκολίες που είχαν στις πόλεις και στα χωριά τους∙ η συζήτηση είχε φουντώσει.

Ο Χαράλαμπος από το Bandundu όμως καθόταν σκεπτικός και λυπημένος, κοίταζε τους συμφοιτητές του. Δεν άντεξε∙ δυο δάκρυα έτρεξαν στα μάγουλά του κι ένας αναστεναγμός και ένα παράπονο ξεπήδησαν από μέσα του.

Κυριακή B΄ Ματθαίου


Κυριακή B΄ Ματθαίου
Το Ευαγγέλιο της Κυριακής,
η απόδοσή του στην νεοελληνική.

***
Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο
Κεφάλαιο 4, χωρία 18 έως 23

Ο ᾿Ιησοῦς Χριστὸς καλεῖ τοὺς πρώτους μαθητάς του

Δ΄.18 Τῷ καιρῷ ἐκείνω   περιπατῶν δὲ παρὰ τὴν θάλασσαν τῆς Γαλιλαίας εἶδε δύο ἀδελφούς, Σίμωνα τὸν λεγόμενον Πέτρον καὶ ᾿Ανδρέαν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, βάλλοντας ἀμφίβληστρον εἰς τὴν θάλασσαν· ἦσαν γὰρ ἁλιεῖς· 19 καὶ λέγει αὐτοῖς· δεῦτε ὀπίσω μου καὶ ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀνθρώπων. 20 οἱ δὲ εὐθέως ἀφέντες τὰ δίκτυα ἠκολούθησαν αὐτῷ. 21 Καὶ προβὰς ἐκεῖθεν εἶδεν ἄλλους δύο ἀδελφούς, ᾿Ιάκωβον τὸν τοῦ Ζεβεδαίου καὶ ᾿Ιωάννην τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, ἐν τῷ πλοίῳ μετὰ Ζεβεδαίου τοῦ πατρὸς αὐτῶν καταρτίζοντας τὰ δίκτυα αὐτῶν, καὶ ἐκάλεσεν αὐτούς. 22 οἱ δὲ εὐθέως ἀφέντες τὸ πλοῖον καὶ τὸν πατέρα αὐτῶν ἠκολούθησαν αὐτῷ.

                 ῾Ο ᾿Ιησοῦς Χριστὸς περιέρχεται τὴν Γαλιλαίαν διδάσκων καὶ θεραπεύων

23 Καὶ περιῆγεν ὅλην τὴν Γαλιλαίαν ὁ ᾿Ιησοῦς διδάσκων ἐν ταῖς συναγωγαῖς αὐτῶν καὶ κηρύσσων τὸ εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας καὶ θεραπεύων πᾶσαν νόσον καὶ πᾶσαν μαλακίαν ἐν τῷ λαῷ.

ΑΠΟΔΟΣΗ

Εκείνο τον καιρό περπατώντας ο Ιησούς κοντά στη θάλασσα της Γαλιλαίας είδε δύο αδέλφια, τον Σίμωνα πού λεγόταν Πέτρος και τον αδελφό του, τον Ανδρέα, να ρίχνουν τα δίχτυα στη θάλασσα· γιατί ήσαν ψαράδες.

Ομιλία περί μνήμης θανάτου. Αρχιμ. Εφραίμ Καθηγουμένου Ι. Μονής Φιλοθέου


Όταν είχε πρωτοδημιουργηθεί η αδελφότης μας στη Νέα Σκήτη, συνέβη ένα γεγονός με κάποιον γέροντα της σκήτης, και τρομακτικό και ωφέλιμο. Οι παλαιοί πατέρες βέβαια το θυμούνται.

Αυτός ο γέροντας ήταν άρρωστος από την καρδιά του, άλλα ο πειρασμός «έβαζε το πόδι του» και δεν τον είχε αφήσει να εξομολογηθεί ορισμένα σφάλματα, που είχαν σχέση με την κοσμική του ζωή, όταν ήταν ακόμη λαϊκός.
Όταν βάρυνε και κατάλαβε ότι πλησιάζει ο καιρός για να φύγει, με ξανακάλεσε με τον αδελφό του, που ήταν και αυτός μοναχός. Ο αδελφός του μου είπε ότι ο άρρωστος ανυπομονεί και να πάω να τον τονώσω, μήπως χάσει την ψυχή του.

Απόρησα βέβαια, που μου είπε ότι έχασε την υπομονή του, γιατί ξέρω ότι οι μοναχοί είναι κάπως υπομονετικοί στους πειρασμούς, στην ασθένεια κ.λ.π. Ξεκινήσαμε για το κελλί του.

Όταν αντίκρισα αυτόν τον Γέροντα είδα ότι δεν ανυπομονούσε, αλλά ότι τον είχαν περικυκλώσει οι δαίμονες. Αφού μείναμε οι δυο μας με τον ασθενή, τον ρώτησα αν τον πλησίασαν πονηρά πνεύματα. Απάντησε καταφατικά. Ήταν εξαγριωμένος, κοίταζε δεξιά-αριστερά και προσπαθούσε να πάρει προφυλακτικά μέτρα σαν να προσπαθούσαν να τον δαγκώσουν σκυλιά λυσσασμένα.

Συνολικές προβολές σελίδας

Αρχειοθήκη ιστολογίου